Zażalenie na postanowienie o zastosowaniu poręczenia majątkowego

ul. Kwiatowa 12, 01-001 Warszawa, 2023-10-27

Jan Kowalski

Kancelaria Adwokacka "Lex"

ul. Polna 34/2, 02-002 Warszawa

555 123 456

e-mail: [email protected]

nie posiadam telefaksu

obrońca Anna Nowak

podejrz. z art. 226 § 1 KK

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia

Wydział Karny

w Warszawie

za pośrednictwem

Prokuratura Rejonowa Warszawa-Śródmieście

w Warszawie

dot. 1 Ds. 1234/23

Zażalenie

na postanowienie Prokuratury Rejonowej Warszawa-Śródmieście w Warszawie z 2023-10-20 o zastosowaniu poręczenia społecznego

wobec Jana Kowalskiego, podejrzanego z art. 226 KK

Na podstawie art. 252 § 2 i art. 425 § 1–3 KPK:

1) zaskarżam powyższe postanowienie w całości na korzyść podejrzanego;

2) postanowieniu temu zarzucam błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za jego podstawę, mogący mieć

wpływ na jego treść, polegający na bezzasadnym uznaniu, że zachodzi uzasadniona obawa, że podejrzany będzie

nakłaniał świadków do składania fałszywych zeznań, podczas gdy przyznał się on do zarzucanego mu czynu, a

świadkami są wyłącznie funkcjonariusze Policji, z którymi nie ma on żadnego kontaktu;

3) podnosząc ten zarzut, wnoszę o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Uzasadnienie

Prokuratura Rejonowa Warszawa-Śródmieście w Warszawie postanowieniem z 2023-10-20 zastosowała poręczenie zarządu Spółki "XYZ" w Warszawie wobec Jana Kowalskiego, podejrzanego o to, że w dniu 2023-10-18 w Warszawie znieważył funkcjonariusza Policji Adama Wiśniewskiego, używając w stosunku do niego słów obelżywych, w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych, tj. o przestępstwo z art. 226 § 1 KK. W uzasadnieniu postanowienia podniesiono, że zachodzi uzasadniona obawa, że podejrzany będzie nakłaniał świadków do składania fałszywych zeznań.

Postanowienie to jest niesłuszne, gdyż supozycję taką wysnuto bez żadnych podstaw. Podejrzany przyznał się do zarzucanego mu czynu i wyraził skruchę, a ponadto nie podjął żadnych czynności, które wskazywałyby, że może rzeczywiście utrudniać postępowanie poprzez matactwo. Trafnie podkreśla się w judykaturze, że: „nie można zgodzić się z poglądem jakoby dalsze tymczasowe aresztowanie oskarżonego uzasadniała obawa, iż będzie on namawiał świadków do fałszywych zeznań. Musi to bowiem być obawa konkretna, a nie abstrakcyjna. Tymczasem zebrany materiał dowodowy, w szczególności przyznanie się oskarżonego do winy i deklaracja naprawienia szkody obawy takiej nie uzasadniają” (post. Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 2022-05-10, II AKz 123/22, Legalis) oraz że: „obawa utrudniania postępowania w sposób przykładowo opisany w przepisie art. 258 § 1 pkt 2 KPK musi być uzasadniona. Wykluczona jest tu jakakolwiek hipotetyczność rozumiana w postaci przypuszczeń, że oskarżony może utrudniać prawidłowy tok postępowania, np. nakłaniając świadka do zmiany zeznań w sytuacji, gdy brak ku temu racjonalnych podstaw, a więc konkretnych dowodów, czy chociażby poszlak” (post. Sądu Najwyższego z 2021-01-15, III KK 123/20, Prok. i Pr. 2021, poz. 5).

Wobec braku takich przesłanek zażalenie jest zasadne.

Anna Nowak

adwokat

.............................................

(podpis)

Załącznik:

→ upoważnienie do obrony.