Polityka rachunkowości

Załącznik Nr 1 do zarządzenia prezesa zarządu Nr 12/2024

w sprawie wprowadzenia polityki rachunkowości

§1

Księgi rachunkowe – ogólne zasady

1. Księgi rachunkowe "Słoneczny Zakątek" Sp. z o.o. prowadzone są w języku polskim i walucie polskiej. W sprawozdaniu finansowym kwoty są zaokrąglane do tysięcy złotych.

2. Rokiem obrotowym "Słoneczny Zakątek" Sp. z o.o. jest rok kalendarzowy, który rozpoczyna się 1 stycznia, a kończy 31 grudnia.

3. W skład roku obrotowego wchodzą okresy sprawozdawcze, którymi są kolejne miesiące kalendarzowe.

4. Księgi rachunkowe są prowadzone w siedzibie jednostki.

5. Księgi rachunkowe zamyka się na dzień kończący rok obrotowy, który jest dniem bilansowym, a otwiera na pierwszy dzień nowego roku obrotowego.

6. Księgi rachunkowe są prowadzone przy użyciu komputera z wykorzystaniem oprogramowania wspomagającego ich prowadzenie. Program komputerowy stosowany w "Słoneczny Zakątek" Sp. z o.o. zabezpiecza powiązanie poszczególnych zbiorów stanowiących księgi rachunkowe w jedną całość odzwierciedlającą dziennik i księgę główną. Dziennik umożliwia uzgodnienie jego obrotów z obrotami zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej. Ewidencja księgowa na kontach księgi głównej spełnia zasadę podwójnego księgowania, zasadę systematycznego i chronologicznego prowadzenia ewidencji na kontach księgi głównej oraz zapewnia chronologiczne ujęcie wszystkich zdarzeń, kolejną numerację, ciągłość liczenia sum zapisów i umożliwienie jednoznacznego powiązania ze sprawdzonymi i zatwierdzonymi dowodami księgowymi w dzienniku.

7. Księgi rachunkowe "Słoneczny Zakątek" Sp. z o.o. obejmują:

1) dziennik i konta księgi głównej służące do chronologicznego i systematycznego ujęcia wszystkich zdarzeń i operacji gospodarczych,

2) konta ksiąg pomocniczych.

8. Konta ksiąg pomocniczych prowadzi się dla:

1) środków trwałych,

2) wartości niematerialnych i prawnych,

3) środków trwałych w budowie,

4) inwestycji,

5) zapasów,

6) rozrachunków z odbiorcami i dostawcami,

7) rozrachunków publicznoprawnych,

8) rozrachunków z pracownikami,

9) pozostałych rozrachunków,

10) operacji sprzedaży,

11) operacji zakupu,

12) kosztów,

13) odpisów amortyzacyjnych,

14) ewidencji szczegółowej dla potrzeb VAT,

15) operacji gotówkowych,

16) innych istotnych dla jednostki składników aktywów i pasywów.

9. Rachunek zysków i strat sporządza się według wariantu porównawczego ze szczegółowością określoną w załączniku Nr 5 do ustawy o rachunkowości.

10. Aby rzetelnie i jasno przedstawić sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy "Słoneczny Zakątek" Sp. z o.o., ustala się, że jako kwoty istotne traktuje się te kwoty, które przekraczają: 5% sumy bilansowej wynikającej ze sprawozdania finansowego "Słoneczny Zakątek" Sp. z o.o. za poprzedni okres sprawozdawczy, a w pierwszym roku działania jednostki jest to kwota 50 000 zł.

11. Jednostka stosuje przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 stycznia 2023 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz.U. z 2023 r. poz. 186).

12. Jednostka ustala aktywa i rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego na zasadach określonych w ustawie o rachunkowości.

14. W sprawach nieuregulowanych przepisami ustawy o rachunkowości oraz nieokreślonych w niniejszym załączniku do zarządzenia stosuje się Krajowe Standardy Rachunkowości, a w przypadku ich braku – Międzynarodowe Standardy Rachunkowości oraz Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (zapis fakultatywny).

