Wniosek o zwrot sprawy Prokuratorowi w celu uzupełnienia braków postępowania przygotowawczego

, dnia 27 lipca 2023 r.

Do

Pana Przewodniczącego

IV Wydziału Karnego

Sądu Rejonowego dla

w Warszawie

III K 123/23

Adwokata Jana Kowalskiego,

Kancelaria Adwokacka

w Warszawie ( Mazowieckie ),

ul. Marszałkowska 53,

obrońcy

oskarżonego z art. 163 § 2 i 4 KK

Wniosek

o wniesienie sprawy na posiedzenie ze względu na potrzebę zwrotu sprawy Prokuratorowi w celu usunięcia istotnych braków postępowania przygotowawczego

Uprzejmie proszę Pana Przewodniczącego o wniesienie – na zasadzie art. 339 § 3 pkt 4 KPK – sprawy oskarżonego Adama Nowakowskiego na posiedzenie ze względu na potrzebę usunięcia istotnych braków dochodzenia, których usunięcie przez Sąd powodowałoby znaczne trudności.

Akt oskarżenia zarzuca Adamowi Nowakowskiemu popełnienie przestępstwa z art. 163 § 2 i 4 KK w ten sposób, że w okresie od stycznia 2022 do 15 marca 1999 r. w Warszawie, jako mistrz Wydziału Budowy Sieci Elektroenergetycznych Okręgowych Zakładów Energetycznych, nieumyślnie przyczynił się do spowodowania eksplozji gazu w budynku Przedszkola Miejskiego nr 12 w Warszawie, przy ul. Miodowa 65, przez to, że będąc bezpośrednio odpowiedzialny za prawidłowe wykonanie zewnętrznej instalacji gazowej ułożył tę instalację w zbyt płytkim wykopie, wskutek czego uległa ona uszkodzeniu i przepuszczała gaz, co spowodowało w dniu 16 marca 1999 r., w wyniku wybuchu gazu, śmierć Anny Wiśniewskiej i Piotra Zielińskiego.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy jest, zdaniem obrony, niepełny, co z pewnością wcześniej czy później spowoduje konieczność jego uzupełnienia przez oskarżyciela. Nie ulega bowiem wątpliwości, że wprawdzie oskarżony usytuował instalację gazową o 20 cm płycej, niż to przewidywała dokumentacja, ale uczynił to jedynie dlatego, iż usytuowanie przewodów głębiej powodowałoby konieczność burzenia ławy fundamentowej budynku, a zatem naruszenia substancji konstrukcji nośnej całej bryły przedszkola. Nie ulega również wątpliwości (co przyznaje Autor aktu oskarżenia), że bezpośrednią przyczyną uszkodzenia instalacji było niwelowanie terenu przez spychacz mechaniczny „Białoruś”, sprzęt wyjątkowo ciężki, co z punktu widzenia sztuki budowlanej jest oczywiście zakazane.

W tym stanie rzeczy już obecnie można wskazać, że materiały dochodzenia posiadają uchybienia, których usunięcie na rozprawie jest niemożliwe, a które muszą być usunięte, zgodnie z zasadą dążenia do prawdy obiektywnej. Postulowane przez obronę oskarżonego przekazanie sprawy Prokuratorowi musi zmierzać do zebrania i przeprowadzenia dowodów, które dałyby odpowiedź na następujące pytania:

1) czy oskarżony Adam Nowakowski miał możność niższego usytuowania rury wlotowej instalacji bez naruszenia ławy fundamentowej budynku?

2) czy samo odstępstwo od projektu (nb. nie uwzględniającego wysokości ławy fundamentowej) było błędem w sztuce?

3) czy jest zgodne ze sztuką budowlaną drążenie jakichkolwiek ubytków w betonowej ławie fundamentowej?

4) czy głębokość usytuowania przez oskarżonego instalacji jest głębokością normalnie (z punktu widzenia bhp) bezpieczną?

5) kto jest odpowiedzialny za wpuszczenie na teren budowy ciężkiego spychacza „Białoruś” oraz kto był operatorem tego spychacza w okresie od stycznia do 15 marca 1999 r.?

Wyżej podniesione kwestie, całkowicie pominięte w materiałach dochodzenia, stanowią – zdaniem obrony – klucz do oceny odpowiedzialności karnej oskarżonego Adama Nowakowskiego. Nie wymaga – jak się zdaje – uzasadnienia fakt, że uzupełnienie materiału dowodowego pod kątem wyjaśnienia tych kwestii przez Sąd w toku rozprawy jest niemożliwe.

adwokat