Wniosek o stwierdzenie nieważności wyroku z mocy samego prawa

Warszawa, dnia 24.05.2023 r.

DoSądu ApelacyjnegoII Wydział Karnyw Warszawie

Sygn. akt Sądu Rejonowego: II K 1234/22

Adwokata Anna Kowalska,Kancelaria Adwokackaw Warszawie ( Mazowieckie ),ul. Marszałkowska 15, obrońcy Jana Nowaka,skazanego prawomocniez mocy art. 177 § 2 KK

Wnioseko stwierdzenie nieważności wyroku z mocy samego prawa

Uprzejmie wnoszę na zasadzie art. 101 § 1 pkt 2 KPK, by Sąd Apelacyjny:

stwierdził na posiedzeniu nieważność z mocy samego prawa wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy, VI Wydział Karny, z 15.03.2022 r. (sygn. II K 1234/22) i utrzymującego go w mocy wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie, VII Wydział Karny-Odwoławczy, z 20.06.2022 r. (sygn. VII Ka 5678/22)

z powodu:

wzięcia udziału w wydaniu ww. wyroku osoby nieuprawnionej do orzekania.

Uzasadnienie

Wyżej wymieniony wyrok zapadł z obrazą art. 144 § 1 ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych z 27.07.2001 r. (Dz.U. z 2001 r. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) w zw. z art. 101 § 1 pkt 2 KPK przez wzięcie udziału w jego wydaniu ławnika Piotra Wiśniewskiego. Ławnik ten, po wyczerpaniu swego limitu 120 dni udziału w rozprawach w ciągu roku, został przez Prezesa Sądu wyznaczony do wzięcia udziału w sprawie wymienionej w petitum wniosku z uwagi na konieczność zakończenia rozprawy z udziałem tego ławnika.

Konieczność taka w rzeczywistości nie zaistniała, bowiem jak to wynika z protokołu rozprawy z 10.02.2022 r., została ona przerwana do dnia 1 października (pod rządem dawnego KPK z mocy art. 8 ustawy z 6.03.1997 r. – Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego), jednak z powodu zdjęcia jej z wokandy sądowej w dniu 15.02.2022 r. należało uważać rozprawę za odroczoną z obowiązkiem prowadzenia jej w nowym terminie od początku (art. 404 § 2 KPK).

Ławnik Piotr Wiśniewski wziął udział w rozprawie prowadzonej w jej nowym terminie od początku w dniu 20.03.2022 r. i w wydaniu w tym dniu wyroku, mimo że wyznaczenie go przez Prezesa Sądu do wzięcia w niej udziału ewidentnie nie mogło jej dotyczyć z uwagi na fakt, że nie chodziło już o „zakończenie rozprawy”, ale o udział w nowej rozprawie.

Faktu tego nie można potraktować inaczej, jak tylko w ten sposób, że wbrew przepisowi art. 144 § 1 cytowanego Prawa o ustroju sądów powszechnych, wyżej wymieniony ławnik nie był w dniu 20.03.2022 r. osobą uprawnioną do orzekania w omawianej sprawie, co zgodnie z art. 101 § 1 pkt 2 KPK stanowi przyczynę uznania wydanego z jego udziałem wyroku za nieważny z mocy samego prawa. Stwierdzenie nieważności wyroku Sądu Okręgowego jest prostym następstwem faktu, że Sąd ten utrzymał w mocy wyrok, któremu nie przysługuje cecha ważności.

adwokat

Załącznik (1):- odpis wyroku.