§2

Zakładowy plan kont

1. Ustala się dwucyfrowy symbol kont syntetycznych.

2. Prowadzona bieżąca aktualizacja kont syntetycznych nie wymaga odrębnego zarządzenia prezesa jednostki.

3. Wydruk stosowanych kont syntetycznych powinien być aktualizowany co najmniej na zakończenie roku obrotowego.

(TUTAJ PLAN KONT)

§3

Zasady działania kont syntetycznych

(TUTAJ PLAN KONT – opis do kont)

§4

Określenie metody wyceny aktywów i pasywów

1. Definicje stosowanych metod wyceny

Do wyceny aktywów i pasywów stosuje się następujące kategorie:

1) cena nabycia − jest to cena zakupu składnika aktywów, obejmująca kwotę należną sprzedającemu, bez podlegającego odliczeniu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, a w przypadku importu powiększona o obciążenia o charakterze publicznoprawnym oraz o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika aktywów do stanu zdatnego do używania lub wprowadzenia do obrotu, łącznie z kosztami transportu, jak też załadunku, wyładunku, składowania lub wprowadzenia do obrotu, a obniżona o rabaty, opusty, inne podobne zmniejszenia i odzyski;

2) koszt wytworzenia produktu − obejmuje on koszty pozostające w bezpośrednim związku z danym produktem oraz uzasadnioną część kosztów pośrednio związanych z wytworzeniem tego produktu; koszty bezpośrednie obejmują wartość zużytych materiałów bezpośrednich, koszty pozyskania i przetworzenia związane bezpośrednio z produkcją i inne koszty poniesione w związku z doprowadzeniem produktu do postaci i miejsca, w jakich się znajduje w dniu wyceny; do uzasadnionej, odpowiedniej do okresu wytwarzania produktu, części kosztów pośrednich zalicza się zmienne pośrednie koszty produkcji oraz tę część stałych, pośrednich kosztów produkcji, które odpowiadają poziomowi tych kosztów przy normalnym wykorzystaniu zdolności produkcyjnych. Za normalny poziom wykorzystania zdolności produkcyjnych uznaje się przeciętną, zgodną z oczekiwaniami w typowych warunkach, wielkość produkcji za daną liczbę okresów lub sezonów, przy uwzględnieniu planowych remontów; jeżeli nie jest możliwe ustalenie kosztu wytworzenia produktu, jego wyceny dokonuje się według ceny sprzedaży netto takiego samego lub podobnego produktu, pomniejszonej o przeciętnie osiągany przy sprzedaży produktów zysk brutto ze sprzedaży, a w przypadku produktu w toku – także z uwzględnieniem stopnia jego przetworzenia; do kosztów wytworzenia produktu nie zalicza się kosztów będących konsekwencją niewykorzystanych zdolności produkcyjnych i strat produkcyjnych, kosztów ogólnego zarządu, które nie są związane z doprowadzaniem produktu do postaci i miejsca, w jakich się znajduje na dzień wyceny, kosztów magazynowania wyrobów gotowych i półproduktów, chyba że poniesienie tych kosztów jest niezbędne w procesie produkcji, i kosztów sprzedaży produktów;

3) cena sprzedaży netto − oznacza możliwą do uzyskania na dzień bilansowy cenę sprzedaży składnika aktywów, bez podatku od towarów i usług i podatku akcyzowego, pomniejszoną o rabaty, opusty i inne podobne zmniejszenia oraz koszty związane z przystosowaniem składnika aktywów do sprzedaży i dokonaniem tej sprzedaży, a powiększoną o należną dotację przedmiotową;

