Decyzja w sprawie rozłożenia na raty zaległości podatkowej

Znak: RD/456/2023 Warszawa, 15.03.2024

 

Jan Kowalski

NIP: 876-543-21-09 REGON: 321654987 PESEL: 87051209876

ul. Kwiatowa 12

02-567 Warszawa

 

DECYZJA

Organ podatkowy I instancji – tj. Urząd Skarbowy Warszawa-Mokotów, działając na podstawie art. 67a § 1 pkt 2, art. 207 w związku z art. 210 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U z 2017 r. poz. 201) oraz uchwały Nr XXV/2021/2023 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 22.11.2023 r. w sprawie stawki opłaty prolongacyjnej (Dz. Urzędowy Województwa Mazowieckiego Nr 1234, poz. 5678).

 

postanowił:

1) rozłożyć ww. podatnikowi na 7 rat zapłatę zaległości podatkowej stanowiącej w łącznym zobowiązaniu pieniężnym za 2022 rok w wysokości 7000,00 zł,

2) naliczyć z tytułu rozłożenia zapłaty kwoty zobowiązania na raty wskazanego w pkt 1 w sentencji przedmiotowej decyzji opłatę prolongacyjną w łącznej wysokości 350,00 zł, płatną w terminach przewidzianych dla poszczególnych rat.

 

Zawarty z podatnikiem układ ratalny stanowi integralną część uzasadnienia decyzji.

 

UZASADNIENIE

W dniu 15.02.2024 r. do siedziby organu podatkowego wpłynęło podanie, w którym ww. podatnik zwrócił się o udzielenie pomocy w zapłacie wskazanej w sentencji kwoty zobowiązania podatkowego, poprzez rozłożenie jego zapłaty na raty, z jednoczesnym wskazaniem w treści podania liczby i wysokości rat, które byłby w stanie regulować w celu całkowitej spłaty zadłużenia.

 

We wniosku podatnik wskazał, że był w ostatnim czasie zmuszony do poniesienia nieplanowanego wydatku polegającego na wymianie pieca opalanego węglem, który ogrzewa użytkowany przez podatnika budynek mieszkalny.

 

Do podania podatnik dołączył dokumenty wskazujące na wysokość osiąganego dochodu i ponoszonych wydatków, tj.:

– zaświadczenie z zakładu pracy o wysokości comiesięcznych zarobków,

– zeznanie podatkowe PIT-37 o wysokości osiągniętego dochodu za 2023 rok,

– w formie oświadczenia – o wysokości stałych comiesięcznych wydatków,

– fakturę VAT wystawioną przez "Ciepło w Domu Sp. z o.o.", która zamontowała w budynku mieszkalnym nowy piec grzewczy w związku z wystąpieniem zdarzenia losowego w postaci awarii wcześniej użytkowanego pieca w stopniu tak znacznym, że naprawa byłaby ekonomicznie nieopłacalna.

 

Organ podatkowy po przeprowadzeniu postępowania podatkowego i przeanalizowaniu sytuacji osobistej i finansowej podatnika – stwierdził, że w przedmiotowej sprawie wystąpiła przesłanka ważnego interesu podatnika jako podstawa do udzielenia wnioskowanej przez podatnika pomocy w zapłacie kwoty zobowiązania podatkowego.

 

Na wstępie organ podatkowy wyjaśnia, że forma pomocy w zapłacie zobowiązania podatkowego nie jest najdalej idącą w skutkach dla gminnego budżetu i nie polega na umorzeniu dochodu zasilającego ten budżet, tylko na wyznaczeniu późniejszych terminów zapłaty, wynikających z umożliwienia podatnikowi dokonywania spłaty zadłużenia w ratach.

