Zarzuty od nakazu zapłaty

Warsawa, dnia 20.05.2023

Sąd Okręgowy w Warszawie

Wydział Cywilny

ul. Marszałkowska 82, 00-517 Warszawa

Sygn. akt: I C 1234/23

Powód: Kredyt Bank S.A.

z siedzibą w Warszawie, ul. Chmielna 10, 00-020 Warszawa,

reprezentowany przez

mec. Jan Kowalski, ul. Nowogrodzka 15, 00-511 Warszawa

Pozwani: 1. Anna Nowak, ul. Piękna 20, 00-548 Warszawa

2. Jan Nowak, ul. Piękna 20, 00-548 Warszawa

Wartość przedmiotu zaskarżenia: 50 000 zł

Zarzuty

od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym

Niniejszym składamy zarzuty od nakazu zapłaty Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 15.04.2023, sygn. akt: I C 1234/23, zaskarżając go w całości i wnosząc o:

1) uchylenie wyżej wymienionego nakazu zapłaty i oddalenie powództwa w całości,

2) zasądzenie od strony powodowej na rzecz pozwanych kosztów postępowania według norm przepisanych,

3) dopuszczenie dowodu z przesłuchania pozwanych, na wszystkie okoliczności faktyczne przytoczone w uzasadnieniu zarzutów.

Uzasadnienie

Pozwem z dnia 10.03.2023 strona powodowa wniosła o orzeczenie nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym, że pozwani Anna Nowak i Jan Nowak, z tytułu zabezpieczenia umowy kredytu z dnia 01.01.2020, zawartej pomiędzy powodowym Kredyt Bank S.A. a Marią Kowalską, prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą "Kwiaciarnia Róża" w Krakowie, w ciągu dwóch tygodni od dnia doręczenia nakazu zapłaty mają zapłacić powodowi:

– kwotę 40 000 zł – tytułem niespłaconego kapitału kredytu udzielonego na podstawie umowy kredytu z dnia 01.01.2020,

– kwotę 5 000 zł – tytułem odsetek umownych liczonych do dnia 10.03.2023, zgodnie z umową kredytu z dnia 01.01.2020,

– należne odsetki za zwłokę liczone od dnia 10.03.2023 od kwoty należności głównej do dnia zapłaty, zgodnie z umową kredytu z dnia 01.01.2020,

z ograniczeniem możliwości prowadzenia postępowania egzekucyjnego do nieruchomości położonej w Warszawie, dla której Sąd Rejonowy w Warszawie Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą Nr KW12345678, do kwoty 50 000 zł.

Ponadto strona powodowa wniosła także o zasądzenie od pozwanych kosztów procesu według norm przepisanych.

Nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 15.04.2023, sygn. akt: I C 1234/23, Sąd Okręgowy w Warszawie nakazał pozwanym, aby zapłacili na rzecz powoda:

– kwotę 45 000 zł z odsetkami umownymi liczonymi od kwoty 40 000 zł od dnia 10.03.2023 według stawki wynoszącej 10% odsetek ustawowych w skali roku, przy czym zastrzegł pozwanym prawo do powoływania się w toku postępowania egzekucyjnego na ograniczenie ich odpowiedzialności do udziału w 1/2 części we własności nieruchomości położonej w Warszawie, dla której Sąd Rejonowy w Warszawie Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą Nr KW12345678, i jednocześnie do kwoty 50 000 zł,

– kwotę 1 000 zł tytułem kosztów procesu, w tym kwotę 500 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego,

w terminie dwóch tygodni od doręczenia nakazu zapłaty, albo wnieśli w tym terminie zarzuty.

Pozwani kwestionują zasadność powództwa, stąd też nie zgadzają się z wyżej wymienionym nakazem zapłaty.

W pierwszej kolejności pozwani podnoszą, że nie byli stroną stosunku umownego, z którego powód wywodzi swoje roszczenia, kwestionując to roszczenie co do zasady, jak i co do wysokości. Ponadto podnoszą również, że strona powodowa nie wykazała zasadności dochodzonego roszczenia, w szczególności w zakresie jego wysokości. Na tę okoliczność do pozwu dołączony został jedynie wyciąg z ksiąg Kredyt Bank S.A., który nie ma mocy dokumentu urzędowego. Wyrokiem z 15.03.2015 (P 4/14, OTK ZU nr 3/A/2015, poz. 24), Trybunał Konstytucyjny orzekł bowiem, że art. 95 ust. 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. – Prawo bankowe (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 128 ze zm.), w części, w jakiej nadaje moc prawną dokumentu urzędowego księgom rachunkowym i wyciągom z ksiąg rachunkowych banku w odniesieniu do praw i obowiązków wynikających z czynności bankowych w postępowaniu cywilnym prowadzonym wobec konsumenta, jest niezgodny z art. 2, art. 31 ust. 3 zd. 1 i art. 77 Konstytucji RP oraz nie jest niezgodny z art. 32 Konstytucji RP.

W tym stanie rzeczy, zdaniem pozwanych, powództwo powinno zostać oddalone w całości – jako nieudokumentowane.

Na marginesie pozwani jednocześnie pragną wskazać, że przysługuje im wyłącznie udział w 1/2 części nieruchomości, na której ustanowiona została hipoteka zabezpieczająca wierzytelność powoda, stąd też brak jest podstaw do dochodzenia przez powoda całej należności wskazanej w pozwie.

[podpisy]