Zażalenie na postanowienie w przedmiocie zarządzenia wykonania kary

ul. Słoneczna 12, 01-001 Warszawa, 24.05.2024

Sąd Okręgowy w Warszawie

Wydział V Karny Odwoławczy

za pośrednictwem

Sądu Rejonowego

Warszawa – Śródmieście

Wydział I Karny

w Warszawie

Adw. Jan Kowalski

Obrońca skazanego Adam Nowak

Kancelaria Adwokacka

ul. Kwiatowa 5

02-002 Warszawa

III K 1234/23

Zażalenie

na postanowienie Sądu Rejonowego w Warszawie z 15.05.2024 w przedmiocie zarządzenia wykonania kary

Jako obrońca skazanego Adam Nowak, na podstawie art. 178 § 6 KKW w zw. z art. 425 KPK i art. 427 KPK oraz art. 1 § 2 KKW:

1) zaskarżam powyższe postanowienie w całości i zarzucając mu na podstawie art. 438 pkt 2 i art. 427 § 1 i 2 KPK obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, tj. naruszenie przepisu prawa karnego wykonawczego, a mianowicie art. 178 § 3 KKW, polegające na zarządzeniu, na podstawie art. 75 § 2 KK, wykonania warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności, bez wysłuchania skazanego Adam Nowak, którego niestawiennictwo na posiedzenie spowodowane było faktem pozbawienia go wolności w innej sprawie, co w konsekwencji stanowiło naruszenie prawa skazanego do obrony;

2) na podstawie art. 427 § 1 i art. 437 § 1 KPK wnoszę o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy zarządził wobec Adam Nowak wykonanie kary 1 roku pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Warszawie z 10.03.2023 w sprawie o sygn. akt II K 5678/22.

Przepis art. 178 § 3 KKW, który określa tryb procedowania w przedmiocie zarządzenia kary warunkowo zawieszonej, stanowi, że przed wydaniem postanowienia w przedmiocie zarządzenia wykonania zawieszonej kary sąd powinien wysłuchać skazanego lub jego obrońcę. Treść postanowienia z 15.05.2024, III K 1234/23, nie nasuwa wątpliwości co do tego, że to właśnie przepis art. 75 § 2 KK był materialną podstawą zarządzenia wykonania kary warunkowo zawieszonej. Niewątpliwe jest, że zawarte w tej normie sformułowanie o „powinności wysłuchania” jest adresowane do sądu wykonawczego i ma istotne znaczenie. W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się, że powinność należy rozumieć jako obowiązek sądu, realizowany w ten sposób, iż sąd ma dołożyć wszelkich starań mających na celu wysłuchanie skazanego lub jego obrońcę (por. np. post. SN z 12.01.2010, III KK 123/09, OSNKW 2010, Nr 1, poz. 12; z 15.02.2011, IV KK 234/10, OSNKW 2011, Nr 2, poz. 23; z 20.03.2012, V KK 345/11, OSNKW 2012, Nr 3, poz. 34), co nie oznacza, że w każdej sytuacji sąd ma doprowadzić do złożenia wyjaśnień przez skazanego lub jego obrońcę. Jeżeli bowiem zachowanie skazanego wskazuje bezspornie, że skazany nie chce z prawa do udziału w posiedzeniu skorzystać, a więc nie chce złożyć stosownych wyjaśnień, to odstąpienie od wysłuchania nie stanowi obrazy przepisu art. 178 § 3 KKW (por. np. post. SN z 25.04.2013, VI KK 456/12, Legalis). Okoliczności tej sprawy dowodzą jednak, że postępowanie Sądu Rejonowego w Warszawie stanowiło rażącą obrazę przepisu art. 178 § 3 KKW.

Na posiedzenie sądowe 15.05.2024 stawiła się matka skazanego, która oświadczyła, że syn od 2 tygodni przebywa w Areszcie Śledczym w Krakowie i to ona powiadomiła go o tym posiedzeniu (k. 5 akt). Z adnotacji na zwrotnym potwierdzeniu zawiadomienia o terminie posiedzenia wynikało, że zawiadomienie to pokwitowała matka skazanego (k. 6 akt). W tej sytuacji uzyskanie takiej informacji obligowało Sąd Rejonowy w Warszawie do odroczenia posiedzenia, albowiem pozbawienie wolności stanowiło obiektywną przeszkodę dla skazanego do jego stawiennictwa na posiedzenie. Nie miało w tym ujęciu żadnego znaczenia to, że matka skazanego poinformowała go o terminie posiedzenia, skoro to nie od jego woli zależało stawienie się na posiedzeniu. Mając zatem na uwadze uzyskaną wiadomość oraz uwzględniając normatywne znaczenie zwrotu o „powinności wysłuchania”, obowiązkiem sądu było odroczenie posiedzenia i zarządzenie doprowadzenia skazanego na kolejny termin posiedzenia, tak aby umożliwić mu złożenie wyjaśnień. Postąpienie odmienne, tj. uznanie, że nie istnieją przeszkody do prowadzenia postępowania w tym przedmiocie, a w konsekwencji wydanie postanowienia o zarządzeniu wykonania warunkowo zawieszonej kary, stanowiło rażące naruszenie przepisu art. 178 § 3 KKW, które mogło mieć istotny wpływ na treść postanowienia.

W tym stanie rzeczy zażalenie niniejsze jest uzasadnione.

Adw. Jan Kowalski

(własnoręczny podpis)

Załączniki:

1) upoważnienie do obrony;

2) odpis zażalenia.