 

Następnie organ wskazuje podatnikowi, że udzielanie pomocy w zapłacie kwot zobowiązań podatkowych (w tym polegających na rozłożeniu zapłaty na raty) – może nastąpić jedynie w takich przypadkach, gdy organ stwierdzi wystąpienie minimum jednej z ustawowych przesłanek, której stwierdzenie wystąpienia jest warunkiem koniecznym do pozytywnego rozpatrzenia wniosku podatnika.

 

Chodzi o wskazane w art. 67a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa przesłanki ważnego interesu podatnika oraz interesu publicznego.

 

Ponieważ ustawodawca nie zdefiniował tych pojęć – ich znaczenie należy odczytywać z rozstrzygnięć sądów administracyjnych, które w ugruntowanej linii orzeczniczej wyjaśniły, jak te zwroty niedookreślone należy rozumieć. Z przykładowych rozstrzygnięć – organ podatkowy wskazuje na znaczenie tych dwóch przesłanek zawarte w wyrokach:

1) Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12.01.2022 r. (sygn. akt IV SA/Wa 1234/21): Kryterium „ważnego interesu podatnika” wymaga wykazania konkretnych okoliczności, które są wyjątkowe, niezależne od woli oraz sposobu postępowania podatnika i jednocześnie uniemożliwiają mu wywiązanie się z ciążących na nim obowiązków względem Skarbu Państwa. O istnieniu ważnego interesu podatnika nie decyduje subiektywne przekonanie podatnika, lecz decydować powinny kryteria zobiektywizowane, zgodne z powszechnie aprobowaną hierarchią wartości, w której wysoką rangę mają zdrowie i życie, a także możliwości zarobkowe w celu zdobycia środków utrzymania dla siebie i rodziny. Ważny interes podatnika należy rozumieć jako względy, które mogłyby zachwiać podstawami egzystencji podatnika. Trudna sytuacja majątkowa może być uznana za ważny interes podatnika, jednakże nie może być mowy o automatyzmie, który powodowałby, że każda trudna sytuacja materialna skutkowałaby zawsze udzieleniem wnioskowanej ulgi. Ważny interes podatnika musi charakteryzować się nieprzewidywalnością i niezależnością od sposobu postępowania podatnika;

2) Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 25.03.2023 r. (sygn. akt I SA/Kr 3456/22): Przesłankę interesu publicznego interpretuje się jako dyrektywę postępowania nakazującą mieć na uwadze respektowanie wartości wspólnych dla całego społeczeństwa, takich jak sprawiedliwość, bezpieczeństwo, zaufanie obywateli do organów władzy, sprawność działania aparatu państwowego, korektę błędnych decyzji itp. Z treści art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej wynika, iż przy rozstrzyganiu spraw w przedmiocie zastosowania ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych organy podatkowe obowiązane są rozważyć zarówno przesłankę „ważnego interesu podatnika”, jak i przesłankę „interesu publicznego”.

 

W przedmiotowej sprawie organ podatkowy po przeanalizowaniu dostarczonych przez podatnika dokumentów stwierdził, że sytuacja finansowa podatnika wynikająca z zestawienia osiąganych dochodów z ponoszonymi wydatkami jest na tyle trudna, że w połączeniu z koniecznością poniesienia wydatku na wymianę pieca grzewczego wypełnia przesłanki składające się na prawidłowe definiowanie przesłanki ważnego interesu podatnika.

 

Tym samym odmowa rozłożenia zapłaty zaległego zobowiązania na raty i konieczność spłaty całej kwoty przez samego podatnika lub w ramach działań podjętych na podstawie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji odbyłaby się w przedmiotowej sprawie kosztem zaspokajania przez podatnika podstawowych potrzeb związanych z codziennym funkcjonowaniem prowadzonego przez podatnika gospodarstwa domowego.

 

Odmowa udzielenia pomocy mogłaby, w ocenie organu podatkowego, dodatkowo pogorszyć sytuację finansową podatnika, co w perspektywie dalszego okresu mogłoby również pogorszyć jego warunki egzystencjalno-bytowe.

