Zażalenie na postanowienie o zastosowaniu dozoru Policji

Prawo

karne

Kategoria

zażalenie

Klucze

adwokat, art. 207 kk, dozór policji, obrona, siniaki, sąd rejonowy, warunkowy dozór, wiarygodność, zażalenie, zeznania

Zażalenie na postanowienie o zastosowaniu dozoru Policji to pismo skierowane do właściwego organu w celu zakwestionowania decyzji o nałożeniu dozoru Policji na osobę fizyczną. W dokumencie powinno zawarte być uzasadnienie oraz argumenty przeciwko tej decyzji, wskazujące na niezasadność oraz brak podstaw prawnych dla takiego postanowienia.

ul. Kwiatowa 12, 01-001 Warszawa, 2023-10-27

Jan Kowalski

Kancelaria Adwokacka "Lex"

ul. Polna 34/2, 02-002 Warszawa

500-123-456

e-mail: [email protected]

nie posiadam telefaksu

obrońca Anna Nowak

oskarż. z art. 207 § 1 KK

Sąd Okręgowy

II Wydział Karny

w Warszawie

za pośrednictwem

Sądu Rejonowego

II Wydział Karny

w Warszawie

dot. II K 123/23

Zażalenie

na postanowienie Sądu Rejonowego w Warszawie z 2023-10-20 r. o zastosowaniu dozoru Policji wobec Jana Kowalskiego, oskarżonego z art. 207 § 1 KK, pod warunkiem że opuści lokal zajmowany wspólnie z pokrzywdzonym, w wyznaczonym przez sąd terminie, i określi miejsce pobytu

Na podstawie art. 252 § 1 i art. 425 § 1–3 KPK:

1) zaskarżam powyższe postanowienie w całości na korzyść podejrzanego;

2) postanowieniu temu zarzucam błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za jego podstawę, który mógł mieć wpływ na jego treść, polegający na bezzasadnym przyjęciu, iż zebrane dowody wskazują na duże prawdopodobieństwo, że podejrzany popełnił zarzucane mu przestępstwo, podczas gdy na to wskazują zeznania jego żony Maria Kowalska, które w świetle zeznań pozostałych świadków nie zasługują na wiarę;

3) podnosząc ten zarzut, wnoszę o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy w Warszawie postanowieniem z 2023-10-20 r. zastosował dozór Policji wobec Jana Kowalskiego, pod warunkiem że opuści lokal zajmowany wspólnie z pokrzywdzonym, w wyznaczonym przez sąd terminie, i określi miejsce pobytu, jako oskarżonego o to, że w okresie od stycznia 2023 r. do października 2023 r. w Warszawie znęcał się fizycznie i moralnie nad swoją żoną Marią Kowalską, bijąc ją rękami po całym ciele i używając w stosunku do niej słów obelżywych, tj. o przestępstwo z art. 207 § 1 KK .

Uzasadniając swoją decyzję, sąd podniósł, iż fakt popełnienia przez podejrzanego zarzucanego mu czynu jest w dużym stopniu uprawdopodobniony zebranymi dowodami, a zwłaszcza zeznaniami pokrzywdzonej Marii Kowalskiej.

Postanowienie to jest niesłuszne.

Nie budzi wątpliwości, że z zeznań Marii Kowalskiej wynika, iż podejrzany znęcał się nad nią fizycznie i psychicznie. Wskazała daty zajść, w których miało do tego dojść, oraz szczegółowo je opisała. Problem w tym, że nie można dać jej wiary, gdyż są one nielogiczne i w kilku miejscach sprzeczne ze sobą, a ponadto pozostają w sprzeczności z zeznaniami niektórych świadków, co do których nie ma podstaw, aby kwestionować ich wiarygodność.

Maria Kowalska zeznała, że była wielokrotnie bita przez oskarżonego rękami po całym ciele i doznała wówczas licznych obrażeń w postaci siniaków i zadrapań. Nie zgłosiła się jednak do lekarza, aby dokonał jej oględzin, a ponadto nikomu ich nie pokazywała. Świadek Anna Wiśniewska zeznała, że często widywała się z pokrzywdzoną i ta nigdy nie skarżyła się na męża, jak też nie widziała u niej żadnych obrażeń ciała. Świadkowie Piotr Nowak, Katarzyna Zielińska i Tomasz Malinowski, z którymi pokrzywdzona pracuje, też nie zauważyli u niej kiedykolwiek jakichś obrażeń, które powinny być widoczne, gdyby rzeczywiście tak było, jak twierdzi pokrzywdzona. Są to tylko jej gołosłowne twierdzenia.

Z wyjaśnień podejrzanego wynika, że pokrzywdzona dąży do zawładnięcia mieszkaniem i ułożenia sobie życia z innym mężczyzną. Fakt, iż ma ona kochanka, wynika z zeznań świadków Adam Smith i Robert Brown. Okoliczność ta nakazuje podchodzić ostrożnie do jej zeznań. Zeznania pokrzywdzonej nie mogą stanowić podstawy do uznania, że prawdopodobieństwo popełnienia przestępstwa zarzucanego oskarżonemu jest duże, skoro istnieją wątpliwości co do ich wiarygodności. W tym stanie rzeczy stosowanie tak drastycznego środka zapobiegawczego, jakim jest tzw. warunkowy dozór Policji, jest nieuzasadnione.

Wobec tego zażalenie jest zasadne.

Anna Nowak

adwokat

.............................................

(podpis)

Załącznik:

→ upoważnienie do obrony.

Podsumowując, zaskarżenie postanowienia o zastosowaniu dozoru Policji jest istotne dla zapewnienia ochrony swoich praw i interesów oraz uniknięcia niepotrzebnych ograniczeń wynikających z decyzji organu ścigania. Konieczne jest przedstawienie solidnych argumentów i dowodów potwierdzających brak uzasadnienia dla nałożonego dozoru Policji.