Zażalenie na postanowienie o umorzeniu dochodzenia

ul. Kwiatowa 12, 01-001 Warszawa, 2023-10-26

Jan Kowalski

Kancelaria Adwokacka "Lex"

ul. Kwiatowa 12, 01-001 Warszawa

123-456-789

[email protected]

123-456-789

Sąd Rejonowy w Warszawie

Wydział Karny

za pośrednictwem

Prokuratura Rejonowa Warszawa-Śródmieście

ul. Marszałkowska 1, 00-001 Warszawa

Sygn. akt PR 123/23

Jan Kowalski – pełnomocnik

"Firma Handlowa "Omega" Sp. z o.o."

Zażalenie

na postanowienie Prokuratury Rejonowej Warszawa-Śródmieście

z 2023-10-20 o umorzeniu dochodzenia

Jako pełnomocnik pokrzywdzonego – "Firma Handlowa "Omega" Sp. z o.o." z siedzibą w ul. Polna 32, 02-002 Warszawa, pełnomocnictwo w aktach sprawy, na podstawie art. 82 kpk niniejszym zaskarżam ww. postanowienie w całości.

Na zasadzie art. 425 § 1 kpk zaskarżonemu postanowieniu zarzucam:

1) obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie obrazę:

1. art. 7 kpk wyrażającą się w dokonaniu dowolnej, a nie swobodniej oceny materiału dowodowego z naruszeniem zasady obiektywizmu,

2. art. 171 § 1 kpk polegającą na zaniechaniu wyjaśnienia z urzędu istotnych okoliczności sprawy, które ujawniły się w toku postępowania,

3. art. 171 § 1 kpk polegającą na niewyjaśnieniu wszystkich okoliczności sprawy w wyniku nieprzeprowadzenia koniecznych w tym zakresie dowodów;

2) błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia mający wpływ na jego treść, polegający na uznaniu, że czyn cechuje brak znamion czynu zabronionego, podczas gdy całościowa i prawidłowa analiza wszystkich obiektywnych i subiektywnych okoliczności prowadzi do wniosku, iż ocena taka na obecnym etapie postępowania jest całkowicie przedwczesna i nieuzasadniona.

Na podstawie art. 437 § 1 kpk wnoszę:

o uwzględnienie przez Prokuraturę Rejonową Warszawa-Śródmieście niniejszego zażalenia w całości,

w przypadku zaś przekazania zażalenia Sądowi Rejonowemu w Warszawie, na podstawie art. 438 pkt 2 kpk, wnoszę:

o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy Prokuraturze Rejonowej Warszawa-Śródmieście celem jej dalszego prowadzenia.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 2023-10-20 Prokuratura Rejonowa Warszawa-Śródmieście umorzył dochodzenie w sprawie przywłaszczenia w okresie od lipca 2023 do września 2023 powierzonego mienia w postaci laptopa marki Dell o wartości 5000 zł na szkodę "Firma Handlowa "Omega" Sp. z o.o.", tj. o czyn z art. 284 § 1 kk – wobec braku znamion czynu zabronionego – na podstawie art. 322 § 1 kpk.

Zaskarżona decyzja jest niesłuszna i niesprawiedliwa, zaś argumenty przytoczone dla jej uzasadnienia chybione. Ocena zebranego materiału dowodowego dokonana przez Prokuraturę Rejonową Warszawa-Śródmieście powinna była prowadzić do odmiennych wniosków, przemawiających przede wszystkim za potrzebą kontynuowania przedmiotowego postępowania przygotowawczego, gdyż nie wyjaśniono wielu okoliczności i nie przeprowadzono w tym celu stosownych czynności dowodowych.

Istota zagadnienia, a zarazem najistotniejsza kwestia, która została niewyjaśniona przez Prokuraturę Rejonową Warszawa-Śródmieście i pominięta milczeniem, sprowadza się do autentyczności przedłożonego przez Adama Nowaka dokumentu w postaci umowy pożyczki, na okoliczność wykazania przez ww. tytułu prawnego do władania laptopem. Skoro Prezes Zarządu "Firma Handlowa "Omega" Sp. z o.o.", składając zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa, zeznał, iż ani on osobiście, ani spółka nie zawierali z Adamem Nowakiem umowy o przewłaszczenie tej laptopa na jego rzecz, to nie można kwestii tej nie wyjaśnić, poprzestając wyłącznie na odmiennych zeznaniach Adama Nowaka i treści złożonej umowy.

