Zażalenie na postanowienie

Warszawa, dnia 24.05.2024 r.

Do

Sąd Okręgowy

Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w Warszawie

III PZ 123/24

wartość przedmiotu zaskarżenia: 15000 zł

Powód: Jan Kowalski

reprezentowany przez Annę Nowak

Pozwana: Firma XYZ Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie

Zażalenie powoda

na postanowienie Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z 15.05.2024 r., III P 456/23

Jako pełnomocnik powoda, w oparciu o treść udzielonego mi pełnomocnictwa procesowego, złożonego do akt sprawy, na podstawie art. 394 § 1 pkt 2 w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., składam zażalenie na wyżej wskazane postanowienie, doręczone 20.05.2024 r., i zaskarżając je w całości, wnoszę o:

1) uchylenie zaskarżonego postanowienia,

2) zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych,

3) rozpoznanie zażalenia jako oczywiście uzasadnionego w trybie art. 394¹ k.p.c. przez Sąd Okręgowy w Warszawie.

Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucam:

– naruszenie art. 130³ § 1 k.p.c. poprzez odrzucenie zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie oddalające jego wniosek o wyłączenie sędziego z uwagi na uiszczenie podstawowej opłaty sądowej od zażalenia, opiewającej na kwotę 30 zł, nie zaś opłaty stałej w wysokości 100 zł, podczas gdy powód, jako pracownik wnoszący powództwo, zwolniony jest podmiotowo od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych.

Uzasadnienie

Powód domaga się zasądzenia na jego rzecz od pozwanej Firma XYZ Sp. z o.o. kwoty 15000 zł tytułem odszkodowania za nieuzasadnione wypowiedzenie umowy o pracę. Pismem z 01.04.2024 r. powód wniósł o wyłączenie sędziego. Postanowieniem z 05.04.2024 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie oddalił wniosek powoda. Na to postanowienie powód złożył zażalenie. Zarządzeniem z 10.05.2024 r. przewodniczący wydziału w Sądzie Rejonowym wezwał powoda do uzupełnienia opłaty od zażalenia. W wykonaniu wezwania powód przesłał do Sądu potwierdzenie uiszczenia opłaty sądowej w wysokości 30 zł, po czym Sąd odrzucił wniesione przez powoda zażalenie. Sąd wskazał, że zgodnie z art. 130³ § 1 k.p.c. powód winien uiścić opłatę stałą w kwocie 100 zł od zażalenia na postanowienie w przedmiocie oddalenia wniosku o wyłączenie sędziego, nie zaś opłatę podstawową w wysokości 30 zł.

Zaskarżone postanowienie jest jurydycznie wadliwe z następujących względów.

Według art. 130³ § 1 k.p.c. opłatę stałą w kwocie 100 zł pobiera się m.in. od zażalenia na postanowienie w przedmiocie oddalenia wniosku o wyłączenie sędziego lub ławnika. Natomiast zgodnie z art. 12 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, w sprawach z zakresu prawa pracy, w których wartość przedmiotu sporu nie przewyższa kwoty 50000 zł, pobiera się od pracodawcy opłatę podstawową wyłącznie od apelacji, zażalenia, skargi kasacyjnej i skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (jeżeli wartość przedmiotu sporu przewyższa kwotę 50000 zł, od pracownika i pracodawcy pobiera się opłatę stosunkową od wszystkich podlegających opłacie pism). Po zmianie brzmienia art. 12 ust 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, zwolnienie podmiotowe pracownika wnoszącego powództwo od ponoszenia kosztów sądowych, zgodnie z art. 96 ust. 1 pkt 4 k.p.c., obejmuje zatem wszystkie pisma, za wyjątkiem sytuacji opisanej w art. 12 ust 1 pkt 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Jak wynika z uzasadnienia rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, którą to ustawą ostatecznie zmieniono brzmienie art. 12 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, ustawodawca celowo zaznaczył, że opłatę podstawową w sprawach w których wartość przedmiotu sporu nie przewyższa kwoty 50000 zł, od określonych w tym przepisie pism, pobiera się jedynie od pracodawcy. W uzasadnieniu projektu wyraźnie bowiem wskazano, że „zmiana ma na celu uproszczenie systemu pobierania opłat sądowych w sprawach z zakresu prawa pracy” .

Tak więc nie da się obecnie uzasadnić twierdzenia, że w sprawie z zakresu prawa pracy, w której wartość przedmiotu sporu nie przekracza 50000 zł, zażalenie na postanowienie o oddaleniu wniosku o wyłączenie sędziego podlega opłacie stałej w kwocie 100 zł na podstawie art. 130³ § 1 k.p.c., z ponoszenia której pracownik nie jest zwolniony na podstawie art. 96 ust. 1 pkt 4 k.p.c. Treść art. 96 ust 1 pkt 4 k.p.c. jest bowiem jednoznaczna, wskazując, że pracownik wnoszący powództwo nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych, „chyba że zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych” (zob. I PK 123/15). Skoro wartość przedmiotu sporu w niniejszej sprawie obejmuje jedynie kwotę 15000 zł, brak jest podstaw prawnych do obciążania pracownika opłatą sądową od wniesionego przez niego zażalenia.

W tym stanie rzeczy niniejsze zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Anna Nowak

…………………………

(podpis własnoręczny)

Radca prawny

Załącznik:

1) odpis zażalenia.