Wyrok w sprawie o zaprzeczenie ojcostwa

I C 234/23

 

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

 

Warszawa, dnia 25 maja 2024 r.

 

Sąd Rejonowy w Warszawie, Wydział VIII Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: Anna Kowalska

Protokolant: Jan Nowak

po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2024 r.

na rozprawie

sprawy z powództwa Adama Wiśniewskiego

przeciwko małoletniej Zuzannie Wiśniewskiej reprezentowanej przez kuratora

Marię Zielińską,

Katarzyny Wiśniewskiej

o zaprzeczenie ojcostwa

 

orzeka:

1) ustala, że Adam Wiśniewski, urodzony 15 marca 1980 r. w Krakowie, nie jest ojcem małoletniej

Zuzanny Wiśniewskiej, urodzonej 5 stycznia 2023 r. w Warszawie, córki Katarzyny Wiśniewskiej z domu

Nowak, której akt urodzenia został sporządzony w Warszawie za

Nr aktu 1234/2023;

2) poleca kasie Sądu Rejonowego w Warszawie wypłacenie na rzecz kuratora procesowego

Marii Zielińskiej kwoty 500 zł (pięćset złotych), zaksięgowanej

dnia 20 maja 2024 r. pod pozycją Nr 5678/2024 – tytułem wynagrodzenia za reprezentowanie

małoletniej pozwanej Zuzanny Wiśniewskiej;

3) zasądza od pozwanej Katarzyny Wiśniewskiej na rzecz powoda Adama Wiśniewskiego kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu opłaty sądowej, kwotę 500 zł (pięćset złotych) tytułem

zwrotu kosztów wynagrodzenia kuratora procesowego, ustanowionego dla małoletniej Zuzanny

Wiśniewskiej, oraz kwotę 1000 zł (tysiąc złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa

procesowego.

 

Anna Kowalska

 

Uzasadnienie

 

Dnia 10 lutego 2024 r. powód Adam Wiśniewski wystąpił przeciwko małoletniej Zuzannie Wiśniewskiej –

ostatecznie reprezentowanej przez kuratora procesowego, oraz przeciwko Katarzynie Wiśniewskiej o

zaprzeczenie ojcostwa.

Dnia 10 maja 2024 r. na rozprawie pozwana Katarzyna Wiśniewska uznała powództwo, przyznając, że

powód nie jest ojcem pozwanej małoletniej Zuzanny Wiśniewskiej. Kurator małoletniej, działając w jej

imieniu, również tego dnia uznał powództwo.

Sąd Rejonowy ustalił i uznał, co następuje.

Powód i pozwana Katarzyna Wiśniewska są małżeństwem od 5 maja 2020 r. Żona powoda dnia 5 stycznia 2023 r.

urodziła małoletnią Zuzannę Wiśniewską, która nie jest córką powoda. Powód w okresie

koncepcyjnym nie obcował cieleśnie z żoną, a zatem nie jest naturalnym ojcem dziecka. W

okresie koncepcyjnym powód przebywał bowiem w delegacji w Niemczech w Berlinie.

Wyjechał tam w kwietniu 2022 r., a wrócił w lutym 2023 r. Dopiero po powrocie do domu

rodzinnego dowiedział się, że podczas jego nieobecności w Berlinie żona – pozwana Katarzyna

Wiśniewska – urodziła córkę, pozwaną w sprawie niniejszej małoletnią Zuzannę Wiśniewską. Podczas

pobytu za granicą powód miał kontakt telefoniczny z żoną, ale ta nie powiadomiła go

o fakcie urodzenia dziecka. Po powrocie powoda żona prosiła go, żeby zaakceptował tę

sytuację, ale powód stanowczo twierdzi, że „nie czuje się ojcem Zuzanny i nigdy nie

zaakceptuje tego dziecka”. Rozważa też złożenie w Sądzie Okręgowym w Warszawie

wniosku o rozwód.

Żądanie powoda opiera się na treści art. 67 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

W zaistniałym stanie rzeczy powództwo jest uzasadnione.

W toku procesu małoletnia Zuzanna Wiśniewska, działając przez kuratora, wniosła o zwolnienie jej od

kosztów sądowych w całości.

Wniosek został uwzględniony.

Sąd Rejonowy stwierdza, iż sprawa o zaprzeczenie ojcostwa podlega opłacie sądowej w

wysokości 200 zł na podstawie ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, którą powód uiścił w całości.

Ponadto w sprawie występował w imieniu małoletniej pozwanej kurator procesowy, któremu

należało się wynagrodzenie zgodnie z art. 99 k.p.c. z 28 lipca 2005 r.

r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez

kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz.U. z 2005 r. poz. 1674),

obowiązującym od 1 września 2005 r. w zw. z art. 13 ust 1 w zw. z § 2 rozporządzenia Ministra

Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r.

poz. 1800 ze zm.) w kwocie nieprzekraczającej 10-krotności stawek minimalnych za czynności

adwokackie określonych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 13 ust. 2 ustawy Prawo

o adwokaturze, a w

przypadku gdy kuratorem jest radca prawny – w kwocie nieprzekraczającej 10-krotności stawek

minimalnych za czynności radców prawnych określonych w przepisach wykonawczych

wydanych na podstawie art. 29 ustawy o radcach prawnych, w obu przypadkach nie mniej niż 50 zł, czyli w sprawie niniejszej

500 zł, które wypłacone zostało z zaliczki wpłaconej przez powoda. W świetle powyższego

orzeczono jak w sentencji, działając na podstawie art. 67 kro.

O kosztach rozstrzygnięto na podstawie art. 98 kpc.

 

Anna Kowalska