Zażalenie na postanowienie o zastosowaniu poręczenia majątkowego

Warszawa, dnia 20 listopada 2023 r.

DoSądu ApelacyjnegoII Wydział Karnyw Krakowie

Sygn. akt II AKz 123/23

Adwokata Jana Kowalskiego,Kancelaria Adwokackaw Krakowie (małopolskie),ul. Kwiatowa 12,obrońcy Adama Nowaka,oskarżonego z art. 296 § 2 KK

Zażalenie

w ramach wewnętrznego trybu odwoławczego na postanowienie Sądu Apelacyjnegow Krakowie z 15 listopada 2023 r., sygn. akt II AKz 123/23 o zastosowaniuśrodka zapobiegawczego – poręczenia majątkowego w miejsce uchylonegotymczasowego aresztowania

Na zasadzie art. 426 § 3 w zw. z art. 252 § 1 KPK zaskarżam:wyżej wymienione postanowienie.

Na zasadzie art. 427 § 2 i 438 pkt 2 KPK postanowieniu zarzucam:obrazę przepisu postępowania mającą wpływ na treść postanowienia, amianowicie art. 249 § 1 KPK przez zastosowanie środka zapobiegawczego– poręczenia majątkowego bez powołania się na jakiekolwiek przyczynystosowania środków zapobiegawczych wymienionych w tym przepisie.

Na zasadzie art. 427 § 1 i 437 § 1 KPK wnoszę:o zmianę zaskarżonego postanowienia przez uchylenie w stosunku dooskarżonego Adama Nowaka środka zapobiegawczego – tymczasowegoaresztowania.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny, odraczając 15 listopada 2023 r. rozprawę odwoławczą, wydał jednocześniepostanowienie o zamianie dotychczas zastosowanego wobec oskarżonegośrodka zapobiegawczego – tymczasowego aresztowania (w sytuacji gdyśrodek ten trwał już 10 miesięcy i 5 dni) na poręczenie majątkowe wwysokości 50 000 złotych. Argumentacja sądu za takim rozstrzygnięciemproblemu sprowadziła się do jednego zdania zawierającego twierdzenie, że„poręczenie jest obecnie zdaniem sądu środkiem wystarczającym”.

Od tego postanowienia obrona oskarżonego wnosi niniejsze zażalenie w ramachwewnętrznego trybu odwoławczego (art. 426 § 3 KPK), z powołaniem się naobrazę art. 249 § 1 KPK. Sąd Apelacyjny nie dokonał bowiem zamiany jednegośrodka zapobiegawczego na inny łagodniejszy, ale w istocie uchylił tymczasowearesztowanie i zastosował jako nowy środek poręczenie majątkowe. Zgodnie zpoglądem komentatorów (por. T. Grzegorczyk, Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa 2020, s. 456) „... Należy uznać, że postanowieniem ozastosowaniu środka zapobiegawczego jest także postanowienie o przedłużeniujego stosowania oraz postanowienie, którym zmieniono stosowny środekzapobiegawczy na inny”.

Sąd Apelacyjny, stosując ów „inny” środek, nie uzasadnił w ogóle potrzebystosowania jakiegokolwiek środka zapobiegawczego. Przytoczona wzmianka o„wystarczalności” poręczenia majątkowego nie nawiązuje do żadnej z przesłanekdopuszczalności stosowania tego środka, wymienionych w art. 249 § 2 KPK, ijako taka nie może mieć znaczenia procesowego.

Całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego, treść wyroku SąduOkręgowego jako sądu I instancji (3 lata pozbawienia wolności), wreszcietezy zawarte w apelacji obrońcy, jak również okres faktycznego pozbawieniaoskarżonego Adama Nowaka wolności wskazują, że nałożenie na niego w miejsceuchylonego tymczasowego aresztowania nowej dolegliwości w postaci takwysokiego poręczenia majątkowego nie da się pogodzić z faktycznymi iprawnymi realiami niniejszej sprawy.

Reasumując obrona oskarżonego wnosi, by Sąd Apelacyjny dokonał w ramachwewnętrznego trybu odwoławczego korekty (zmiany) zaskarżonegopostanowienia przez uchylenie tymczasowego aresztowania bez potrzebystosowania innego środka zapobiegawczego. Rozstrzygnięcie takie byłoby tymbardziej zasadne, że wyrok Sądu Okręgowego został zaskarżony tylko na korzyśćoskarżonego przez jego obrońcę, zaś nawet w wypadku utrzymania go w mocyprzez Sąd Apelacyjny oskarżony mógłby już po upływie niespełna 6 miesięcyubiegać się o skorzystanie z dobrodziejstwa warunkowego przedterminowegozwolnienia z odbycia reszty kary pozbawienia wolności.

W tym stanie rzeczy wnoszę, jak w petitum zażalenia.

adwokat Jan Kowalski

Załącznik (1):- odpis zażalenia.