Zażalenie na postanowienie o zastosowaniu poręczenia majątkowego

ul. Kwiatowa 12, 01-001 Warszawa, 24.05.2024

Jan Kowalski

Kancelaria Adwokacka "Lex"

ul. Polna 33, 02-002 Warszawa

555 123 456

e-mail: [email protected]

nie posiadam telefaksu

obrońca Anna Nowak

podejrz. z art. 227 KK

Sąd Rejonowy w Warszawie

Wydział Karny

w Warszawie

za pośrednictwem

Prokuratura Rejonowa

w Warszawie

dot. 1 Ds. 123/24

Zażalenie

na postanowienie Prokuratury Rejonowej w Warszawie z 17.05.2024 r. o zastosowaniu poręczenia osobistego

wobec Jana Kowalskiego, podejrzanego z art. 227 KK

Na podstawie art. 252 § 2 i art. 425 § 1–3 KPK:

1) zaskarżam powyższe postanowienie w całości na korzyść podejrzanego;

2) postanowieniu temu zarzucam błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za jego podstawę, mogący mieć wpływ na jego treść, polegający na bezzasadnym uznaniu, że zebrane dowody wskazują, że zachowanie podejrzanego wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 227 KK, podczas gdy podejrzany nie wiedział, iż Adam Wiśniewski uważał go za funkcjonariusza Policji;

3) podnosząc ten zarzut, wnoszę o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Uzasadnienie

Prokuratura Rejonowa w Warszawie postanowieniem z 17.05.2024 r. zastosował poręczenie osobiste wobec Jana Kowalskiego, podejrzanego o to, że w dniu 15.05.2024 r. w Warszawie wylegitymował Adama Wiśniewskiego, wykorzystując jego błędne przeświadczenie, że podejrzany jest funkcjonariuszem Policji, tj. o przestępstwo z art. 227 KK.

W jego uzasadnieniu podniesiono, że z zebranych dowodów, a zwłaszcza z zeznań świadka Adama Wiśniewskiego, wynika, że podejrzany wykorzystał błędne mniemanie Adama Wiśniewskiego, że jest funkcjonariuszem Policji, i podjął czynności wchodzące w zakres jego uprawnień, legitymując wymienionego. Ze względu na to, że Piotr Nowak, Proboszcz Parafii św. Anny w Warszawie, wystąpił z poręczeniem, że podejrzany stawi się na każde wezwanie i nie będzie utrudniał postępowania, przyjęto to poręczenie.

Postanowienie to jest niesłuszne.

Poręczenie osobiste nie mogło być zastosowane, gdyż zebrane dowody nie wskazują na duże prawdopodobieństwo, że podejrzany popełnił zarzucane mu przestępstwo (arg. ex art. 249 § 1 in fine KPK). Przesłanka materialna w postaci dużego prawdopodobieństwa, że podejrzany popełnił zarzucane mu przestępstwo, dotyczy wszystkich środków, a nie tylko tymczasowego aresztowania (post. SN z 12.03.2010, III KK 355/09, niepubl.; post. SA w Krakowie z 25.05.2012, II AKz 543/12, Legalis; post. SA w Łodzi z 14.06.2011, II AKz 616/11, KZS 2011, Nr 9, s. 45). Jak trafnie podkreśla się w judykaturze: „gdy nie zachodzi prawdopodobieństwo popełnienia przestępstwa, nie można stosować żadnych środków zapobiegawczych, więc nie tylko tymczasowego aresztowania, ale i dozoru policyjnego” (post. SA w Poznaniu z 18.04.2013, II AKz 386/13, Legalis). Prokurator, uznając, że zebrane dowody w tej sprawie dają podstawę do przyjęcia takiego prawdopodobieństwa, oparł się na błędnej ocenie zachowania podejrzanego, wynikającej przede wszystkim z zeznań Adama Wiśniewskiego. Z zeznań tych nie wynika, że podejrzany zdawał sobie sprawę z tego, że ten uważa go za funkcjonariusza publicznego. Świadek ten zresztą zeznał, że nie mówił mu, że traktuje go jako policjanta, a jedynie bez słowa okazał dowód osobisty, gdy ten tego zażądał. Podejrzany żadnym gestem nie dał do zrozumienia, że jest funkcjonariuszem Policji. W tym stanie brak jest jakichkolwiek podstaw do przyjmowania takiego założenia. Wobec tego zażalenie jest zasadne.

Anna Nowak

adwokat

.............................................

(podpis)

Załącznik:

→ upoważnienie do obrony.