Wniosek o zastosowanie tymczasowego aresztowania
- Prawo
karne
- Kategoria
wniosek
- Klucze
dokumenty, dowody, handel narkotykami, materiał dowodowy, poufność, prokurator, tymczasowe aresztowanie, wniosek, zakaz udostępniania, zarządzenie, śledztwo
Wniosek o zastosowanie tymczasowego aresztowania jest dokumentem składanym przez organy ścigania w celu uzyskania decyzji sądu o zatrzymaniu podejrzanego na określony czas. Wniosek powinien zawierać uzasadnienie wystąpienia o areszt oraz informacje o podejrzanym i popełnionym przez niego przestępstwie.
Prokuratura Rejonowa Warszawa-Śródmieście
Warszawa, dnia 27.03.2024 r.
1 Ds. 1234/24
ul. Marszałkowska 1
00-001 Warszawa
w Warszawie
WNIOSEK
o zastosowanie tymczasowego aresztowania
Jan Kowalski – prokurator Prokuratury Rejonowej Warszawa-Śródmieście w Warszawie po zapoznaniu się z aktami postępowania o 1 Ds. 1234/24 przeciwko Adamowi Nowakowi podejrzanemu o czyn z art. 55 ust. 1 i 3 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1635 ze zm.)
– na podstawie art. 258 § 1, art. 258 § 2 pkt 1 oraz § 3 KPK,
wnosi o:
zastosowanie tymczasowego aresztowania na okres 3 miesięcy, tj. do 27.06.2024 r., godz. 23:59,
wobec podejrzanego Adama Nowaka
syna Stefana i Anny z domu Wiśniewskiej
urodzonego 15.05.1980 r. w Krakowie
zatrzymanego w dniu 26.03.2024 r., godz. 17:30
podejrzanego o przestępstwo z art. 55 ust. 1 i 3 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1635 ze zm.).
Uzasadnienie
Prokuratura Rejonowa Warszawa-Śródmieście w Warszawie prowadzi śledztwo przeciwko Adamowi Nowakowi podejrzanemu o to, że w dniu 25.03.2024 r. w Warszawie, wbrew przepisom art. 50–54, art. 55, art. 56 i 57 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, uczestniczył w obrocie 100 środków odurzających w postaci marihuany w ilości 100 gramów, co stanowi 200 porcji konsumpcyjnych, tj. o czyn z art. 55 ust. 1 i 3 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1635 ze zm.).
Na podstawie zgromadzonego dotąd materiału dowodowego ustalono, co następuje:
W dniu 26.03.2024 r. funkcjonariusze Komendy Stołecznej Policji otrzymali operacyjną informację, że Adam Nowak pojechał właśnie do swojego znajomego po odbiór środków odurzających, które następnie za pośrednictwem swoich dealerów zamierza sprzedać w klubach na terenie Warszawy. Następnie ustalili, iż zamieszkuje on w Warszawie przy ul. Nowogrodzkiej 10/12, aktualnie zaś przemieszcza się samochodem wzdłuż ulicy Świętokrzyskiej. Aspirant sztabowy Jan Wieczorek udał się niezwłocznie na ulicę Świętokrzyską, gdzie o godz. 17:30 dokonano zatrzymania pojazdu marki Audi A4 o Nr rej. WA 12345, którego kierującym był Adam Nowak. W trakcie przeszukania pojazdu pod siedzeniem pasażera ujawniono 10 woreczków strunowych, w których znajdowały się zawiniątka z porcjami marihuany. W związku z powyższym powołano biegłego z zakresu chemii sądowej, który po wstępnej analizie przekazanego mu materiału wskazał, iż jest to marihuana w ilości 100 gramów, co stanowi 200 pojedynczych porcji konsumpcyjnych.
Powyższy stan faktyczny ustalono w oparciu o zeznania sierżanta sztabowego Jana Wieczorka (k. 10–20) i starszego aspiranta Piotra Zielińskiego (k. 21–30), którzy dokonali zatrzymania pojazdu, a następnie jego przeszukania, protokół zatrzymania (k. 31–35), protokół przeszukania (k. 36–40) oraz wstępną opinię biegłego z zakresu chemii sądowej (k. 41–45).
