Wyrok rozwodowy

Sygn. akt I C 1234/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Warszawa, dnia 15 marca 2024 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział XVII Cywilny

w składzie:

przewodniczący: SSO Anna Kowalska

ławnicy: Jan Nowak, Maria Wiśniewska

protokolant: sekretarz sądowy Piotr Zieliński

po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2024 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa Jana Nowaka

przeciwko Annie Nowak

o rozwód

1) rozwiązuje przez rozwód związek małżeński zawarty dnia 10 czerwca 2005 r. w USC w Krakowie Nr aktu małżeństwa 123/2005 pomiędzy Janem Nowak urodzonym 2 maja 1980 r. w Krakowie, synem Adama i Ewy z domu Kowalskiej, a Anną Nowak – z domu Wiśniewskiej, urodzoną 15 sierpnia 1982 r. w Warszawie, córką Marka i Zofii z domu Malinowskiej – bez orzekania o winie;

2) powierza obojgu rodzicom władzę rodzicielską nad małoletnią Zuzanną Nowak urodzoną 5 kwietnia 2008 r. i małoletnią Julią Nowak urodzoną 12 stycznia 2011 r., ustalając każdorazowe miejsce zamieszkania dzieci przy matce;

3) obciąża oboje rodziców kosztami utrzymania małoletnich dzieci stron Zuzanny Nowak i Julii Nowak, ustalając udział ojca w kosztach utrzymania dzieci na kwotę po 1500 zł (tysiąc pięćset złotych) na każde dziecko miesięcznie – łącznie 3000 zł (trzy tysiące złotych) miesięcznie, płatne do rąk matki małoletnich Zuzanny Nowak do dnia 10 każdego miesiąca z góry, wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat;

4) ustala sposób korzystania przez strony ze wspólnego mieszkania M-3, położonego przy ul. Polnej 12 m. 5 w Warszawie przez czas wspólnego w nim zamieszkiwania rozwiedzionych małżonków w ten sposób, że powód Jan Nowak będzie korzystał wyłącznie z mniejszego pokoju o powierzchni ok. 12 m2, pozwana Anna Nowak zaś będzie korzystała wyłącznie z pokoju większego o powierzchni ok. 18 m2, z pozostałych zaś pomieszczeń, tj. kuchni, łazienki i przedpokoju, strony będą korzystały wspólnie;

5) ustala na zgodny wniosek stron proporcje uiszczania czynszu za wspólne mieszkanie w wysokości po 50% kwoty czynszu każda ze stron;

6) ustala kontakty powoda z dziećmi w ten sposób, że powód będzie widywał się z dziećmi poza ich miejscem zamieszkania w dwie soboty w miesiącu, od godziny 10:00 po odbiór ze szkoły do godziny 18:00, z tym że które to będą soboty, strony ustalą między sobą, a ponadto powód spędzi z dziećmi ferie zimowe, Wielkanoc 2025, oraz wakacje letnie 2025, tj. dwa tygodnie od dnia 1 lipca do 15 lipca;

7) znosi wzajemnie między stronami koszty postępowania, w tym koszty zastępstwa procesowego.

