Apelacja od wyroku
- Prawo
karne
- Kategoria
odwołanie
- Klucze
adwokat, apelacja, art., błąd proceduralny, obrazę przepisów, oskarżony, przekazanie sprawy, sąd, uchylenie wyroku, występek
Apelacja od wyroku jest stosowanym środkiem odwoławczym w postępowaniu sądowym. Pozwala ona na ponowne rozpatrzenie sprawy oraz zaskarżenie wyroku sądu pierwszej instancji. Wniosek o apelację należy uzasadnić, wskazując błędy popełnione przez sąd pierwszej instancji i przedstawiając argumenty na rzecz zmiany zaskarżonego wyroku. Apelacja powinna być skierowana do właściwego sądu odwoławczego i spełniać określone formalności.
adw. Anna Kowalska ul. Kwiatowa 12, 30-001 Kraków, 15.05.2024
Kancelaria Adwokacka "Lex"
ul. Słoneczna 2, 30-002 Kraków
NIP: 1234567890
II K 123/23
Sąd Okręgowy w Krakowie
ul. Przykładowa 1, 30-003 Kraków
za pośrednictwem
Sąd Rejonowy w Krakowie
ul. Wzorowa 2, 30-004 Kraków
Apelacja
adw. Anna Kowalska, obrońcy z wyboru Jana Nowaka (upoważnienie do obrony w aktach sprawy), oskarżonego o czyny z art. 222 § 1 i art. 226 § 1 k.k., od wyroku Sądu Rejonowego w Krakowie z dnia 20.03.2024, sygn. akt II K 456/23, którego odpis wraz z uzasadnieniem doręczono obrońcy w dniu 25.04.2024.
Na podstawie art. 427 § 1, 2 i 4 oraz art. 437 § 2 k.p.k. zaskarżam powyższy wyrok w części dotyczącej uznania oskarżonego Jana Nowaka za winnego popełnienia występku z art. 226 § 1 k.k. i skazania go z tego tytułu na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności, na korzyść oskarżonego.
Na podstawie art. 438 pkt 1 i 2 w zw. z art. 427 § 2 pkt 1 k.p.k. zaskarżonemu wyrokowi zarzucam obrazę przepisów postępowania, tj. art. 25 § 1 k.p.k., a polegającą na rozstrzygnięciu sprawy o występek zarzucany oskarżonemu w pkt 2 aktu oskarżenia z art. 226 § 1 k.k. przez sąd rejonowy w sprawie należącej do właściwości sądu okręgowego, pomimo braku przesłanek do rozpoznania przez sąd rejonowy sprawy należącej do kognicji sądu okręgowego, albowiem przestępstwo to nie pozostawało w jakimkolwiek związku z przestępstwem podlegającym rozpoznaniu przez sąd rejonowy.
W związku z powyższym na podstawie art. 437 § 1 w zw. z art. 427 § 2 k.p.k. wnoszę o uchylenie wyroku Sądu Rejonowego w Krakowie w zaskarżonej części i przekazanie sprawy w tym zakresie według właściwości sądowi okręgowemu – Sądowi Okręgowemu w Krakowie do ponownego rozpoznania.
Uzasadnienie
W dniu 15.02.2024 prokurator Prokuratury Rejonowej w Krakowie w Krakowie skierował do Sądu Rejonowego w Krakowie akt oskarżenia przeciwko Janowi Nowakowi o występki z art. 222 § 1 i art. 226 § 1 k.k. Pierwszy z nich polegał na tym, że oskarżony w dniu 10.01.2024 na terenie hali nr 3 w Centrum Logistycznym przy ul. Logistyczna 1 w Krakowie znieważył przełożonego – kierownika Andrzeja Wiśniewskiego, w ten sposób, że używał wobec niego słów powszechnie uznanych za wulgarne i obelżywe. Z kolei drugi z czynów miałby polegać na tym, że oskarżony w taki sam sposób w dniu 12.01.2024 w Krakowie znieważył Piotra Zielińskiego, w jego obecności.