Mając powyższe na względzie, przyjąć należy, iż zgromadzony dotychczas materiał dowodowy wskazuje na duże prawdopodobieństwo, że Adam Nowak popełnił zarzucane mu przestępstwo.
Oceniając dotychczas zebrany w sprawie materiał dowodowy, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie zachodzą przesłanki tymczasowego aresztowania określone w art. 258 § 2 pkt 1 oraz § 3 KPK, a jednocześnie zachodzi konieczność zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania przygotowawczego oraz wykonania kolejnych czynności procesowych.
Podejrzanemu Adamowi Nowakowi zarzuca się popełnienie przestępstwa z art. 55 ust. 1 i 3 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, które zagrożone jest karą do 10 lat pozbawienia wolności. Tymczasem, podstawy stosowania tymczasowego aresztowania określone w art. 249 § 1 KPK, przy spełnieniu przesłanek wskazanych w art. 257 § 2 i art. 258 § 2 KPK i przy braku przesłanek negatywnych określonych w art. 259 § 1 i 2 KPK, stanowią samodzielne przesłanki szczególne stosowania tego środka zapobiegawczego. Przepis art. 258 § 2 KPK wprowadza szczególny rodzaj domniemania istnienia obawy, że oskarżony, z uwagi na grożącą mu, w tej konkretnej sprawie, surową karę, będzie bezprawnie utrudniał postępowanie, co może stanowić samodzielną przesłankę szczególną stosowania tymczasowego aresztowania (tak post. SN z 12.01.2020 r., V KK 345/19, Legalis). Z art. 258 § 2 KPK wprost wynika, że groźba wymierzenia surowej kary może wskazywać na istnienie obaw utrudniania prawidłowego toku postępowania, o których mowa w art. 249 § 1 KPK. Stwierdziwszy zatem zagrożenie surową karą, sąd może stosować ww. środek zapobiegawczy nawet wówczas, gdy z materiału dowodowego nie wynika, by podejrzany podejmował jakiekolwiek próby mataczenia toku postępowania, czy to poprzez próby zastraszania świadków, czy nakłaniania ich do fałszywych zeznań lub ukrywania dowodów. Źródłem obaw w tym zakresie jest bowiem wyłącznie groźba wymierzenia surowej kary (tak wyr. SA w Warszawie z 15.02.2018 r., II AKA 5/18, Legalis).
Wymierzenie podejrzanemu Adamowi Nowakowi surowej kary pozbawienia wolności jest tym bardziej realne, że był on już dwukrotnie karany za przestępstwa z art. 55 ust. 1 i 3 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii.
Równocześnie na względzie należy mieć fakt, że w obrót środkami odurzającymi, którego dotyczy przedmiotowe postępowanie, zaangażowane były inne osoby, które nie zostały jeszcze zidentyfikowane, w tym zwłaszcza te, które przekazały Adamowi Nowakowi ujawnione u niego środki odurzające. Odstąpienie zatem od stosowania wobec podejrzanego Adama Nowaka izolacyjnego środka zapobiegawczego umożliwić może mu przekazanie tym osobom informacji z perspektywy prowadzonego śledztwa, co może utrudnić ich identyfikację i zatrzymanie, a także zgromadzenie niezbędnego materiału dowodowego.
Podkreślić jednocześnie należy, iż w toku niniejszego śledztwa nie stwierdzono zaistnienia przesłanek z art. 259 § 1–3 KPK, uzasadniających odstąpienie od stosowania izolacyjnego środka zapobiegawczego.
Opisane powyżej okoliczności przesądzają, że zachodzi uzasadniona obawa, iż w przypadku niezastosowania izolacyjnego środka zapobiegawczego podejrzany podejmie działania zakłócające prawidłowy tok postępowania karnego. W tym stanie rzeczy stwierdzić należy, że jedynym środkiem zapobiegawczym, który zabezpieczy prawidłowy tok postępowania przygotowawczego, jest tymczasowe aresztowanie.
