Decyzja w sprawie odroczenia terminu płatności

Znak sprawy: RD/456/2023/ZP 01-200 Warszawa, 15.03.2023

 

Jan Kowalski

 

ul. Kwiatowa 12

02-300 Warszawa

 

DECYZJA

Organ podatkowy I instancji – tj. Urząd Miasta Stołecznego Warszawy, Wydział Podatków i Opłat Lokalnych, działając na podstawie art. 67a § 1 pkt 2, art. 207 w związku z art. 210 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U z 2017 r. poz. 201) oraz uchwały Nr 345/2022 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 22.12.2022 w sprawie stawki opłaty prolongacyjnej (Dz. Urzędowy Województwa Mazowieckiego Nr 1234/2023, poz. 5678),

 

postanowił:

1) odroczyć ww. podatnikowi termin zapłaty zaległości podatkowej stanowiącej II ratę łącznego zobowiązania pieniężnego za rok 2022 w wysokości 1500,00 zł do dnia 30.06.2023,

2) naliczyć z tytułu odroczenia terminu zapłaty wskazanego w pkt 1 w sentencji przedmiotowej decyzji opłatę prolongacyjną w wysokości 37,50 zł, płatną w terminie, do którego odroczono zapłatę kwoty zaległego zobowiązania.

 

UZASADNIENIE

W dniu 15.02.2023 do siedziby organu podatkowego wpłynęło podanie, w którym ww. podatnik zwrócił się o udzielenie pomocy w zapłacie wskazanej w sentencji kwoty zobowiązania podatkowego, przez odroczenie terminu jego zapłaty do dnia 30.06.2023.

 

We wniosku podatnik wskazał, że był w ostatnim czasie zmuszony do poniesienia nieplanowanego wydatku polegającego na wymianie pieca opalanego węglem, który ogrzewa użytkowany przez podatnika budynek mieszkalny.

 

Do podania podatnik dołączył dokumenty wskazujące na wysokość osiąganego dochodu i ponoszonych wydatków, tj.:

1) zaświadczenie z zakładu pracy o wysokości comiesięcznych zarobków,

2) zeznanie podatkowe PIT-37 o wysokości osiągniętego dochodu za rok 2022,

3) w formie oświadczenia – o wysokości stałych comiesięcznych wydatków,

4) fakturę VAT wystawioną przez firmę "Ciepło w Domu", która zamontowała w budynku mieszkalnym nowy piec grzewczy w związku z wystąpieniem zdarzenia losowego w postaci awarii wcześniej użytkowanego pieca w stopniu tak znacznym, że naprawa byłaby ekonomicznie nieopłacalna.

 

Organ podatkowy po przeprowadzeniu postępowania podatkowego i przeanalizowaniu sytuacji osobistej i finansowej podatnika – stwierdził, że w przedmiotowej sprawie wystąpiła przesłanka ważnego interesu podatnika jako podstawa do udzielenia wnioskowanej przez podatnika pomocy w zapłacie kwoty zobowiązania podatkowego.

 

Na wstępie organ podatkowy wyjaśnia, że forma pomocy w zapłacie zobowiązania podatkowego nie jest najdalej idącą w skutkach dla gminnego budżetu i nie polega na umorzeniu dochodu zasilającego ten budżet tylko na wyznaczeniu późniejszego terminu, w którym podatnik zapłaci kwotę zobowiązania podatkowego.

 

Następnie organ wskazuje podatnikowi, że udzielanie pomocy w zapłacie kwot zobowiązań podatkowych (w tym polegających na odraczaniu terminów zapłaty kwot zobowiązań) – może nastąpić jedynie w takich przypadkach, kiedy organ stwierdzi wystąpienie minimum jednej z ustawowych przesłanek, której stwierdzenie wystąpienia jest warunkiem koniecznym do pozytywnego rozpatrzenia wniosku podatnika.

 

Chodzi o wskazane w art. 67a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa przesłanki ważnego interesu podatnika oraz interesu publicznego.

 

Ponieważ ustawodawca nie zdefiniował tych pojęć – ich znaczenie należy odczytywać z rozstrzygnięć sądów administracyjnych, które w ugruntowanej linii orzeczniczej wskazały na to, jak te zwroty niedookreślone należy rozumieć.

 

Z przykładowych rozstrzygnięć – organ podatkowy wskazuje na znaczenie tych dwóch przesłanek zawarte w wyrokach:

1) Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12.01.2022 (sygn. akt IV SA/Wa 1234/21): Kryterium „ważnego interesu podatnika” wymaga wykazania konkretnych okoliczności, które są wyjątkowe, niezależne od woli oraz sposobu postępowania podatnika i jednocześnie uniemożliwiają mu wywiązanie się z ciążących na nim obowiązków względem Skarbu Państwa. O istnieniu ważnego interesu podatnika nie decyduje subiektywne przekonanie podatnika, lecz decydować powinny kryteria zobiektywizowane, zgodne z powszechnie aprobowaną hierarchią wartości, w której wysoką rangę mają zdrowie i życie, a także możliwości zarobkowe w celu zdobycia środków utrzymania dla siebie i rodziny. Ważny interes podatnika należy rozumieć jako względy, które mogłyby zachwiać podstawami egzystencji podatnika. Trudna sytuacja majątkowa może być uznana za ważny interes podatnika, jednakże nie może być mowy o automatyzmie, który powodowałby, że każda trudna sytuacja materialna skutkowałaby zawsze udzieleniem wnioskowanej ulgi. Ważny interes podatnika musi charakteryzować się nieprzewidywalnością i niezależnością od sposobu postępowania podatnika;

2) Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 23.05.2021 (sygn. akt I SA/Kr 5678/20): Przesłankę interesu publicznego interpretuje się jako dyrektywę postępowania nakazującą mieć na uwadze respektowanie wartości wspólnych dla całego społeczeństwa, takich jak sprawiedliwość, bezpieczeństwo, zaufanie obywateli do organów władzy, sprawność działania aparatu państwowego, korektę błędnych decyzji itp. Z treści art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej wynika, iż przy rozstrzyganiu spraw w przedmiocie zastosowania ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych organy podatkowe obowiązane są rozważyć zarówno przesłankę „ważnego interesu podatnika”, jak i przesłankę „interesu publicznego”.

 

W przedmiotowej sprawie organ podatkowy po przeanalizowaniu dostarczonych przez podatnika dokumentów stwierdził, że sytuacja finansowa podatnika wynikająca z zestawienia osiąganych dochodów z ponoszonymi wydatkami jest na tyle trudna, że w połączeniu z koniecznością poniesienia wydatku na wymianę pieca grzewczego wypełnia przesłanki składające się na prawidłowe definiowanie przesłanki ważnego interesu podatnika.

 

Tym samym odmowa odroczenia terminu zapłaty i zapłata kwoty zaległego zobowiązania przez samego podatnika lub w ramach działań podjętych na podstawie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji odbyłaby się w przedmiotowej sprawie kosztem zaspokajania przez podatnika podstawowych potrzeb związanych z codziennym funkcjonowaniem prowadzonego przez podatnika gospodarstwa domowego. Odmowa udzielenia pomocy mogłaby w ocenie organu podatkowego dodatkowo pogorszyć sytuację finansową podatnika, co w perspektywie dalszego okresu mogłoby również pogorszyć jego warunki egzystencjalno-bytowe.

 

Dodatkowo argumentem przemawiającym za udzieleniem pomocy w zapłacie kwoty zobowiązania był fakt, że w okresie ostatnich 3 lat podatnik nie występował do organu podatkowego z wnioskami o udzielenie pomocy i w ustawowych terminach regulował ustalane dla niego corocznie kwoty zobowiązań.

 

W związku z udzieleniem podatnikowi pomocy w zapłacie kwoty zobowiązania podatkowego poprzez odroczenie terminu zapłaty organ podatkowy naliczył kwotę dodatkowej należności, „rekompensującej” otrzymanie dochodu w późniejszym terminie.

 

Ta należność to opłata prolongacyjna, której naliczenie odbyło się na zasadach wskazanych przez Ministra Finansów w wydanym w dniu 15.01.2023 rozporządzeniu w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, a także zakresu informacji, które muszą być zawarte w rachunkach (Dz.U z 2023 r. Nr 12, poz. 34).

 

W zakresie naliczonej opłaty prolongacyjnej organ podatkowy wskazuje, że dokonał jej naliczenia w związku z wydaniem przedmiotowej decyzji, a zapłata odroczonej kwoty zobowiązania w terminie wcześniejszym niż wynikający z przedmiotowej decyzji nie stanowi dla podatnika podstawy do występowania o zmniejszenie wysokości tej opłaty.

 

Ponadto organ zwraca uwagę podatnika na treść art. 259 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym niedokonanie zapłaty w odroczonym terminie powoduje wygaśnięcie decyzji z mocy prawa i tym samym postawienie w stan wymagalności egzekucyjnej całej kwoty zobowiązania.

 

W związku z powyższym organ postanowił jak w sentencji.

 

Od przedmiotowej decyzji przysługuje podatnikowi wniesienie środka zaskarżenia – odwołania do organu podatkowego II instancji (tj. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie), za pośrednictwem organu podatkowego I instancji. Wniesienie odwołania powinno nastąpić w terminie 14 dni od daty doręczenia przedmiotowej decyzji. W odwołaniu podatnik jest zobowiązany do wskazania:

1) zarzutów przeciw decyzji,

2) istoty i zakresu żądania będącego przedmiotem odwołania,

3) dowodów uzasadniających żądanie wskazane w odwołaniu.

 

W przypadku naruszenia przez podatnika wskazanego powyżej terminu na wniesienie odwołania – razem z jego złożeniem w odrębnym wniosku podatnik powinien wystąpić o przywrócenie terminu na wniesienie odwołania – o ile wystąpią okoliczności wskazane przez ustawodawcę w art. 162 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

 

 

Anna Nowak

 

Otrzymują:

1. podatnik,

2. a/a