Zażalenie na postanowienie w przedmiocie przekazania sprawy

Prawo

karne

Kategoria

zażalenie

Klucze

art. 647 § 3, kpk, oskarżony, postanowienie, prokuratura, przekazanie sprawy, uchylenie postanowienia, wojskowy sąd garnizonowy, zasada specjalności, zastępca prokuratora, zażalenie

Dokument 'Zażalenie na postanowienie w przedmiocie przekazania sprawy' służy do zaskarżenia decyzji sądu dotyczącej przekazania sprawy do rozpoznania innemu organowi. Należy precyzyjnie wskazać podstawy zaskarżenia oraz argumentację potwierdzającą niewłaściwość postanowienia sądu.

Prokuratura Rejonowa Warszawa, 15 marca 2024 r.

ul. Marszałkowska 100

00-001 Warszawa

Dział do spraw Wojskowych

 

Sygn. akt: WSG 123/24

Sygn. akt prok.: PR 456/24

 

Wojskowy Sąd Okręgowy

w Warszawie

za pośrednictwem

Wojskowego Sądu Garnizonowego

w Krakowie

 

Zażalenie

Zastępcy Prokuratora Rejonowego Warszawa w Warszawie do spraw

Wojskowych na postanowienie Wojskowego Sądu Garnizonowego w Krakowie z

dnia 10 lutego 2024 r., sygn. akt WSG 123/24, w przedmiocie przekazania sprawy oskarżonego

Jan Kowalski o występek z art. 190 § 1 KK sądowi powszechnemu –

Sądowi Rejonowemu dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu.

Na podstawie art. 425 § 1 i 2 oraz art. 647 § 5 KPK zaskarżam powyższe postanowienie

w całości na niekorzyść oskarżonego.

Na podstawie art. 427 § 1 i 2 w zw. z art. 438 pkt 2 KPK zaskarżonemu postanowieniu

zarzucam obrazę przepisów postępowania, tj. art. 647 § 3 KPK, mającą wpływ na jego

treść, a polegającą na niezasadnym jego zastosowaniu, przy przyjęciu, że sprawę o

przestępstwo popełnione przez Jana Kowalskiego za granicą podczas jego

pobytu na terenie Afganistanu, jako żołnierza przydzielonego do 10 Brygady Logistycznej w składzie Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie oraz

Misji Resolute Support i Operacji Inherent Resolve Wojskowy Sąd Garnizonowy w Krakowie

mógł przekazać do rozpoznania po zwolnieniu oskarżonego z zawodowej służby

wojskowej do rezerwy sądowi powszechnemu, podczas gdy wymieniony podoficer

popełnił je w obrębie obiektu wojskowego, o którym mowa w art. 647 § 1 pkt 1 lit. c

KPK, co wyłącza w myśl art. 647 § 3 KPK możliwość przekazania sprawy.

W związku z powyższym na podstawie art. 437 § 1 w zw. z art. 427 § 1 KPK wnoszę o

uchylenie zaskarżonego postanowienia Wojskowego Sądu Garnizonowego w

Krakowie.

 

Uzasadnienie

W dniu 20 stycznia 2024 r. prokurator Prokuratury Rejonowej Warszawa w

Warszawie skierował do Wojskowego Sądu Garnizonowego w Krakowie akt oskarżenia

przeciwko Janowi Kowalskiemu o czyn z art. 190 § 1 KK, popełniony przez

niego na terytorium Afganistanu, podczas pobytu Polskiego Kontyngentu Wojskowego poza

granicami państwa, w rozumieniu ustawy z 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu

Polskiego Kontyngentu Wojskowego poza granicami państwa (t.j. Dz.U. z 2023 r.

poz. 1234).

Postanowieniem z dnia 10 lutego 2024 r., sygn. akt WSG 123/24, Wojskowy Sąd Garnizonowy w

Krakowie przekazał sprawę oskarżonego Jana Kowalskiego sądowi

powszechnemu – Sądowi Rejonowemu dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu, na podstawie

art. 647 § 3 KPK.

Z zaskarżonym postanowieniem nie sposób się zgodzić, albowiem zapadło ono z

oczywistą obrazą przepisu art. 647 § 3 KPK, który stanowi, że w razie zwolnienia m.in.

żołnierza z czynnej służby wojskowej sprawę, o której mowa w § 1 pkt 1 lit. b lub d, sąd

wojskowy, najpóźniej do dnia rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej,

może przekazać do rozpoznania sądowi powszechnemu, jeżeli dobro wymiaru

sprawiedliwości temu się nie sprzeciwia. W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji

powołał się na fakt zwolnienia z dniem 31 grudnia 2023 r. oskarżonego z zawodowej służby

wojskowej i przeniesienia go do rezerwy oraz na to, że zarzucany mu występek popełnił

on podczas pobytu na zagranicznej misji wojskowej (art. 647 § 1 pkt 1 lit. d KPK), a

dobro wymiaru sprawiedliwości temu się nie sprzeciwia. Należy jednakże z całą mocą

podkreślić, że o ile orzecznictwu sądów wojskowych podlegają sprawy o wszystkie

przestępstwa popełnione przez żołnierzy w czynnej służbie wojskowej w warunkach

pobytu lub użycia Polskiego Kontyngentu Wojskowego poza granicami państwa, w rozumieniu cyt. ustawy z

1998 r., o tyle okoliczność ta nie uchyla na zasadzie specjalności przesłanek

określonych w art. 647 § 1 pkt 1 lit. b i c KPK (zob. post. SN z 15 stycznia 2020 r., III KK 123/19,

Lex). Ustalenie właściwości sądu wojskowego w niniejszej sprawie powinno zatem

nastąpić w oparciu o art. 647 § 1 pkt 1 lit. b (przestępstwo zostało popełnione przeciwko

innemu żołnierzowi), art. 647 § 1 pkt 1 lit. c (na terenie obiektu wojskowego) i art. 647 §

1 pkt 1 lit. d (podczas pobytu na zagranicznej misji wojskowej) KPK. Należy jeszcze w

tym miejscu podnieść, że w ocenie prokuratora istotny jest fakt popełnienia przez

oskarżonego zarzucanego mu przestępstwa na terenie bazy wojskowej na terytorium Afganistanu, gdzie

stacjonują polscy żołnierze. Baza ta spełnia ustawowe kryterium obiektu wojskowego,

rozumianego jako element ugrupowania sił zbrojnych i przedmioty terenowe o znaczeniu

obronnym, będące do ich dyspozycji [zob. Andrzej Marek, Jan Nowak, Piotr Wiśniewski

(red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa 2023 r., s. 1234].

Powyższa okoliczność stoi jednoznacznie na przeszkodzie, w myśl art. 647 § 3 KPK,

przekazaniu sprawy Jana Kowalskiego sądowi powszechnemu.

Wobec powyższego wnoszę jak na wstępie zażalenia.

 

Zastępca Prokuratora Rejonowego

Warszawa w Warszawie

do spraw Wojskowych

 

Anna Nowak

 

Załączniki:

– 2 odpisy zażalenia.

Podsumowując, w 'Zażaleniu na postanowienie w przedmiocie przekazania sprawy' istotne jest zawarcie wszystkich istotnych argumentów przemawiających za uchyleniem postanowienia sądu oraz wniosek o zmianę decyzji w interesie skarżącego.