Podkreślenia w tym miejscu wymaga, iż Adam Nowak jest osobą, która zdaniem pokrzywdzonego przywłaszczyła sobie powierzony mu laptop, a zatem zasady doświadczenia życiowego nie pozwalają wykluczyć – bez dodatkowego zbadania – iż ww. umowa pożyczki ma być jedynie sposobem zalegalizowania władania urządzeniem – stworzeniem tytułu prawnego, szczególnie w świetle zeznań Adama Nowaka. Dodatkowo wątpliwości co do autentyczności ww. umowy pożyczki zdaje się również potwierdzać chociażby wzrokowe porównanie podpisu Adama Nowaka znajdującego się na tej umowie, ze znajdującymi się w aktach, bezspornymi podpisami złożonymi chociażby na protokole przesłuchania w charakterze świadka osoby zawiadamiającej, czy też na druku pouczenia pokrzywdzonego o uprawnieniach. Idąc dalej, elementarna wiedza kryminalistyczna z zakresu pisma ręcznego zdaje się nie wykluczać daleko idącego podobieństwa podpisu mającego należeć do Adama Nowaka do charakteru pisma i podpisu Jana Kowalskiego.

W tej sytuacji ocena i wnioski płynące z porównania zeznań Adama Nowaka i Jana Kowalskiego nie mogą sprowadzać się tylko i wyłącznie do poprzestania na treści umowy pożyczki bez jej weryfikacji, albowiem wówczas akceptuje się istnienie oczywistej sprzeczności, lecz wymagało to dokonania weryfikacji prawdziwości tego dokumentu. Poprzestanie tylko i wyłącznie na sprzecznych zeznaniach świadków świadczy o naruszeniu art. 7 kpk, zaś z uwagi na podjętą decyzję procesową również art. 410 kpk, skoro Prokuratura Rejonowa Warszawa-Śródmieście rozważyła i wyjaśniła tylko jeden aspekt sprawy.

W tej sytuacji, wyjaśnienie okoliczności przedmiotowego zdarzenia, do czego Prokuratura Rejonowa Warszawa-Śródmieście jest zobowiązana stosownie do treści art. 2 kpk, wymagałoby, zdaniem skarżącego, w szczególności zabezpieczenia oryginału umowy pożyczki, okazania go pokrzywdzonemu – Janowi Kowalskiemu, uzyskania próbek jego pisma i pisma Adama Nowaka, a następnie zasięgnięcia opinii biegłego z zakresu pisma ręcznego na okoliczność autentyczności ww. umowy.

Dopiero w sytuacji, gdyby po przeprowadzeniu ww. czynności okazało się, iż umowa pożyczki jest autentyczna, można przyjąć, jak uczyniła to Prokuratura Rejonowa Warszawa-Śródmieście, iż Adam Nowak jest osobą uprawnioną do władania laptopem, co równocześnie wykluczałoby wypełnienie znamion przestępstwa przywłaszczenia.

Bez przeprowadzenia ww. dowodów i rozważenia ww. okoliczności, dotychczasowe postępowanie przygotowawcze prowadzone przez Prokuraturę Rejonową Warszawa-Śródmieście nie osiągnęło celów, o których mowa w art. 297 § 1 kpk, albowiem poza zakresem zainteresowania Prokuratury Rejonowej Warszawa-Śródmieście pozostała kwestia ewentualnego popełnienia ściganego z urzędu przestępstwa oszustwa, względnie posługiwania się sfałszowanym dokumentem, wyjaśnienia okoliczności z tym związanych, co wymagało zebrania, zabezpieczenia i utrwalenia dowodów.

Ubocznie wskazać również należy, iż w przypadku potwierdzenia się wątpliwości co do autentyczności umowy pożyczki w połączeniu z podjętymi przez Adama Nowaka czynnościami zmierzającymi do uzyskania zwrotu tej fikcyjnej pożyczki od Jana Kowalskiego (3 egz. wezwań do zwrotu pożyczki), nie można wykluczyć wypełnienia również znamion przestępstwa oszustwa z art. 286 § 1 kk, co również pozostało poza zakresem zainteresowania Prokuratury Rejonowej Warszawa-Śródmieście.

Bezspornym faktem jest również, iż Adam Nowak zabrał laptop z miejsca jej pierwotnego przechowywania przy ul. Mokotowskiej 17, 00-657 Warszawa, jak również jest we władaniu laptopa, co uzasadniało celowość i konieczność zatrzymania tych przedmiotów i ich zabezpieczenia w trybie art. 217 kpk (chociażby do czasu wyjaśnienia sprawy), gdyż rzeczy te stanowią dowody w sprawie, jak również realne jest niebezpieczeństwo ich utraty lub ukrycia. Tych jakże istotnych z punktu widzenia interesów pokrzywdzonego czynności również zaniechano.

W tej sytuacji przedmiotowa decyzja procesowa jest błędna, a co najmniej przedwczesna, gdyż zgromadzony materiał dowodowy nie jest wystarczający dla kategorycznego stwierdzenia, iż brak jest znamion czynu zabronionego, a w konsekwencji nie daje podstaw do umorzenia przedmiotowego postępowania.

Wobec powyższego, wnoszę jak na wstępie.

Adwokat

Jan Kowalski

Załącznik:

Kopia umowy pożyczki.