 

Dodatkowo argumentem przemawiającym za udzieleniem pomocy w zapłacie kwoty zobowiązania był fakt, że w okresie ostatnich 3 lat podatnik nie występował do organu podatkowego z wnioskami o udzielenie pomocy i w ustawowych terminach regulował ustalane dla niego corocznie kwoty zobowiązań.

 

W związku z powyższym zawarty z podatnikiem układ ratalny przedstawia się jak poniżej:

Kwota zaległości                    Układ ratalny

należność główna odsetki* numer raty wysokość raty – należność główna wysokość raty – odsetki kwota opłaty prolongacyjnej termin zapłaty

1. 1000,00 50,00 50,00 15.04.2024

2. 1000,00 45,00 45,00 15.05.2024

3. 1000,00 40,00 40,00 15.06.2024

4. 1000,00 35,00 35,00 15.07.2024

5. 1000,00 30,00 30,00 15.08.2024

6. 1000,00 25,00 25,00 15.09.2024

7. 1000,00 20,00 20,00 15.10.2024

RAZEM 7000,00 250,00

* łączna kwota odsetek obliczona na dzień wpływu podania

 

W związku z udzieleniem podatnikowi pomocy w zapłacie kwoty zobowiązania podatkowego poprzez odroczenie terminu zapłaty organ podatkowy naliczył kwotę dodatkowej należności, „rekompensującej” otrzymanie dochodu w późniejszym terminie.

 

Ta należność to opłata prolongacyjna, której naliczenie odbyło się na zasadach wskazanych przez Ministra Finansów w wydanym w dniu 28.02.2024 r. rozporządzeniu w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, a także zakresu informacji, które muszą być zawarte w rachunkach (Dz.U z 2024 r. Nr 34, poz. 123).

 

W zakresie naliczonej opłaty prolongacyjnej organ podatkowy wskazuje, że dokonał jej naliczenia w związku z wydaniem przedmiotowej decyzji, a wcześniejsza zapłata kwoty zobowiązania nie stanowi dla podatnika podstawy do występowania o zmniejszenie wysokości tej opłaty.

 

W związku z zawarciem wskazanego powyżej układu ratalnego organ podatkowy wskazuje podatnikowi, że zgodnie z regulacjami zawartymi w art. 259 Ordynacji podatkowej:

– zwłoka w zapłacie którejkolwiek z rat oznacza wygaśnięcie decyzji w części stanowiącej niezapłaconą w terminie wskazanym w układzie ratalnym ratę,

– zwłoka w zapłacie trzech kolejnych rat oznacza wygaśnięcie decyzji z mocy prawa w zakresie całej kwoty objętej układem ratalnym.

 

Konsekwencją wygaśnięcia z mocy prawa całej lub części decyzji jest postawienie w stan wymagalności egzekucyjnej kwoty, której wygaśnięcie dotyczy.

 

W związku z powyższym organ postanowił jak w sentencji.

 

Od przedmiotowej decyzji przysługuje podatnikowi wniesienie środka zaskarżenia – odwołania do organu podatkowego II instancji (tj. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie), za pośrednictwem organu podatkowego I instancji.

 

Wniesienie odwołania powinno nastąpić w terminie 14 dni od daty doręczenia przedmiotowej decyzji – a w samym odwołaniu podatnik jest zobowiązany do wskazania:

1) zarzutów przeciw decyzji,

2) istoty i zakresu żądania będącego przedmiotem odwołania,

3) dowodów uzasadniających żądanie wskazane w odwołaniu.

 

W przypadku naruszenia przez podatnika wskazanego powyżej terminu na wniesienie odwołania – razem z jego złożeniem w odrębnym wniosku podatnik powinien wystąpić o przywrócenie terminu na wniesienie odwołania – o ile wystąpią okoliczności wskazane przez ustawodawcę w art. 162 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

 

 

Jan Nowak

 

Otrzymują:

1. podatnik,

2. a/a