Wniosek o zastosowanie tymczasowego aresztowania

Prokuratury Rejonowej Warszawa-Śródmieście

Dnia 15.03.2024 r.

Sygn. akt: PR 1 Ds. 123/24

Sąd Rejonowy

II Wydział Karny

w Warszawie

WNIOSEK

o zastosowanie tymczasowego aresztowania

Jan Kowalski – prokurator Prokuratury Rejonowej Warszawa-Śródmieście w Warszawie po zapoznaniu się z aktami śledztwa o sygn. akt PR 1 Ds. 123/24 przeciwko Adamowi Nowakowi podejrzanemu o czyn z art. 280 § 2 w zw. z art. 64 § 1 KK

– na podstawie art. 250 § 2, art. 249 § 1, art. 258 § 1 pkt 2 oraz art. 258 § 2 KPK,

wnosi o:

zastosowanie środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania na okres 3 miesięcy (słownie: trzech miesięcy) od dnia zatrzymania, tj. od dnia 14.03.2024 r. godz. 18:00 do dnia 14.06.2024 r. godz. 18:00 wobec:

Adama Nowaka, syna Jana i Anny z domu Wiśniewskiej, urodzonego 12.05.1980 r. w Krakowie, PESEL: 80051201234, którego tożsamość stwierdzono na podstawie dowodu osobistego wydanego przez Prezydenta Miasta Krakowa w Krakowie (k. 12),

zatrzymanego w dniu 14.03.2024 r. o godz. 18:00 (k. 10),

podejrzanego o to, że:

w dniu 12.03.2024 r. w Warszawie, przy ulicy Marszałkowskiej 123 dokonał rozboju, w ten sposób, że po uprzednim użyciu wobec Piotra Wiśniewskiego przemocy w postaci uderzenia pięścią w twarz i posługując się nożem, poprzez przyłożenie noża do głowy pokrzywdzonego, zabrał w celu przywłaszczenia telefon komórkowy marki Samsung o wartości 1500 zł na szkodę pokrzywdzonego, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej 6 miesięcy orzeczonej za podobne przestępstwo umyślne,

tj. o czyn z art. 280 § 2 w zw. z art. 64 § 1 KK.

Uzasadnienie

Adam Nowak jest podejrzany o popełnienie przestępstwa z art. 280 § 2 w zw. z art. 64 § 1 KK.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci protokołu oględzin miejsca zdarzenia (k. 20–25), przesłuchania świadków (k. 30–35, 36–40, 41–45), protokołu przeszukania osoby, jej odzieży i podręcznych przedmiotów (k. 46–50) wskazuje na duże prawdopodobieństwo, że podejrzany dopuścił się zarzucanego mu przestępstwa. Spełniona jest zatem ogólna przesłanka zastosowania środka zapobiegawczego, zebrane dowody wskazują bowiem na duże prawdopodobieństwo, że podejrzany popełnił przestępstwo (art. 249 § 1 KPK).

Należy podkreślić, iż podejrzanemu zarzuca się popełnienie zbrodni (art. 280 § 2 KK), i to w warunkach recydywy. Dolna granica ustawowego zagrożenia przestępstwa z art. 280 § 2 KK wynosi 3 lata. Czyn został popełniony w warunkach recydywy z art. 64 § 1 KK i w formie stadialnej dokonania. Mając powyższe na uwadze, podejrzanemu grozi zatem realnie surowa kara. Należy wskazać, że zgodnie z uchw. SN(7) z 12.01.2010 r. (I KZP 20/09, Legalis) podstawy stosowania tymczasowego aresztowania, określone w art. 258 § 2 KPK, przy spełnieniu przesłanek wskazanych w art. 249 § 1 i art. 257 § 1 KPK i przy braku przesłanek negatywnych określonych w art. 259 § 1 i 2 KPK, stanowią samodzielne przesłanki szczególne stosowania tego środka zapobiegawczego. W orzecznictwie słusznie także wskazuje się, że groźba surowej kary rodzi domniemanie, iż osoby podejrzewane o popełnienie przestępstwa lub oskarżone o to mogą podejmować próby bezprawnych działań destabilizujących prawidłowy tok postępowania, a z uwagi na fakt, że wskazana w art. 258 § 2 KPK okoliczność ma charakter domniemania prawnego, nie jest konieczne dowodowe wykazywanie, czy oskarżony podejmował już w przeszłości konkretne działania w tym kierunku (zob. post. SN z 15.02.2011 r., II KK 250/10, Legalis).

Podejrzany, pozostając na wolności, może próbować też w inny bezprawny sposób utrudniać postępowanie karne, np. przez nakłanianie do składania fałszywych zeznań oraz wymuszanie zmiany zeznań. Jak wskazano w jednym z wyroków, istnienie obawy matactwa powinno z reguły wynikać z konkretnych okoliczności faktycznych, świadczących o możliwości oddziaływania na tok procesu w sposób wskazany w art. 258 § 1 pkt 2 KPK, jednakże w pewnych wypadkach na obawę matactwa może wskazywać sam charakter przestępstwa i okoliczności towarzyszące jego popełnieniu (post. SA w Warszawie z 20.03.2012 r., II AKp 123/12, Legalis). Należy podkreślić, że podejrzany zna pokrzywdzonego i jednego ze świadków zdarzenia. Zarówno pokrzywdzony, świadek, jak i podejrzany mieszkają na jednej ulicy.

Powyższe okoliczności stanowią przesłanki szczególne zastosowania tymczasowego aresztowania, o których mowa w art. 258 § 1 pkt 2 i § 2 KPK.

Do prawidłowego zakończenia postępowania konieczne jest uzyskanie opinii sądowo-psychiatrycznej, wywiadu środowiskowego oraz końcowe zaznajomienie podejrzanego z materiałami postępowania.

W sprawie nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 259 § 1 KPK.

Mając na uwadze powyższe, zasadne jest wnosić jak na wstępie.

Jednocześnie wyrażam zgodę na udostępnienie podejrzanemu i jego obrońcy akt sprawy w części zawierającej dowody wskazane we wniosku (art. 156 § 5a KPK).

Jan Kowalski

prokurator Prokuratury Rejonowej

.............................................

(podpis prokuratora)

Załącznik:

→ akta sprawy o sygn. PR 1 Ds. 123/24.

1. Na podstawie art. 250 § 3 KPK zarządzono doprowadzenie podejrzanego do Sądu Rejonowego w Warszawie w dniu 16.03.2024 r., godz. 10:00.

2. Wniosek złożono w Sądzie Rejonowym w Warszawie, w dniu 15.03.2024 o godz. 16:00.

Jan Kowalski

prokurator Prokuratury Rejonowej

.............................................

(data, podpis prokuratora)