Zażalenie na postanowienie o tymczasowym aresztowaniu

Warszawa, 2023-10-26

Jan Kowalski

Kancelaria Adwokacka "Lex Superior"

ul. Marszałkowska 15/3

500-123-456

[email protected]

obrońca podejrzanej Anny Nowak

Sąd Okręgowy w Warszawie

Wydział Karny

za pośrednictwem

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia

Wydział Karny

ul. Marszałkowska 82

00-517 Warszawa

Sygn. akt II K 1234/23

Sygn. akt II K 1234/23

Zażalenie

na postanowienie w przedmiocie zastosowania tymczasowego aresztowania

Jako obrońca podejrzanej Anny Nowak, powołując się na udzielone i znajdujące się w aktach sprawy pełnomocnictwo (k. 15), na podstawie art. 252 § 1 KPK, zaskarżam niniejszym postanowienie Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia, Wydział Karny z 2023-10-20 w przedmiocie zastosowania wobec podejrzanej Anny Nowak środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania na okres 3 miesięcy od dnia zatrzymania.

Zaskarżonemu postanowieniu zarzucam naruszenie przepisów art. 249 § 1, art. 258 § 1 pkt 1 KPK poprzez przyjęcie błędnej tezy, iż zabezpieczenie prawidłowego toku przedmiotowego postępowania karnego wymaga zastosowania środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania z powodu obawy ucieczki lub ukrywania się podejrzanej, podczas gdy brak jest jakichkolwiek dowodów o tym świadczących, które to uchybienie miało istotny wpływ na podjęcie decyzji o zastosowaniu tymczasowego aresztowania w stosunku do podejrzanej Anny Nowak.

Na podstawie art. 253 § 1 KPK wnoszę o uchylenie środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania wobec podejrzanej Anny Nowak.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 2023-10-20 Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia, Wydział Karny zastosował wobec podejrzanej Anny Nowak środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania na okres 3 miesięcy od dnia zatrzymania.

Zaskarżone postanowienie jest niesłuszne z następujących powodów:

Sam fakt niestawiania się przez podejrzaną na badania psychiatryczne nie świadczy o ukrywaniu się przed wymiarem sprawiedliwości, a w szczególności nie pozwala na zastosowanie najsurowszego środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania.

Podkreślenia przy tym wymaga, iż wbrew twierdzeniu Sądu nie zachodzi przesłanka szczególna stosowania tymczasowego aresztowania w postaci obawy ucieczki lub ukrywania się podejrzanej, skoro podejrzana przebywa we wskazanym przez siebie miejscu pobytu, o czym świadczy chociażby fakt, iż pod adresem ul. Kwiatowa 7/9 dokonywano wielokrotnie skutecznych doręczeń, zaś nic innego nie zostało procesowo ustalone i nie wynika z akt postępowania przygotowawczego. Nie można więc wyprowadzać tylko z tego, iż podejrzana nie stawiła się na badania psychiatryczne bez usprawiedliwienia, wniosku o obawie ucieczki lub ukrycia się, szczególnie w sytuacji gdy przyczyny niestawiennictwa nie zostały w żaden sposób ustalone.

W przypadku gdy podejrzany nie stawia się uporczywie na wezwania, wskazane jest w pierwszej kolejności zarządzenie jego zatrzymania i przymusowego doprowadzenia stosownie do treści art. 247 KPK, nie zaś stosowanie tymczasowego aresztowania dla zrealizowania de facto jednorazowej czynności procesowej – badania psychiatrycznego.

O ile prowadzący postępowanie przygotowawcze zarządził dnia 2023-10-18 o zatrzymaniu i przymusowym doprowadzeniu podejrzanej (k. 50 akt postępowania przygotowawczego), to jednak w aktach brak jest jakiejkolwiek informacji nt. efektów tej czynności, jak również tego, czy w ogóle zarządzenie to zostało przekazane do wykonania właściwej jednostce Policji. Nie można więc twierdzić, jak czyni to Sąd Rejonowy, iż podejrzana uniemożliwiła dalsze prowadzenie postępowania, a w konsekwencji konieczne jest jej tymczasowe aresztowanie, skoro nie wiadomo, jakie efekty czy ustalenia przyniosło wykonanie zarządzenia o zatrzymaniu i przymusowym doprowadzeniu. Najpierw należy podjąć próbę doprowadzenia podejrzanej, a dopiero w sytuacji ustalenia jej nieobecności w miejscu zamieszkania, można wnioskować i rozważać o jej tymczasowym aresztowaniu.

W aktach postępowania przygotowawczego nie ma tymczasem żadnych innych informacji wskazujących na to, iż obecnie podejrzana nie przebywa w miejscu zamieszkania lub też podejmuje działania zmierzające do jego opuszczenia – ucieczki i ukrycia się, a to jedynie uzasadniałoby twierdzenie o istnieniu obawy ucieczki lub ukrywania się przed wymiarem sprawiedliwości.

Poza wskazanymi powyżej okolicznościami, które zostały pominięte przez Sąd Rejonowy, Sąd ten również w żaden sposób nie odniósł się do oczywistego błędu w przyjętej przez prokuratora kwalifikacji prawnej czynu zarzuconego podejrzanej.

Biorąc powyższe pod uwagę, wnoszę jak na wstępie.

Adwokat

Jan Kowalski

Załącznik:

– odpis wniosku.