Zażalenie na postanowienie Sądu

Prawo

karne

Kategoria

zażalenie

Klucze

dowody, naruszenie prawa procesowego, postanowienie, prokurator, sąd rejonowy, umorzenie postępowania, zabezpieczenie, zażalenie, świadkowie

Zażalenie na postanowienie Sądu to dokument składany przez stronę będącą niezadowoloną z decyzji lub rozstrzygnięcia Sądu. W treści zażalenia wskazuje się przyczyny, dla których postanowienie Sądu uznaje się za niesłuszne oraz dowody popierające tę argumentację. Zażalenie może być pierwszym krokiem w dążeniu do zmiany decyzji Sądu poprzez zwrócenie się o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Poznań, 15 marca 2023 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie

Wydział Karny

za pośrednictwem

Sądu Rejonowego w Poznaniu

XI K 1234/22

Adw. Anna Kowalska

Obrońca z urzędu

Jan Nowak

podejrz. o czyn z art. 278 § 1 kk

w zw. z art. 278 § 5 kk i art. 12 kk

Kancelaria Adwokacka ul. Polna 12, 60-000 Poznań

ul. Kwiatowa 23/4, 61-000 Poznań

Sygn. akt: AK/123/23

Zażalenieobrońcy podejrzanego Jana Nowaka na postanowienieSądu Rejonowego w Poznaniu wydane w dniu 1 marca 2023 r.w sprawie sygn. akt XI K 1234/22 w przedmiocie umorzenia postępowania oraz zastosowania środkazabezpieczającego

Działając w imieniu i na rzecz podejrzanego Jana Nowaka, jako obrońca ustanowiony z urzędu, wnoszę na jego korzyść, zażalenie na wyżej wskazane postanowienie Sądu Rejonowego w Poznaniu w zakresie punktów: I i II części dyspozytywnej tegoż postanowienia.

Postanowieniu temu z powołaniem się na art. 437 § 1 kpk w zw. z art. 438 kpk zarzucam:

1) naruszenie prawa procesowego, tj. art. 391 § 1 kpk, mające wpływ na treść zaskarżonego postanowienia, poprzez odczytanie na rozprawie zeznań świadków Marii Nowak i Piotra Wiśniewskiego pomimo sprzeciwu obrońcy,

2) naruszenie prawa procesowego art. 7 kpk i 410 kpk, mające wpływ na treść zaskarżonego postanowienia, poprzez niewzięcie pod uwagę przy dokonywaniu ustaleń faktycznych zeznań świadków Marii Nowak i Piotra Wiśniewskiego, przy jednoczesnym przecenieniu wartości wyjaśnień podejrzanego sprowadzających się do przyznania się do popełnienia zarzucanego mu czynu w postępowaniu przygotowawczym.

Wobec powyższych zarzutów na podstawie art. 437 § 2 kpk i art. 438 kpk wnoszę o uchylenie zaskarżonego postanowienia w pkt I i II jego części dyspozytywnej i przekazanie sprawy prokuratorowi do dalszego prowadzenia.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem sąd I instancji umorzył postępowanie prowadzone przeciwko Janowi Nowakowi, podejrzanemu o to, że w okresie od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. w Poznaniu, działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, po uprzednim nielegalnym podłączeniu do sieci elektrycznej budynku położonego w Poznaniu przy ul. Słonecznej 12, zabrał w celu przywłaszczenia energię elektryczną czerpaną z tej sieci o łącznej wartości 1500 zł na szkodę ENEA S.A. ul. Warszawska 2, 60-000 Poznań, przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach wyłączających możliwość rozpoznania znaczenia tego czynu i pokierowania swoim postępowaniem, tj. w sprawie o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 278 § 5 kk w zw. z art. 12 kk. Ponadto, sąd orzekł względem podejrzanego środek zabezpieczający – leczenie ambulatoryjne oraz rozstrzygnął o kosztach procesu.

Postanowienie to jest niesłuszne, zostało wydane z naruszeniem przepisów postępowania wskazanych w petitum zażalenia.

Sąd niezasadnie poprzestał na odczytaniu zeznań świadków: Marii Nowak i Piotra Wiśniewskiego, którzy nie stawili się na rozprawę, i to pomimo zgłoszonego sprzeciwu obrońcy, wskazując, że ów sprzeciw „zmierza jedynie do przedłużenia postępowania w oderwaniu od treści wyjaśnień podejrzanego” (k. 15 akt sprawy). Tymczasem świadkowie ci zeznawali, że podejrzany nie popełnił przypisanego mu czynu, lecz jego brat – Adam Nowak – przebywający wówczas w mieszkaniu zajmowanym przez Jana Nowaka i Marię Nowak, a mieszkający na stałe w Warszawie (którego w tej sprawie w ogóle nie usiłowano nawet przesłuchać). W sytuacji, gdy podejrzany przyznał się do zarzucanego mu czynu jedynie podczas pierwszego przesłuchania, ale nie złożył wyjaśnień na okoliczności dotyczące zarzucanego mu czynu – niedopuszczalne było poprzestanie na odczytaniu zeznań świadków, zwłaszcza że obrońca się temu sprzeciwił.

Następnie, dokonując oceny materiału dowodowego w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, sąd zupełnie zignorował treść zeznań wymienionych świadków, poprzestając na stwierdzeniu, że podejrzany przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu w czasie pierwszego przesłuchania, kiedy wyjaśniał „spontanicznie, nie będąc przygotowanym do obrony” (k. 20 akt sprawy). A przecież wyjaśnienia te zostały złożone, zanim wyznaczono podejrzanemu obrońcę i sprowadzały się jedynie do stwierdzenia, że przesłuchiwany przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Nie licząc krótkiego stwierdzenia podejrzanego, że przyznaje się do popełnienia zarzucanego mu czynu – nie ma ani jednego dowodu świadczącego o tym, że istotnie podłączył się do sieci budynku i pobierał nielegalnie prąd, a w obliczu choroby psychicznej, na którą cierpi, przypisywanie mu umiejętności dokonania takiego podłączenia jest – zdaniem obrony – nieracjonalne i sprzeczne z zasadami doświadczenia życiowego. Co więcej, zeznania świadków: Marii Nowak i Piotra Wiśniewskiego wskazują jednoznacznie, że to nie podejrzany dokonał podłączenia do sieci i to nie on, lecz jego brat korzystający z pomieszczenia piwnicy, do którego odprowadzany był prąd pobierany w następstwie nielegalnego podłączenia, dokonał nielegalnego podłączenia i korzystał z pobranej nielegalnie energii elektrycznej.

Z tych względów zaskarżone postanowienie nie może się ostać. Wniosek prokuratora o umorzenie postępowania i zastosowanie środka zabezpieczającego jest bezzasadny, gdyż podejrzany nie popełnił zarzucanego mu czynu zabronionego, co obrona konsekwentnie w tym postępowaniu podnosi. Twierdzenie obrony jest oparte na treści materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy – bez potrzeby uzupełnienia postępowania dowodowego.

Mając to na uwadze, wnoszę o uchylenie zaskarżonego postanowienia w pkt I i II jego części dyspozytywnej i przekazanie sprawy prokuratorowi do dalszego prowadzenia.

Adw. Anna Kowalska(własnoręczny podpis)

Załącznik:

1) odpis zażalenia

Podsumowując, zażalenie na postanowienie Sądu stanowi formalny środek zaskarżenia decyzji Sądu. Dokument ten składa się z uzasadnienia oraz wniosku o zmianę postanowienia. Przygotowanie zwięzłego i trafnego zażalenia może przyczynić się do pozytywnego rozpatrzenia sprawy w dalszej instancji.