Zażalenie na postanowienie o zarządzeniu wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności

2023-10-27

Jan Kowalski

Kancelaria Adwokacka "Lex"

ul. Słoneczna 12/3

00-123 Warszawa

123-456-789

www.lex.pl

123-456-789

Sąd Rejonowy w Warszawie

Wydział I Karny

za pośrednictwem

Sąd Rejonowy w Krakowie

Wydział II Karny

ul. Wielicka 1

30-001 Kraków

II K 123/23

Skazany: Adam Nowak

Obrońca: Jan Kowalski

Zażalenie na postanowienie o zarządzeniu wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności

Działając w imieniu skazanego Adama Nowaka, powołując się na udzielone mi upoważnienie do obrony (w aktach sprawy), na podstawie art. 425 § 1 k.p.k. zaskarżam postanowienie Sądu Rejonowego w Krakowie Wydział II Karny z 2023-10-20, II K 123/23, w całości na korzyść Skazanego.

Zaskarżonemu postanowieniu zarzucam naruszenie prawa procesowego, które miało wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 410 § 2 k.p.k., polegające na pominięciu znajdującej się w aktach dokumentacji medycznej Skazanego, co doprowadziło do błędu w ustaleniach faktycznych polegającego na przyjęciu, że Skazany uchylał się od wykonywania pracy społecznie użytecznej.

Wnoszę o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości.

Uzasadnienie

Postanowieniem z 2023-10-20 w sprawie o sygnaturze II K 123/23 Sąd Rejonowy w Krakowie Wydział II Karny zarządził wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności wobec Skazanego z uwagi na fakt, że uchylał się on od wcześniej orzeczonej w miejsce grzywny pracy społecznie użytecznej. Wcześniej Sąd wstrzymał wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności w trybie art. 64 § 2 k.k. i skierował Skazanego do wykonywania pracy społecznie użytecznej zgodnie z jego wnioskiem.

Nie sposób zgodzić się z zaskarżonym postanowieniem.

Jak wynika z art. 64 § 3 k.k., jeżeli skazany uchyla się od wykonania pracy społecznie użytecznej, sąd zarządza wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności.

W doktrynie ugruntowane jest stanowisko, zgodnie z którym „uchylanie się” od wykonania nałożonego obowiązku zachodzi tylko wtedy, gdy brak jego wykonania wynika z negatywnego nastawienia osoby skazanej, tj. gdy mimo obiektywnych możliwości świadomie i celowo odmawia ona wykonania obowiązku. Sytuacja taka nie zachodzi w niniejszej sprawie.

W aktach znajduje się kompletna dokumentacja medyczna wskazująca, że w okresie od 2023-09-15 do 2023-10-10 Skazany przebywał w Szpitalu Uniwersyteckim w Krakowie w związku z wypadkiem, w którym odniósł poważne obrażenia obu rąk. Wypisy z Szpitala Uniwersyteckiego oraz opinia lekarza ortopedy nie pozostawiają wątpliwości co do tego, że Skazany nie miał obiektywnej możliwości wykonywania w tym okresie pracy społecznie użytecznej.

Zgodnie z art. 410 § 2 k.p.k., podstawę orzeczenia może stanowić tylko całokształt okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej. Sąd naruszył ten przepis, pomijając zupełnie przedłożone dokumenty. Nie odniósł się do nich ani na posiedzeniu, ani w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia. Tym samym uznać należy, że doszło do naruszenia prawa procesowego, którego skutkiem były błędne ustalenia faktyczne.

Mając na uwadze powyższe, wnoszę i wywodzę jak w petitum.

Z poważaniem,

[PODPIS]

Jan Kowalski