Anna Kowalska      Jan Nowak       Piotr Zieliński

Uzasadnienie

Jan Nowak złożył pozew rozwodowy dnia 15 września 2023 r. Jego stanowisko procesowe ulegało zmianom – ostatecznie na rozprawie dnia 20 lutego 2024 r. wniósł o rozwód bez orzekania o winie, powierzenie władzy rodzicielskiej obojgu rodzicom z miejscem zamieszkania dzieci przy matce, orzeczenie o sposobie korzystania ze wspólnego mieszkania stron zgodnie z treścią zabezpieczenia z 1 października 2023 r., orzeczenie o kontaktach, jak w zabezpieczeniu z 1 października 2023 r., uznał alimenty w łącznej kwocie do 3000 zł miesięcznie na obie córki i wniósł o zobowiązanie pozwanej do płacenia czynszu za mieszkanie w wysokości 50% kwoty. Stanowisko procesowe pozwanej Anny Nowak ulegało zmianom – ostatecznie na rozprawie 20 lutego 2024 r. wniosła o rozwód bez orzekania o winie, powierzenie władzy rodzicielskiej obojgu rodzicom z miejscem zamieszkania dzieci przy matce, orzeczenie o sposobie korzystania ze wspólnego mieszkania stron zgodnie z treścią zabezpieczenia z 1 października 2023 r., orzeczenie o kontaktach, jak w zabezpieczeniu z dnia 1 października 2023 r., o zasądzenie alimentów w łącznej kwocie 3000 zł miesięcznie na obie córki i wniosła o zobowiązanie pozwanego do płacenia czynszu za mieszkanie w wysokości 50% kwoty.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

Strony zawarły związek małżeński dnia 10 czerwca 2005 r. w Krakowie.

Z tego związku mają dwie małoletnie córki: Zuzannę Nowak urodzoną 5 kwietnia 2008 r. i Julię Nowak urodzoną 12 stycznia 2011 r.

Pozwana wykazywała objawy depresji i nerwicy, uwarunkowane problemami w małżeństwie. Uczestniczyła w grupie wsparcia dla osób z depresją. Sprawuje bezpośrednią pieczę nad małoletnimi córkami stron. Młodsza córka Julia chodzi do piątej klasy szkoły podstawowej nr 12, a starsza Zuzanna do ósmej klasy szkoły podstawowej nr 12, do klasy ósmej. Dziewczynki są w zasadzie zdrowe. Bardzo jednak przeżywają sytuacje konfliktowe między rodzicami. Zuzanna wykazuje objawy lęku.

W 2022 r. nastąpił zupełny i definitywny rozkład sfer pożycia małżeńskiego stron. Małżonkowie nie darzą się już uczuciem. Nie widzą możliwości uratowania tego małżeństwa i podjęcia wspólnego życia.

W toku procesu małżonkowie czynili sobie wzajemne wyrzuty za wzajemne błędy popełnione podczas małżeństwa. Nie widzieli własnej winy w rozkładzie pożycia.

Rozwód z zaniechaniem orzekania o winie, powierzenie władzy rodzicielskiej obojgu rodzicom z miejscem zamieszkania dzieci przy matce, orzeczenie o sposobie korzystania ze wspólnego mieszkania stron zgodnie z treścią zabezpieczenia z 1 października 2023 r., orzeczenie o kontaktach, jak w zabezpieczeniu z 1 października 2023 r., oraz proporcje spłaty czynszu za mieszkanie są niesporne między stronami.

Spór dotyczy wysokości alimentów na dzieci.

Sytuacja finansowa stron kształtuje się następująco.

Powód pracuje jako programista na Google na stanowisku Senior Software Engineer. Zarabia 15000 zł miesięcznie netto. Ze względu na pracę zmianową w tygodniu nie ma możliwości gotowania obiadów. Spłaca kredyt hipoteczny w łącznej kwocie 2000 zł miesięcznie. Formalnie otrzymał 5000 zł pożyczki, ale w istocie rzeczy spłaca z niej dług założoną u znajomego w kwocie 3000 zł z tytułu kosztów adwokata w niniejszej sprawie z kwoty łącznej 5000 zł do kwoty łącznej 2000 zł, której nie był w stanie płacić. Okazjonalnie świadczy na rzecz córek prezenty poza alimentami, np. z okazji urodzin. Płaci 50% czynszu za mieszkanie, mimo że od roku w nim nie zamieszkuje, ponieważ pozwana zmieniła zamki i nie daje mu kluczy. Powód mieszka czasowo u rodziców. Dokłada się do rachunków w kwocie ok. 500 zł miesięcznie. Jest obowiązany do płacenia alimentów na dzieci w kwocie łącznej 3000 zł miesięcznie, co stanowi 50% kosztów ich utrzymania i 20% jego uposażenia netto. Po potrąceniu alimentów w kwocie 3000 zł zostanie mu na własne potrzeby kwota ok. 12000 zł minus 50% czynszu – pod warunkiem, że pozwana umożliwi mu w końcu zamieszkanie we wspólnym mieszkaniu małżonków i nie będzie on musiał ponosić dodatkowych kosztów wynajmu.

