Wyrok w sprawie o ustalenie macierzyństwa

Sygn. akt I.Ns 1234/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Warszawa, dnia 15 marca 2024 r.

Sąd Rejonowy w Warszawie, Wydział I Cywilny

w składzie:

przewodniczący: Anna Kowalska

protokolant: Jan Nowak

po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2024 r.

na rozprawie

sprawy z powództwa Adama Wiśniewskiego

przeciwko Ewie Zielińskiej

z udziałem interwenienta ubocznego Piotra Kamińskiego po stronie pozwanej

o ustalenie macierzyństwa

orzeka:

1) ustala, że małoletni Adam Wiśniewski, urodzony 12 stycznia 2020 r. w Warszawie,

którego akt urodzenia został sporządzony w Warszawie w Urzędzie Stanu Cywilnego Warszawa-Śródmieście

za Nr 123/2020, jest synem Ewy Zielińskiej, urodzonej 25 maja 1990 r. w Krakowie;

2) nieuiszczone koszty postępowania przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Anna Kowalska

Uzasadnienie

Dnia 5 lutego 2024 r. powód, działając przez kuratora, złożył pozew przeciwko Ewie Zielińskiej o ustalenie macierzyństwa.

Dnia 28 lutego 2024 r. pozwana uznała powództwo, przyznając, że jest matką powoda.

Sąd Rejonowy ustalił i uznał, co następuje.

Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Warszawie z 15 stycznia 2024 r., wydanym w sprawie o

I.Ns 4321/23 ustalono, że powód nie jest synem Anny Nowak, wskazanej w

jego akcie urodzenia. Pozwana Ewa Zielińska i Anna Nowak urodziły 12 stycznia 2020 r.

dzieci płci męskiej. W izbie porodowej doszło do zamiany dzieci. Dziecko Anny Nowak

zaginęło, co Sąd ustalił w powołanej sprawie: I.Ns 4321/23.

W toku procesu o zaprzeczenie macierzyństwa przeprowadzono badania serologiczne, które

ponad wszelką wątpliwość wykazały, że Anna Nowak nie może być matką powoda. Ta

jednak nie chce pogodzić się z utratą swojego dziecka, z jego prawdopodobnym porwaniem

jako rzekomo dzieckiem Jana Kowalskiego, a może nawet jego śmiercią, i nie chce

dobrowolnie oddać powoda pozwanej.

Świadek Maria Malinowska przesłuchana w sprawie potwierdziła stanowisko powoda w pełni.

W tym stanie rzeczy powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości na podstawie art. 189 k.r.o.

W toku procesu pozwana wniosła o zwolnienie od kosztów sądowych w całości, które zostało

jej przyznane.

Sąd Rejonowy stwierdza, iż sprawa o ustalenie macierzyństwa jest wprawdzie wolna od opłat

sądowych na podstawie art. 96 ust. 1 pkt 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, niemniej w sprawie występował w imieniu

powoda kurator procesowy, któremu należało się wynagrodzenie zgodnie z rozporządzeniem

Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie określenia wysokości ­wynagrodzenia i

zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie

cywilnej (Dz.U. z 2015 r. poz. 1805), obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. w zw. z § 2 pkt 5 w zw. z § 19 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za

czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800) w kwocie nieprzekraczającej 6

stawek minimalnych za czynności adwokackie określonych w przepisach wykonawczych

wydanych na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy – Prawo o adwokaturze (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1468), a w przypadku gdy kuratorem jest radca prawny – w kwocie

nieprzekraczającej 6 stawek minimalnych za czynności radców prawnych określonych w

przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o

radcach prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1469), w obu przypadkach nie mniej niż 120

zł, czyli w sprawie niniejszej 720 zł, które wypłacone zostało z sum Skarbu Państwa.

W świetle powyższego orzeczono jak w sentencji, działając na podstawie ww. przepisu.

O kosztach rozstrzygnięto na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Anna Kowalska