Zażalenie na postanowienie Sądu

ul. Kwiatowa 12, 30-001 Kraków, dnia 15 marca 2024 r.

Sąd Okręgowy

w Krakowie

I Wydział Cywilny

za pośrednictwem

Sądu Rejonowego

w Krakowie

III Wydział Rodzinny i Nieletnich

Strony postępowania: 1. nieletni Jan Kowalski

2. Adam Kowalski

3. Prokurator Rejonowy w Krakowie

Sygn. akt: III K 123/24

Zażalenie ojca nieletniego

Zaskarżam postanowienie Sądu rodzinnego w Krakowie z dnia 10 marca 2024 r., wydane w sprawie oznaczonej sygnaturą akt: III K 123/24, w całości. Postanowieniu temu zarzucam niewyjaśnienie tego, czy nieletni wykazuje przejawy demoralizacji.

Wskazując na powyższe, wnoszę o:

zmianę zaskarżonego postanowienia przez wszczęcie postępowania w celu ustalenia, czy nieletni Jan, urodzony dnia 05 maja 2011 r. w Krakowie, syn Adama i Anny małż. Kowalskich, wykazuje przejawy demoralizacji przez to, że w dniu 28 lutego 2024 r. w Krakowie, działając wspólnie i w porozumieniu z nieletnimi Piotr Nowak i Marcin Wiśniewski, dopuścił się czynu zabronionego przewidzianego w art. 280 § 2 KK, a ponadto przez to, iż systematycznie uchyla się od obowiązku szkolnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem Sąd rodzinny nie wszczął postępowania wobec mojego syna Jana, uzasadniając to tym, że wprawdzie zachodzi podejrzenie dopuszczenia się przez syna czynu karalnego, to jednak – ponieważ podejrzenie to dotyczy czynu z okresu, gdy syn nie miał jeszcze 13 lat – brak jest podstaw do wszczęcia wobec niego postępowania przewidzianego w ustawie o postępowaniu w sprawach nieletnich.

Z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia nie wynika, aby Sąd rodzinny dokonał analizy przedstawionego mu materiału również co do tego, czy brak jest podejrzenia wykazywania przez mojego syna przejawów demoralizacji. Uważam, że to właśnie brak analizy przedstawionego Sądowi rodzinnemu materiału w tym aspekcie spowodował wydanie zaskarżonego postanowienia.

Obowiązek rozważenia zasadności wszczęcia postępowania wobec syna w celu ustalenia, czy istotnie zachodzi uzasadnione podejrzenie wykazywania przez niego przejawów demoralizacji, spoczywał tu tym bardziej, iż syn mój – jako działający wspólnie i w porozumieniu z dwoma szesnastoletnimi chłopcami – jest podejrzany o dopuszczenie się rozboju, i to w dodatku w jego kwalifikowanej postaci przewidzianej w art. 280 § 2 KK. Ponadto z przedstawionego Sądowi rodzinnemu materiału wynika, że syn jest wychowywany jedynie przeze mnie (jego matka nie żyje) oraz że od pewnego czasu sprawia on kłopoty wychowawcze (systematycznie wagaruje).

Wobec powyższego wniosek zawarty w niniejszym zażaleniu jest w pełni uzasadniony.

Adam Kowalski

Załączniki:

dwa odpisy zażalenia.