Zażalenie na postanowienie o odmowie udzielenia przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności
- Prawo
karne
- Kategoria
zażalenie
- Klucze
art. 1 § 2 kkw, art. 427 § 2 kpk, art. 438 pkt 2 kpk, art. 6 § 1 kkw, kara pozbawienia wolności, obrońca, postanowienie, sąd okręgowy, zażalenie, zdrowie skazanego, zmiana postanowienia
Dokument 'Zażalenie na postanowienie o odmowie udzielenia przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności' służy osobie skazanej do zaskarżenia decyzji odmownej dotyczącej udzielenia przerwy w odbywaniu kary. W dokumencie zawarte są szczegółowe argumenty i motywy, które mają przekonać sąd do zmiany decyzji. Skarżący przedstawia swoje racje oraz przekonania, dlaczego powinien zostać mu przyznany okres przerwy w odbywaniu kary.
Warszawa, 2023-10-26
Jan Kowalski
Kancelaria Adwokacka "Lex"
ul. Polna 12/3
00-001 Warszawa
123-456-789
123-456-789
Sąd Apelacyjny w Krakowie
Wydział Karny
za pośrednictwem
Sądu Okręgowego Warszawa w Warszawie
Wydział Penitencjarny
ul. Kościuszki 5
00-950 Warszawa
III K 123/23
Jan Kowalski – obrońca
skazanego Adam Nowak
Zażalenie
na postanowienie o odmowie udzielenia przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności
Jako obrońca skazanego Adama Nowaka, na podstawie art. 6 § 1 KKW, niniejszym zaskarżam postanowienie Sądu Okręgowego Warszawa w Warszawie, Wydział Penitencjarny z dnia 2023-10-20 o odmowie udzielenia przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności.
Na zasadzie art. 427 § 2 i art. 438 pkt 2 KPK w zw. z art. 1 § 2 KKW zaskarżonemu postanowieniu zarzucam obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść postanowienia, a mianowicie obrazę: art. 7, 92 i 193 § 1 KPK w zw. z art. 1 § 2 KKW wyrażającą się w zaniechaniu ustalenia istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczności wymagających wiadomości specjalnych w przewidziany prawem sposób poprzez zasięgnięcie opinii biegłego, a w konsekwencji dokonanie częściowej, a nie wszechstronnej oraz dowolnej, a nie swobodnej oceny materiału dowodowego przejawiającej się w naruszeniu zasad wiedzy, doświadczenia życiowego i prawidłowego rozumowania.
Na podstawie art. 437 § 1 KPK w zw. z art. 1 § 2 KKW wnoszę:
1) o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez udzielenie skazanemu Adamowi Nowakowi przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności, względnie
2) o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 2023-10-20 SO Warszawa w Warszawie, Wydział Penitencjarny odmówił skazanemu Adamowi Nowakowi udzielenia przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności.
Zdaniem skazanego Adama Nowaka, jego stan zdrowia jest poważny, albowiem skazany cierpi na cukrzycę, nadciśnienie i chorobę wieńcową, co razem wzięte wymaga leczenia w warunkach wolnościowych.
Stanowisko skazanego nie zostało prawidłowo zweryfikowane w toku niniejszego postępowania, albowiem przepis art. 193 § 1 KPK wymaga, aby stwierdzenie okoliczności dotyczących stanu zdrowia, które wymagają wiedzy specjalnej, było dokonane opinią biegłego. Zamiast zasięgnięcia opinii biegłego SO oparł się wyłącznie na zaświadczeniach lekarskich i dokumentacji medycznej z placówki Centralny Szpital Kliniczny MSWiA w Warszawie, co do której działania skazany zgłaszał zastrzeżenia, wskazując chociażby, iż na konsultację kardiologiczną oczekiwał 6 miesięcy. Sąd Okręgowy zaniechał również wyjaśnienia sposobu leczenia poprzez przesłuchanie lekarza prowadzącego z zakładu Centralny Szpital Kliniczny MSWiA w Warszawie, pomimo iż pierwotnie taką czynność planował, co nie pozwoliło na żadną weryfikację prowadzonego leczenia.
Z tych względów dokonana przez SO analiza tylko dokumentacji medycznej zdaje się być niewystarczająca. Zasady wiedzy, doświadczenia życiowego i logicznego rozumowania zdają się przeczyć oparciu istotnych ustaleń faktycznych wyłącznie na dokumentacji medycznej z placówki Centralny Szpital Kliniczny MSWiA w Warszawie, co do której działania jedna ze stron postępowania – skazany zgłasza zastrzeżenia.
Biorąc powyższe pod uwagę, wnoszę jak na wstępie.
Adwokat
Jan Kowalski
Załącznik:
– odpis zażalenia.
Zażalenie kończy się prośbą o ponowne rozpatrzenie sprawy i uwzględnienie argumentów skarżącego. Podsumowuje ono kluczowe punkty oraz wskazuje na błądność decyzji organu, który odmówił udzielenia przerwy w odbywaniu kary. Składający zażalenie wskazuje na konieczność sprawiedliwego uwzględnienia jego sytuacji oraz przestrzega przed ewentualnymi konsekwencjami braku zastosowania przerwy w karze pozbawienia wolności.