Zażalenie na postanowienie o stwierdzeniu sprzeczności interesów oskarżonych

ul. Kwiatowa 12, 30-001 Kraków, 15.03.2024 r.

Adw. Anna Kowalska

Kancelaria Adwokacka "Lex"

ul. Kwiatowa 12, 30-001 Kraków

 

obrońca Jana Nowaka i Piotra Wiśniewskiego

oskarż. z art. 279 KK

 

 

 

Sąd Okręgowy

Wydział Karny

w Warszawie

za pośrednictwem

Sąd Rejonowy

Wydział Karny

w Krakowie

dot. II K 123/23

 

Zażalenie

na postanowienie Sądu Rejonowego w Krakowie z 10.03.2024 r. o stwierdzeniu sprzeczności interesów

oskarżonych Jana Nowaka i Piotra Wiśniewskiego oraz zakreśleniu terminu do ustanowienia innych obrońców

 

Na podstawie art. 85 § 2 in fine i art. 425 § 1–3 KPK:

 

1) zaskarżam powyższe postanowienie w całości na korzyść oskarżonych;

 

2) postanowieniu temu zarzucam błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za jego podstawę, mogący mieć

wpływ na jego treść, polegający na błędnym przyjęciu, że zachodzi sprzeczność interesów między oskarżonymi

Janem Nowakiem i Piotrem Wiśniewskim wynikająca z faktu, że między ich wyjaśnieniami zachodzą różnice co do

przebiegu popełnienia przestępstwa, podczas gdy są one nieistotne, gdyż dotyczą pewnych szczegółów, są zaś

zbieżne w zakresie ich wspólnego udziału w przestępstwie;

 

3) podnosząc ten zarzut, wnoszę o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

 

Uzasadnienie

Jan Nowak i Piotr Wiśniewski są oskarżeni w postępowaniu toczącym się przed Sądem Rejonowym w Krakowie o to, że w dniu 20.02.2024 r. w

Krakowie przy ul. Polnej 15 po uprzednim wyważeniu drzwi weszli do mieszkania Adama Zielińskiego, skąd zabrali w celu przywłaszczenia na jego

szkodę laptop, telewizor i biżuterię o łącznej wartości 5000 zł, tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 KK.

 

Zostałam ustanowiona przez każdego z oskarżonych ich obrońcą.

 

Tenże sąd postanowieniem z 10.03.2024 r. stwierdził sprzeczność interesów oskarżonych Jana Nowaka i Piotra Wiśniewskiego oraz zakreślił termin do

dnia 20.03.2024 r. do ustanowienia innych obrońców. W jego uzasadnieniu podniósł, że między wyjaśnieniami oskarżonych zachodzą różnice

dotyczące godziny, w którym doszło do uzgodnienia dokonania włamania, jak też co do wartości skradzionej biżuterii.

 

Postanowienie to jest niesłuszne, gdyż występujące różnice między wyjaśnieniami oskarżonych są nieistotne i przytoczone przez sąd

okoliczności nie mają większego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, a ponadto mogą być wyjaśnione w toku przewodu sądowego. Ważne jest,

że obaj oskarżeni przyznają się do winy i w głównych punktach nie ma rozbieżności między ich relacjami. Nie każda sprzeczność w

wyjaśnieniach oskarżonych uzasadnia przyjęcie, że zachodzi sprzeczność interesów między nimi.

Sprzeczność interesów oskarżonych, o której mowa w art. 85 § 2 KPK, można stwierdzić wtedy, gdy obrona jednego z oskarżonych w sposób

nieuchronny naraża dobro drugiego z nich albo, inaczej mówiąc, gdy wyjaśnienia jednego z oskarżonych godzą w interes drugiego oskarżonego,

w rezultacie czego rodzi się kolizja interesów (wyr. SN z 12.05.2010 r., II KK 345/09, OSNKW 2010, z. 7, poz. 59). Kolizja interesów oskarżonych występujących w jednej sprawie może też wystąpić tylko z tego

powodu, że ich wyjaśnienia w odniesieniu do istotnych elementów rozpoznawanej sprawy pozostają ze sobą we wzajemnej sprzeczności.

Dotyczy to zwłaszcza przypadku, gdy oskarżeni pomawiają się nawzajem, co czyni prowadzenie ich obrony w sposób prawidłowy i skuteczny

przez jednego obrońcę wręcz niemożliwym (wyr. SA w Krakowie z 15.06.2006 r., II AKa 102/06, KZS 2006, z. 9, poz. 35; wyr. SA w Katowicach z 24.03.2005 r., II AKa 62/05, Prok. i Pr. 2006, z. 3, poz. 19 z glosą A. Lach, Prok. i Pr. 2006, z. 7–8, poz. 73; wyr. SA w Warszawie z 07.12.2004 r., II AKa 381/04, KZS 2005, z. 3, poz. 38; wyr. SA w Łodzi z 17.11.2004 r., II AKa 240/04, OSA 2005, z. 3, poz. 25; wyr. SA w Krakowie z 14.09.2000 r., II AKa 183/00, KZS 2001, z. 1–2, poz. 25; wyr. SA w Poznaniu z 22.03.2000 r., II AKa 48/00, OSA 2000, z. 7–8, poz. 45; wyr. SA w Krakowie z 01.07.1999 r., II AKa 142/99, KZS 1999, z. 9, poz. 33; post. SA w Krakowie z 15.12.1998 r., II AKz 537/98, KZS 1999, z. 2, poz. 9; post. SA w Krakowie z 20.11.1998 r., II AKz 516/98, KZS 1999, z. 2, poz. 8; wyr. SN z 20.10.1998 r., III KKN 281/98, OSNKW 1999, z. 1–2, poz. 5).

W tych warunkach brak jest podstaw do uznania, że niewielkie różnice między wyjaśnieniami oskarżonych uzasadniają stwierdzenie, że

uniemożliwiają one obronę ich przez tego samego obrońcę.

 

 

Anna Kowalska

adwokat

.............................................

(podpis)