Zażalenie na postanowienie o tymczasowym aresztowaniu

Prawo: karne
Kategoria: zażalenie
Klucze: art. 252 kpk, art. 427 kpk, brak stałego miejsca zamieszkania, naruszenie przepisów postępowania, obraz art. 258 kpk, podstawa prawna aresztowania, sąd okręgowy, sąd rejonowy, tymczasowe aresztowanie, uchylenie postanowienia, zastąpienie aresztowania, zażalenie

Zażalenie na postanowienie o tymczasowym aresztowaniu jest dokumentem składanym przez stronę, która ma zastrzeżenia do decyzji sądu o umieszczeniu jej w areszcie tymczasowym. W dokumencie tym argumentuje się przeciwko decyzji sądu oraz przedstawia się własne uzasadnienie dla jej zmiany lub uchylenia.

Warszawa, dnia 24 marca 2024 r.

Sądu Okręgowego

VIII Wydział Karny-Odwoławczy

w Krakowie

za pośrednictwem

Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia

VI Wydział Karny

w Warszawie

II K 1234/23 Sądu Rejonowego:

Adwokata Anna Kowalska,

Kancelaria Adwokacka

w Warszawie (00-001 Warszawa),

ul. Marszałkowska 53,

obrońcy Jana Nowaka,

podejrzanego o przestępstwo

z art. 186 § 1 KK

Zażalenie

na postanowienie Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia,

VI Wydział Karny, z 15 marca 2024 r. (sygn. II K 1234/23)

o zastosowaniu tymczasowego aresztowania w stosunku do podejrzanego

Na zasadzie art. 252 § 1 KPK zaskarżam:

wyżej wymienione postanowienie.

Na zasadzie art. 427 § 2 i 438 pkt 2 KPK postanowieniu temu zarzucam:

obrazę przepisów postępowania, mianowicie art. 258 § 1 KPK, która miała

wpływ na treść orzeczenia, a wynika z uznania, że „brak stałego miejsca

pracy podejrzanego” uzasadnia zastosowanie tymczasowego aresztowania.

Na zasadzie art. 427 § 1 i 437 § 2 KPK wnoszę:

o zmianę zaskarżonego postanowienia przez uchylenie w stosunku do

podejrzanego Jan Nowak tymczasowego aresztowania lub przez

zastąpienie tego środka dozorem Policji.

Uzasadnienie

W dniu 15 marca 2024 r. Sąd Rejonowy zastosował w stosunku do podejrzanego

tymczasowe aresztowanie na okres 3 miesięcy. Tymczasowe aresztowanie

nastąpiło z powołaniem się na „brak stałego miejsca zamieszkania podejrzanego”.

W związku z tym, obrona podnosi, że zaskarżone postanowienie zapadło z

obrazą art. 251 § 1 KPK, obligującego organ procesowy do wskazania podstawy

prawnej zastosowania tymczasowego aresztowania. Powołanie się na „brak

stałego miejsca zamieszkania podejrzanego” nie może być uznane za spełnienie

wymagań tego przepisu, okoliczność ta bowiem jest całkowicie obojętna w

świetle art. 258 KPK, zawierającego wyczerpujący katalog podstaw

tymczasowego aresztowania. Zgodnie z treścią art. 258 § 1 pkt 1, „brak stałego

miejsca pobytu” może być uznany za podstawę tymczasowego aresztowania je-

dynie wtedy, gdy „zachodzi uzasadniona obawa ucieczki lub ukrywania się

oskarżonego”, co w sprawie niniejszej pozostawało poza sferą zainteresowania

Sądu i w ogóle nie ma miejsca. Tak więc zaskarżone postanowienie nie zawiera

podstawy prawnej i z tego względu ostać się nie może.

adwokat

Załącznik (1):

odpis zażalenia.

Podsumowując, zażalenie na postanowienie o tymczasowym aresztowaniu stanowi próbę obrony swoich praw przez stronę postawioną w trudnej sytuacji. W dokumencie tym zawiera się argumenty oraz uzasadnienia mające na celu zmianę decyzji sądu w sprawie tymczasowego aresztowania.