Decyzja o umorzeniu zaległości podatkowej

Znak: RD/876/2023 Warszawa, 15.03.2024

Jan Kowalski

ul. Polna 12/4, 00-001 Warszawa

DECYZJA

Organ podatkowy I instancji, tj. Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście, działając na podstawie art. 67a § 1 pkt 3, art. 207 w związku z art. 210 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201),

postanowił:

umorzyć ww. podatnikowi II ratę łącznego zobowiązania pieniężnego za rok 2023 w wysokości 1500,00 zł.

UZASADNIENIE

W dniu 20.02.2024 do siedziby organu podatkowego wpłynęło podanie, w którym ww. podatnik zwrócił się o umorzenie wskazanej w sentencji kwoty zobowiązania podatkowego.

Do podania podatnik dołączył dokumenty wskazujące na wysokość osiąganego dochodu i ponoszonych wydatków oraz związane ze stanem zdrowia, tj.:

1) zaświadczenie z "Zakład Produkcyjny Alfa" Sp. z o.o. o wysokości comiesięcznych zarobków,

2) zeznanie podatkowe PIT-37 o wysokości osiągniętego dochodu za rok 2023,

3) oświadczenie o wysokości stałych comiesięcznych wydatków,

4) rachunek za naprawę dachu w budynku mieszkalnym, którą podatnik zmuszony był ponieść w styczniu 2024 przed wystąpieniem z podaniem w związku z wystąpieniem zdarzenia losowego w postaci wichury,

5) zaświadczenie od lekarza rodzinnego wskazujące na konieczność ponoszenia wydatków na zakup lekarstw i okresowe zabiegi rehabilitacyjne.

Organ podatkowy po przeprowadzeniu postępowania podatkowego i przeanalizowaniu sytuacji osobistej i finansowej podatnika stwierdził, że w przedmiotowej sprawie wystąpiła przesłanka ważnego interesu podatnika jako podstawa do udzielenia wnioskowanej przez podatnika pomocy w zapłacie kwoty zobowiązania podatkowego.

Na wstępie organ podatkowy wyjaśnia, że forma pomocy w zapłacie zobowiązania podatkowego dotyczy wyłącznie tych kwot zobowiązań, które na dzień wystąpienia przez podatnika z podaniem do organu podatkowego stanowią zaległość podatkową.

W przedmiotowej sprawie podatnik wniósł podanie 20.02.2024 po upływie ustawowego terminu płatności, co umożliwiło organowi przeprowadzenie w tym zakresie postępowania podatkowego, a następnie wydanie przedmiotowego rozstrzygnięcia.

Następnie organ wskazuje podatnikowi, że udzielanie pomocy w zapłacie kwot zobowiązań podatkowych (w tym polegających na umarzaniu kwot zaległych zobowiązań) może nastąpić jedynie w takich przypadkach, gdy organ stwierdzi wystąpienie minimum jednej z ustawowych przesłanek, co jest warunkiem koniecznym do pozytywnego rozpatrzenia wniosku podatnika.

Chodzi o wskazane w art. 67a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa przesłanki ważnego interesu podatnika oraz interesu publicznego.

Ponieważ ustawodawca nie zdefiniował tych pojęć – ich znaczenie należy odczytywać z rozstrzygnięć sądów administracyjnych, które w ugruntowanej linii orzeczniczej wskazały na to, jak te zwroty niedookreślone należy rozumieć.

Z przykładowych rozstrzygnięć – organ podatkowy wskazuje na znaczenie tych dwóch przesłanek zawarte w wyrokach:

1) Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15.01.2020 (IV SA/Wa 1234/19): Kryterium „ważnego interesu podatnika” wymaga wykazania konkretnych okoliczności, które są wyjątkowe, niezależne od woli oraz sposobu postępowania podatnika i jednocześnie uniemożliwiają mu wywiązanie się z ciążących na nim obowiązków względem Skarbu Państwa. O istnieniu ważnego interesu podatnika nie decyduje subiektywne przekonanie podatnika, lecz decydować powinny kryteria zobiektywizowane, zgodne z powszechnie aprobowaną hierarchią wartości, w której wysoką rangę mają zdrowie i życie, a także możliwości zarobkowe w celu zdobycia środków utrzymania dla siebie i rodziny. Ważny interes podatnika należy rozumieć jako względy, które mogłyby zachwiać podstawami egzystencji podatnika. Trudna sytuacja majątkowa może być uznana za ważny interes podatnika, jednakże nie może być mowy o automatyzmie, który powodowałby, że każda trudna sytuacja materialna skutkowałaby zawsze udzieleniem wnioskowanej ulgi. Ważny interes podatnika musi charakteryzować się nieprzewidywalnością i niezależnością od sposobu postępowania podatnika;

2) Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 22.03.2021 (I SA/Kr 456/20): Przesłankę interesu publicznego interpretuje się jako dyrektywę postępowania nakazującą mieć na uwadze respektowanie wartości wspólnych dla całego społeczeństwa, takich jak sprawiedliwość, bezpieczeństwo, zaufanie obywateli do organów władzy, sprawność działania aparatu państwowego, korektę błędnych decyzji itp. Z treści art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej wynika, iż przy rozstrzyganiu spraw w przedmiocie zastosowania ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych organy podatkowe obowiązane są rozważyć zarówno przesłankę „ważnego interesu podatnika”, jak i przesłankę „interesu publicznego”.

W przedmiotowej sprawie organ podatkowy po przeanalizowaniu dostarczonych przez podatnika dokumentów stwierdził, że o ile sytuacja finansowa podatnika wynikająca z zestawienia osiąganych dochodów z ponoszonymi wydatkami nie jest na tyle trudna, żeby uniemożliwiała zapłatę kwoty zaległego zobowiązania, o tyle nieprzewidziany wydatek związany z remontem dachu spowodował wyczerpanie przez podatnika posiadanych zasobów finansowych.

Tym samym zapłata kwoty zaległego zobowiązania odbyłaby się w przedmiotowej sprawie kosztem zaspokajania przez podatnika podstawowych potrzeb związanych z codziennym funkcjonowaniem prowadzonego przez podatnika gospodarstwa domowego.

Odmowa udzielenia pomocy mogłaby, w ocenie organu podatkowego, dodatkowo pogorszyć sytuację finansową podatnika, co w perspektywie dalszego okresu mogłoby również pogorszyć jego warunki egzystencjalno-bytowe.

Dodatkowo argumentem przemawiającym za udzieleniem pomocy w zapłacie kwoty zobowiązania był fakt, że w okresie ostatnich 3 lat podatnik nie występował do organu podatkowego z wnioskami o udzielenie pomocy i w ustawowych terminach regulował ustalane dla niego corocznie kwoty zobowiązań.

Przedmiotem niniejszej decyzji nie są odsetki powstałe w kwocie wymagalnej na dzień wniesienia podania, gdyż zgodnie z art. 67a § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa w przypadku umorzenia zaległości podatkowej – w takim samym zakresie jak należność główna – z mocy prawa umarzane są odsetki.

W związku z powyższym organ postanowił jak w sentencji.

Od przedmiotowej decyzji przysługuje podatnikowi wniesienie środka zaskarżenia – odwołania, do organu podatkowego II instancji (tj. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie), za pośrednictwem organu podatkowego I instancji.

Wniesienie odwołania powinno nastąpić w terminie 14 dni od daty doręczenia przedmiotowej decyzji. W odwołaniu podatnik jest zobowiązany do wskazania:

1) zarzutów przeciw decyzji,

2) istoty i zakresu żądania będącego przedmiotem odwołania,

3) dowodów uzasadniających żądanie wskazane w odwołaniu.

W przypadku naruszenia przez podatnika wskazanego powyżej terminu na wniesienie odwołania – razem z jego złożeniem w odrębnym wniosku podatnik powinien wystąpić o przywrócenie terminu na wniesienie odwołania – o ile wystąpią okoliczności wskazane przez ustawodawcę w art. 162 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

(podpis)

Otrzymują:

1. podatnik,

2. a/a.