Pozwana pracuje jako nauczycielka w szkole podstawowej nr 12 na pełnym etacie. Zarabia 5000 zł miesięcznie netto. Na utrzymanie córek pozwana wydaje średnio łącznie 6000 zł miesięcznie. Ma możliwość zapewnienia obiadów dla córek w swojej szkole w wysokości 200 zł za miesiąc. Po otrzymaniu alimentów w kwocie 3000 zł zostanie jej na własne potrzeby kwota ok. 8000 zł minus 50% czynszu.

W świetle powyższego po ustaleniu alimentów na dzieci w zasądzonej wysokości łącznie 3000 zł miesięcznie sytuacja finansowa stron jest zbliżona.

Sąd Okręgowy ustalił stan faktyczny na podstawie wybranych dowodów, zaliczonych do akt sprawy, a także na podstawie zeznań stron. Sąd Okręgowy pominął dowód z przesłuchania świadka Jana Kowalskiego, ponieważ wniosek z przesłuchania świadka Jana Kowalskiego służył ustaleniu winy stron w rozkładzie pożycia, a badanie tej okoliczności zostało zniesione przez strony przed zamknięciem rozprawy.

Sąd Okręgowy oparł swoje rozstrzygnięcie na przepisach kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w szczególności na podstawie art. 56 k.r.o.

Sąd Okręgowy stwierdził, iż między małżonkami wystąpił zupełny (w sferze fizycznej, psychicznej i ekonomicznej) i trwały (nierokujący powrotu stron do związku) rozkład pożycia uwarunkowany różnicami charakterów oraz nie stwierdził w sprawie przesłanek negatywnych z art. 56 § 2 i 3 k.r.o. i dlatego: 1) w sprawach niespornych między stronami: – zaniechał orzekania o winie na zgodny wniosek stron; – nie znalazł podstaw do ingerencji we władzę rodzicielską stron; – orzekł o sposobie korzystania ze wspólnego mieszkania stron po rozwodzie oraz – ustalił proporcje uiszczania czynszu, a także – ustalił kontakty ojca z dziećmi; 2) w sprawie spornej między stronami, tj. dotyczącej alimentów, stwierdził brak podstaw do pogorszenia sytuacji finansowej pozwanej wobec powoda ze względu na dotychczasową, bezpośrednią pieczę matki nad dziećmi, zważywszy na fakt, że po rozwodzie małżonkowie mają mieszkać wspólnie i wspólnie wykonywać władzę rodzicielską nad dziećmi w jej pełnym zakresie, tzn. wychowywać, kształcić i utrzymywać małoletnich. Wobec tego postępowanie dowodowe w sprawie niniejszej ograniczono do dowodu z wybranych dokumentów oraz z zeznań stron z pominięciem dowodu z przesłuchania świadka Jana Kowalskiego. Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego (por. II CKN 571/00), jeżeli w procesie o rozwód postępowanie dowodowe, którego zakres współokreśliły wnioski stron, dostarczyło materiału wystarczającego do ustalenia przyczyn rozkładu pożycia małżeńskiego oraz do ustalenia, że rozkład ten jest zupełny i trwały (art. 57 § 1 k.r.o.), sąd nie ma obowiązku przeprowadzania z urzędu innych dowodów. W świetle powyższego orzeczono jak w sentencji, działając na podstawie art. 56 § 1 k.r.o. O kosztach orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c.

Anna Kowalska