Jan Kowalski
prokurator Prokuratury Rejonowej Warszawa-Śródmieście
.............................................
(podpis prokuratora)
Załączniki:
→ Akta sprawy o 1 Ds. 1234/24 – 1 tom;
→ Wniosek na podstawie art. 251 § 1 KPK – 1 tom.
Prokuratura Rejonowa Warszawa-Śródmieście
Dnia 28.03.2024 r.
1 Ds. 1234/24
ZARZĄDZENIE
Jan Kowalski – prokurator Prokuratury Rejonowej Warszawa-Śródmieście w Warszawie po zapoznaniu się z aktami postępowania o 1 Ds. 1234/24 przeciwko Adamowi Nowakowi podejrzanemu o czyn z art. 55 ust. 1 i 3 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1635 ze zm.)
– na podstawie art. 303 § 1 KPK,
zarządził:
1) umieścić w części B akt następujące dokumenty:
– zeznania świadka Anny Kowalskiej – k. 46–55;
2) dowodów wskazanych w pkt 1 nie udostępniać podejrzanemu Adamowi Nowakowi oraz jego obrońcy.
Uzasadnienie
Prokuratura Rejonowa Warszawa-Śródmieście w Warszawie prowadzi śledztwo przeciwko Adamowi Nowakowi podejrzanemu o czyn z art. 55 ust. 1 i 3 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1635 ze zm.).
W toku śledztwa przesłuchano w charakterze świadka Annę Kowalską, która zeznała, że to ona zadzwoniła na numer alarmowy 112 z informacją o tym, iż Adam Nowak pojechał po narkotyki, które planuje następnie sprzedać w klubach na terenie Warszawy. Świadek zeznała dodatkowo, że Adam Nowak jest znajomym jej brata i będąc u niego z wizytą, kilka razy widziała, jak podejrzany pakował i chował do plecaka woreczki z marihuaną. Z ustaleń, jakie przeprowadzali policjanci, wynikało, że Adam Nowak co tydzień odbierał 100 gramów narkotyków, które następnie przekazywał swoim dealerom, którzy z kolei sprzedawali je w klubach.
W tym stanie rzeczy, z uwagi na fakt, że zeznania złożone przez Annę Kowalską są obciążające na udział podejrzanego w przestępstwie, a nie tylko ich wyjaśniające, a jednocześnie fakt, iż jest ona znajomą brata Adama Nowaka, a zatem osobą bardzo dobrze znaną podejrzanemu, zachodzi uzasadniona obawa wywierania wpływu na jej zeznania i bezpieczeństwo. W przypadku gdy podejrzany na tym etapie śledztwa dowie się o zeznaniach złożonych przez Annę Kowalską, a także o osobie, która takie zeznania złożyła, prawdopodobnie podejmie działania mające na celu nakłonienie jej do zmiany uprzednio złożonych zeznań, w tym zwłaszcza poprzez groźby karalne wobec niej i jej rodziny. Obawa ta jest tym bardziej prawdopodobna, że w związku z zatrzymaniem Adama Nowaka w dniu wczorajszym, gdy przewoził on narkotyki, zabezpieczony na potrzeby śledztwa został także cały należący do niego telefon komórkowy, którego podejrzany używał nawet służbowo. W konsekwencji wywieranie wpływu na zeznania świadka może mieć nie tylko Adam Nowak, lecz także osoby, które udostępniały mu ten telefon.
Mając powyższe na uwadze, należało umieścić do części B akt zeznania świadka Anny Kowalskiej i uniemożliwić ich udostępnianie podejrzanemu oraz jego obrońcy, o czym zarządzono jak w sentencji.
Jan Kowalski
prokurator Prokuratury Rejonowej Warszawa-Śródmieście
.............................................
(podpis prokuratora)
Podsumowując, wniosek o zastosowanie tymczasowego aresztowania jest narzędziem stosowanym w postępowaniu karnym w sytuacjach, gdy istnieje ryzyko ucieczki podejrzanego, zatarcie śladów lub utrudnienie postępowania dowodowego. Decyzja sądu w tej sprawie ma kluczowe znaczenie dla dalszego toku procesu karnego.