4) wartość godziwa − za wartość godziwą przyjmuje się kwotę, za jaką dany składnik aktywów mógłby zostać wymieniony, a zobowiązanie uregulowane na warunkach transakcji rynkowej, pomiędzy zainteresowanymi i dobrze poinformowanymi, niepowiązanymi ze sobą stronami; wartość godziwą instrumentów finansowych znajdujących się w obrocie na aktywnym rynku stanowi cena rynkowa, pomniejszona o koszty związane z przeprowadzeniem transakcji, gdyby ich wysokość była znacząca; cenę rynkową aktywów finansowych posiadanych przez jednostkę oraz zobowiązań finansowych, które jednostka zamierza zaciągnąć, stanowi zgłoszona na rynku bieżąca oferta kupna, natomiast cenę rynkową aktywów finansowych, które jednostka zamierza nabyć, oraz zaciągniętych zobowiązań finansowych, stanowi zgłoszona na rynek bieżąca oferta sprzedaży;

5) skorygowana cena nabycia − jest to cena nabycia (wartość), w jakiej składnik aktywów finansowych lub zobowiązań finansowych został po raz pierwszy wprowadzony do ksiąg rachunkowych, pomniejszona o spłaty wartości nominalnej, odpowiednio skorygowana o skumulowaną kwotę zdyskontowanej różnicy pomiędzy wartością początkową składnika i jego wartością w terminie wymagalności, wyliczoną za pomocą efektywnej stopy procentowej, a także pomniejszona o odpisy aktualizujące wartość;

6) kwota wymagana lub wymagająca zapłaty − jest to wyrażona w jednostkach pieniężnych kwota należności, której zapłaty oczekuje jednostka, lub kwota zobowiązania, która powinna zostać zapłacona kontrahentowi;

7) wartość nominalna − jest to kwota uwidoczniona na środkach pieniężnych (monetach, banknotach, czekach, akcjach, obligacjach itd.).

2. Definicje użytych w polityce rachunkowości określeń oraz zasady ewidencji:

1) do środków trwałych zalicza się rzeczowe aktywa trwałe (z wyjątkiem tych zaliczanych do inwestycji) o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby "Słoneczny Zakątek" Sp. z o.o. lub do oddania w używanie na podstawie najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, są to w szczególności:

a) nieruchomości, w tym: grunty, prawo wieczystego użytkowania gruntów, budowle i budynki, a także będące odrębną własnością lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,

b) maszyny, urządzenia, środki transportu i inne rzeczy,

c) ulepszenia w obcych środkach trwałych,

d) inwentarz żywy,

e) obce środki trwałe używane przez "Słoneczny Zakątek" Sp. z o.o. na podstawie umowy leasingu finansowego zgodnie z zapisami ustawy o rachunkowości;

2) składniki majątkowe, których okres użytkowania wynosi więcej niż rok i których cena nabycia lub koszt wytworzenia nie przekracza 3500 zł, są zaliczane do środków trwałych o niskiej wartości oraz amortyzowane jednorazowo. Zasada ta nie dotyczy gruntów;

3) składniki majątkowe, których okres użytkowania wynosi więcej niż rok i których cena nabycia lub koszt wytworzenia nie przekracza 1500 zł, są zaliczane do kosztów bieżącego okresu jako koszty zużycia materiałów;

4) środki trwałe niewymienione w pkt 2 i 3 są amortyzowane okresowo, amortyzowanie rozpoczyna się od miesiąca następującego po miesiącu, w którym przyjęto środek trwały do używania;

5) każdy środek trwały klasyfikowany jest zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych (KŚT);

6) za wartości niematerialne i prawne uznaje się nabyte, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania: autorskie prawa majątkowe, koncesje, licencje, prawa do wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych lub zdobniczych, know-how o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż rok, wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną działalnością;

7) za wartość początkową środka trwałego przyjmuje się:

a) cenę nabycia, która obejmuje:

– kwotę należną sprzedającemu bez podlegającego odliczeniu podatku od towarów i usług,

– wszelkie koszty odsetek od zobowiązań rozłożonych na raty, jeżeli zostały naliczone do dnia przyjęcia środka trwałego do używania,

– różnice kursowe wynikające z zakupu środka trwałego powstające przy zapłacie zobowiązania z tego tytułu oraz różnice kursowe od zaciągniętych kredytów i pożyczek na zakup środka trwałego, które zostały naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania,

