Wyrok Sądu Rejonowego

Sygn. akt I C 1234/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Warszawa, dnia 2023-10-26

Sąd Rejonowy w Warszawie, Wydział Cywilny

w składzie:

przewodniczący: Anna Kowalska

protokolant: Jan Nowak

po rozpoznaniu w dniu 2023-10-25

na rozprawie

sprawy z powództwa Jana Wiśniewskiego

przeciwko Annie Wiśniewskiej

o uchylenie obowiązku alimentacyjnego

orzeka:

oddala powództwo.

Anna Kowalska

Uzasadnienie

Dnia 2023-09-15 powód Jan Wiśniewski złożył pozew przeciwko córce, Annie Wiśniewskiej, o uchylenie obowiązku alimentacyjnego.

Dnia 2023-10-25 na rozprawie pozwana Anna Wiśniewska wniosła o oddalenie powództwa.

Sąd Rejonowy ustalił i uznał, co następuje.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Warszawie z 2018-05-08, w sprawie o sygn. akt II C 5678/18 powód został zobowiązany do zapłaty na rzecz pozwanej alimentów w wysokości 1500 zł miesięcznie, płatnych z góry do rąk matki pozwanej, do dnia 10 każdego miesiąca z góry.

Obecnie pozwana jest już pełnoletnia, studiuje prawo na studiach dziennych, nie pracuje.

Powód nie kwestionuje jej sytuacji życiowej.

Powód natomiast pozew ten uzasadnia swoją trudną sytuacją życiową.

W dacie ostatniego wyrokowania w tej sprawie, tj. w 2018 roku, prowadził własną działalność gospodarczą w postaci sklepu spożywczego w Warszawie. Uzyskiwał dochody, które pozwalały mu na zaspokajanie potrzeb najbliższej rodziny i córki – pozwanej w tej sprawie Anny Wiśniewskiej, która jest dzieckiem pozamałżeńskim. Powód uznał ją jednak zaraz po jej urodzeniu i jak sam twierdzi: „zawsze troszczył się o jej dobro”.

W pozwie podał, że w ostatnim roku skomplikowała się bardzo jego sytuacja osobista i zawodowa. Nie może ujawnić szczegółów, bo boi się o własne życie.

Podał jedynie, że niektórzy z jego kontrahentów okazali się nieuczciwi i groziło mu bankructwo. Zmusili go więc, żeby sprzedał sklep za „grosze”.

Zrobił to i teraz pozostaje praktycznie bez środków do życia.

Ma drobne oszczędności, ale chce je przeznaczyć na koszty ewentualnego zastępstwa procesowego przeciwko tym osobom, jeżeli zdecyduje się wystąpić przeciwko nim na drogę postępowania sądowego o odszkodowanie.

Powód nie wskazał żadnych dowodów: dokumentów ani świadków na tę okoliczność, bo boi się, że ich ujawnienie mogłoby zagrozić nie tylko jemu, ale nawet pozwanej córce.

Oświadczył, że jest niewypłacalny i w tej chwili – bezrobotny.

Zapewnia, że w razie zmiany sytuacji na lepszą dla niego, wyrówna córce wszelkie straty z tego tytułu.

Podnosi, że nie jest w stanie łożyć na rzecz pozwanej alimentów w jakiejkolwiek wysokości, dlatego swój pozew uważa za uzasadniony.

Przesłuchany w charakterze strony odmówił dalszych wyjaśnień w tej sprawie, podtrzymując dotychczasową argumentację.

Sąd Rejonowy nie podziela jednak tej argumentacji.

Sąd Rejonowy wychodzi z założenia, że to powoda obciąża obowiązek udowodnienia faktów, z których wywodzi skutki prawne zgodnie z art. 6 KC.

Powód swojej niewydolności finansowej nie usprawiedliwił w żaden dający się zweryfikować sposób.

Natomiast bezsporne jest, że w 2023 roku rzeczywiście zlikwidował prowadzoną dotychczas działalność gospodarczą, która przynosiła mu wymierne korzyści majątkowe.

W tej sytuacji Sąd Rejonowy uznał, że w sprawie ma zastosowanie art. 138 KRO, chroniący uprawnionych do alimentacji przed radykalnymi cięciami dochodów przez zobowiązanych do alimentacji pod rygorem pominięcia wynikłej stąd zmiany.

W świetle powyższego orzeczono jak w sentencji, działając na podstawie art. 138 KRO.

Anna Kowalska