Zażalenie na postanowienie o zatrzymaniu i przymusowym doprowadzeniu

2023-10-26

Sąd Rejonowy w Warszawie

Wydział XI Karny

za pośrednictwem

Prokuratury Okręgowej w Warszawie

Wydział V ds. Przestępczości Zorganizowanej

ul. Marszałkowska 84/92, 00-517 Warszawa

Podejrzany: Jan Kowalski

reprezentowany przez:

adwokata Annę Nowak

(adres do doręczeń w aktach sprawy)

XI K 1234/23

Zażalenie

obrońcy podejrzanego Jana Kowalskiego na postanowienie Prokuratury Okręgowej w Warszawie Wydział V ds. Przestępczości Zorganizowanej

z dnia 2023-10-24

w sprawie o sygn. akt V Ds. 5678/23

o zastosowaniu zatrzymania i przymusowym

doprowadzeniu Jana Kowalskiego

(doręczone Podejrzanemu w dniu 2023-10-24)

Jako ustanowiony w sprawie Obrońca Podejrzanego (upoważnienie do obrony w aktach sprawy), na podstawie art. 465 § 1 k.p.k. zaskarżam w całości Postanowienie Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Warszawie Wydział V ds. Przestępczości Zorganizowanej z dnia 2023-10-24 w sprawie o sygn. akt V Ds. 5678/23 o zatrzymaniu i przymusowym doprowadzeniu Jana Kowalskiego do Prokuratury Okręgowej w Warszawie.

Na podstawie art. 438 pkt 2 k.p.k. zaskarżonemu postanowieniu zarzucam obrazę przepisów postępowania mających wpływ na treść rozstrzygnięcia, tj. art. 244 § 1 k.p.k. poprzez zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie Jana Kowalskiego mimo braku ku temu jakichkolwiek podstaw.

Mając powyższe na uwadze wnoszę o uznanie o bezzasadności zatrzymania i przymusowego doprowadzenia Jana Kowalskiego w Prokuratury Okręgowej w Warszawie w dniu 2023-10-24.

Uzasadnienie

W dniu 2023-10-24 Prokuratura Okręgowa w Warszawie wydała Postanowienie w sprawie o sygn. akt V Ds. 5678/23 o zatrzymaniu i przymusowym doprowadzeniu Jana Kowalskiego z miejscowości Kraków do Prokuratury Okręgowej w Warszawie w dniu 2023-10-24. W uzasadnieniu tego postanowienia wskazano, że „(…) mając na uwadze konieczność niezwłocznego zastosowania środka zapobiegawczego mającego zagwarantować prawidłowy tok postępowania przygotowawczego, stwierdzić należy że zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie w/w jest niezbędne i w pełni uzasadnione”. Zatrzymania dokonano w dniu 2023-10-24 o godz. 6:00 w miejscu stałego zamieszkania Podejrzanego, a następnie przewieziono go do Warszawy, gdzie o godz. 14:00 ogłoszono mu zarzuty i przesłuchano go po raz pierwszy w charakterze podejrzanego i zatrzymano w policyjnej izbie zatrzymań na kolejny dzień.

Nie wymaga szerszego wyjaśnienia, że można zarządzić zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że konkretny podejrzany w konkretnej sprawie nie stawiłby się na wezwanie w celu przedstawienia zarzutu i przesłuchania w charakterze podejrzanego (art. 244 § 1 k.p.k.) lub wydania nowego postanowienia o przedstawieniu zarzutów albo celem przeprowadzenia oględzin lub badań. Można również w tym trybie zatrzymać osobę w sytuacji, gdy może w sposób bezprawny utrudnić postępowanie lub zachodzi potrzeba niezwłocznego zastosowania środka zapobiegawczego. Dla legalności zatrzymania i przymusowego doprowadzenia obok jednej z powyższych okoliczności musi być również podstawa dowodowa jako kumulatywna przesłanka do dokonania takiej czynności. W realiach niniejszej sprawy taka sytuacja nie zachodzi. Stąd też składany jest niniejszy środek zaskarżenia.

Właściwie najpełniejsze omówienie praktyczne zawiera uchw. SN z 2012-03-14, I KZP 28/11, Legalis, stanowiąca kanwę utrwalonego już orzecznictwa sądów powszechnych. Wskazano w niej wprost, że: „Zatrzymanie przewidziane w art. 244 § 1 k.p.k. jako procesowy środek przymusu powinno być bowiem stosowane jedynie wtedy, gdy istnieją okoliczności wskazujące na to, że osoba podejrzana dobrowolnie nie stawi się na wezwanie organu procesowego. To zaś, czy organ procesowy chce także dokonać np. przeszukania pomieszczeń przynależnych do tej osoby lub wykorzystywanych przez nią, przedstawić jej zarzuty, czy nawet zastosować środki zapobiegawcze, nie ma tu istotnego znaczenia, jako że przesłanki tych czynności normowane są odrębnie i nie muszą one łączyć się z zatrzymaniem osoby”. Trudno na gruncie niniejszej sprawy ustalić przesłankę, na której oparto zaskarżone postanowienie. Z pewnością nie jest przesłanką blankietowe stwierdzenie z postanowienia, że zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie ww. jest niezbędne i w pełni uzasadnione.

Podejrzany to osoba niekarana, prowadząca działalność gospodarczą, ma stałe miejsce zamieszkania z rodziną. Osobiście i dobrowolnie przekazał materiały objęte śledztwem, deklarował wobec pracowników Komendy Głównej Policji stałą dyspozycyjność i gotowość do dalszych wyjaśnień. Od ponad 6 miesięcy organy prowadzące postępowanie miały jego 123-456-789, ul. Kwiatowa 1, 30-001 Kraków jak również adres poczty email [email protected]. Trudno uznać, aby w takiej sytuacji zachodziła jakakolwiek podstawa do przypuszczenia, że Podejrzany nie będzie dobrowolnie stawiał się na wezwania organów.

Niezwłoczność stosowania środków zapobiegawczych – w odniesieniu do Jana Kowalskiego nie izolacyjnych – też stanowi wątpliwą podstawę do zatrzymania i przymusowego przewiezienia z miejsca zamieszkania do Prokuratury Okręgowej w Warszawie. Tym samym zatrzymanie i doprowadzenie jak też umieszczenie w policyjnej izbie zatrzymań na kolejny dzień stanowiło złamanie zasady proporcjonalności, działanie zaś w tej sprawie nie było uzasadnione okolicznościami sprawy.

Mając na uwadze szerszy kontekst sprawy, jej medialny wydźwięk oraz indywidualizację sytuacji procesowej Podejrzanego, wniosek niniejszy jest składany również w celu zbadania przez Sąd racjonalności podejmowanych działań oraz ustalenia czy ten modus operandi przyjęty w sprawie był jedynym, adekwatnym środkiem do tego, aby przedstawić Janowi Kowalskiemu zarzuty, umieścić w policyjnej izbie zatrzymań i w następnym dniu zastosować środki zapobiegawcze, które, notabene, również zostały zaskarżone.

Anna Nowak

adwokat

Załącznik: Odpis zażalenia.