Wyrokiem z dnia 20.03.2024, sygn. akt II K 456/23, Sąd Rejonowy w Krakowie uznał oskarżonego Jana Nowaka za winnego popełnienia obydwu zarzucanych mu czynów i wymierzył kary jednostkowe po 4 miesiące ograniczenia wolności oraz karę łączną 6 miesięcy ograniczenia wolności.
Powyższy wyrok nie może ostać się w całości, albowiem Sąd I instancji dopuścił się obrazy przepisów postępowania, stanowiącej w myśl art. 438 pkt 1 k.p.k. tzw. bezwzględną przyczynę odwoławczą. W ocenie obrony Sąd a quo postąpił wbrew dyspozycji przepisu art. 25 § 1 k.p.k., który stanowi, że jeżeli sprawca przestępstwa podlegającego orzecznictwu sądów rejonowych popełnił także przestępstwo podlegające orzecznictwu sądów okręgowych, a zarzucane oskarżonemu przestępstwa pozostają ze sobą w takim związku, że dobro wymiaru sprawiedliwości wymaga ich łącznego rozpoznania, rozpoznaje je łącznie sąd okręgowy, ponieważ występek z art. 226 § 1 k.k. nie pozostawał w jakimkolwiek związku z przestępstwem z art. 222 § 1 k.k., podlegającym rozpoznaniu przez sąd rejonowy.
W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji powołał się na to, że obydwa czyny oskarżony popełnił w krótkich odstępach czasu, w podobny sposób i zaatakował nimi tożsame dobra prawne, co uzasadniało konieczność łącznego ich rozpoznania.
Przedstawionych poglądów nie sposób podzielić. Sąd Rejonowy w Krakowie rozstrzygnął o zasadności oskarżenia o czyn z art. 226 § 1 k.k. w sprawie oczywiście niepodlegającej kognicji sądu rejonowego, lecz okręgowego. Zdaniem obrony zbieżność czasowa obydwu przestępstw, ani podobny sposób, w który oskarżony znieważył obydwie osoby wskazane w akcie oskarżenia jako pokrzywdzone, nie posiadają w omawianym sensie żadnego znaczenia i nie wskazują na istnienie jakiegokolwiek związku między nimi. Należy przy tym podnieść, że pokrzywdzeni nie mają ze sobą nic wspólnego, nawet się nie znają. Pierwszy z nich jest przełożonym oskarżonego, a drugi nieznaną mu właściwie bliżej osobą. Typ czynu zabronionego z art. 222 § 1 k.k. chroni przede wszystkim prawidłowość funkcjonowania instytucji publicznych, a w szczególności niezbędny do jej utrzymania autorytet funkcjonariusza publicznego, a dopiero w drugim rzędzie godność osobistą funkcjonariusza publicznego. Ponieważ w myśl przepisu art. 174 Konstytucji RP to właśnie sądy okręgowe sprawują wymiar sprawiedliwości we wszystkich sprawach (w tym karnych), z wyjątkiem spraw ustawowo zastrzeżonych dla właściwości innych sądów, należy stwierdzić, że to Sąd Okręgowy w Krakowie powinien rozpoznać sprawę oskarżonego Jana Nowaka o czyn z art. 226 § 1 k.k.
Wskazując zatem na powyższe, wnoszę o uznanie apelacji za zasadną i konieczną.
adw. Anna Kowalska
Załączniki:
– 2 odpisy apelacji.
Apelacja od wyroku stanowi ważne narzędzie dla stron postępowania sądowego, pozwalając na skuteczną obronę swoich praw i interesów. Podsumowując, złożenie apelacji może przyczynić się do zmiany niekorzystnego dla strony wyroku sądowego oraz zapewnienia sprawiedliwego rozstrzygnięcia sporu przez sąd odwoławczy.