– opłaty notarialne, skarbowe, sądowe i inne naliczone w związku z nabyciem środka trwałego do dnia przekazania do używania,

– koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, w szczególności: koszty transportu, załadunku, wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, a także remontu wykonanego przed dniem oddania środka trwałego do używania,

– w przypadku importu cło i podatek akcyzowy,

– ewentualnie inne opłaty, opusty i rabaty;

b) koszt wytworzenia, który obejmuje:

– koszty pozostające w bezpośrednim związku z wytworzeniem, montażem, ulepszeniem środka trwałego,

– koszty dostosowania wytwarzanego środka trwałego do użytkowania,

– wartość zużytych składników rzeczowych i usług obcych,

– koszty wynagrodzeń za pracę wraz z narzutami na rzecz pracowników i innych osób zatrudnionych przy budowie,

– inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytwarzanych składników majątkowych;

c) wartość rynkową, w przypadku nabycia środka trwałego w drodze darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, za którą przyjmuje się wartość z dnia nabycia określoną na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości w obrocie składnikami majątkowymi tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość;

8) jeżeli nabyte środki trwałe wymagają montażu, ich wartość powiększa się o wydatki poniesione na montaż;

9) wartość początkową środka trwałego podwyższa się, jeżeli uległ on ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, o sumę wydatków na ich ulepszenie;

10) podstawowym narzędziem ewidencyjnym środków trwałych jest „Księga inwentarzowa środków trwałych” prowadzona z podziałem na grupy i rodzaje środków trwałych;

11) ewidencja środków trwałych o wartości początkowej niższej niż 3500 zł prowadzona jest w księgach inwentarzowych z oznaczeniem „Księga inwentarzowa środków trwałych o niskiej wartości”;

12) „Księga inwentarzowa środków trwałych” obejmuje m.in. następujące pozycje:

a) numer inwentarzowy środka trwałego oraz numer fabryczny dla przedmiotów, które ten numer posiadają,

b) datę nabycia,

c) wartość początkową i jej zmiany,

d) określenie rodzaju przychodu, datę nabycia, numery i symbole dowodów, na podstawie których wpisano obiekt do książki,

e) określenie rodzaju rozchodu oraz datę rozchodu,

f) stawkę amortyzacji;

13) ewidencję wartości niematerialnych i prawnych w księgach inwentarzowych ujmuje się według zasad określonych dla środków trwałych;

14) odpisów amortyzacyjnych dokonuje się drogą systematycznego, planowego rozłożenia jego wartości na ustalony okres amortyzacji; przy ustalaniu okresu amortyzacji i rocznej stawki amortyzacji uwzględnia się okres ekonomicznej użyteczności środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, na który ma wpływ m.in. zużycie fizyczne środka trwałego – intensywność jego eksploatacji (m.in. liczba roboczogodzin), wydajność środka trwałego (wyprodukowana ilość produktu), zużycie wynikające z tempa postępu techniczno-ekonomicznego, prawne i inne ograniczenia czasu używania środka trwałego (np. licencja) czy warunki eksploatacji;

15) okres przewidywanej użyteczności środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej określa się w pełnych miesiącach;

16) jeżeli nie można wiarygodnie oszacować okresu ekonomicznej użyteczności wartości firmy, wówczas okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych wartości firmy wynosi 10 lat;

17) jeżeli nie można wiarygodnie oszacować okresu ekonomicznej użyteczności rezultatów zakończonych prac rozwojowych, wówczas okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych kosztów prac rozwojowych zaliczanych do wartości niematerialnych i prawnych wynosi 5 lat;

18) zakończenie amortyzacji następuje nie później niż z chwilą zrównania wartości odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych z wartością początkową składników majątkowych bądź postawienia ich w stan likwidacji, sprzedaży albo stwierdzenia niedoboru;

19) w stosunku do rzeczowych aktywów obrotowych stosuje się ewidencję ilościowo-wartościową, w której dla każdego składnika ujmuje się obroty i stany w jednostkach naturalnych i pieniężnych;