Decyzja w sprawie odpowiedzialności członka rodziny

Prawo

finansowe

Kategoria

decyzja

Klucze

członek rodziny, decyzja, dokumentacja finansowa, działalność gospodarcza, koszty egzekucyjne, kwestia podatkowa, odsetki, solidarna odpowiedzialność, zaległości podatkowe

Decyzja w sprawie odpowiedzialności członka rodziny jest dokumentem określającym zasady i procedury dotyczące ustalania odpowiedzialności członka rodziny za określone czyny lub zaniedbania. Dokument ten ma na celu zapewnienie klarownych wytycznych w przypadku konieczności podejmowania działań mających na celu odpowiednie uregulowanie sytuacji związanej z postępowaniem członka rodziny.

Konin, dnia 20 marca 2023 r.

NaczelnikUrzędu Skarbowego w Poznaniuul. Warszawska 160-967 PoznańNr sprawy: VAT/Z/4567/2023

Jan Kowalskiul. Polna 2362-510 Konin98765432109

DECYZJAw sprawie odpowiedzialności członka rodziny

Na podstawie art. 111 § 1, 3 i 5, art. 107 § 1 i 2, art. 108 § 1, art. 207 § 1, art. 210 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.; dalej jako o.p.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Poznaniu orzeka o solidarnej odpowiedzialności Jana Kowalskiego jako członka rodziny, osiągającego korzyści z prowadzonej przez podatnika Adama Kowalskiego działalności gospodarczej pod nazwą "Kowalski Budownictwo" i stale z nim współpracującego w wykonywaniu tej działalności z tytułu:

1) zaległości podatkowych Adama Kowalskiego w podatku od towarów i usług za styczeń 2022 r. w kwocie 15 000 zł (słownie: piętnaście tysięcy złotych),

2) odsetek za zwłokę od tej zaległości w kwocie 1 500 zł (słownie: jeden tysiąc pięćset złotych),

3) kosztów egzekucyjnych zaległości podatkowej i odsetek od niej w kwocie 500 zł (słownie: pięćset złotych),

– z ograniczeniem tej odpowiedzialności do wysokości uzyskanej korzyści w kwocie 10 000 zł (słownie: dziesięć tysięcy złotych).

UZASADNIENIE

Adam Kowalski od 2005 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych pod nazwą "Kowalski Budownictwo". W związku z wykonanymi robotami budowlanymi w grudniu 2021 r. powstało zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług w wysokości 15 000 zł. Egzekucja była prowadzona na podstawie złożonej przez podatnika deklaracji podatkowej VAT-7 za styczeń 2022 r. Prowadzone postępowanie egzekucyjne, wobec bezskuteczności egzekucji spowodowanej brakiem majątku, z którego możliwe byłoby zaspokojenie ww. zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług, zostało umorzone w dniu 15 lutego 2023 r.

W toku postępowania egzekucyjnego ustalono, że Adam Kowalski zatrudniał w ramach prowadzonej przez siebie działalności swojego syna – Jana Kowalskiego, który otrzymał całe należne Adamowi Kowalskiemu wynagrodzenie za roboty, których dotyczy zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za styczeń 2022 r.

Postanowieniem z dnia 20 lutego 2023 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Poznaniu wszczął postępowanie w sprawie solidarnej odpowiedzialności Jana Kowalskiego – jako członka rodziny stale współpracującego z podatnikiem Adamem Kowalskim w wykonywaniu działalności gospodarczej i osiągającego z tej działalności korzyści – z tytułu zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług za styczeń 2022 r. w kwocie 15 000 zł, odsetek podatkowych za zwłokę od tej zaległości podatkowej oraz kosztów egzekucyjnych.

W toku prowadzonego postępowania wezwano Marka Nowakowskiego – inwestora robót budowlanych wykonywanych przez przedsiębiorstwo Adama Kowalskiego – do złożenia wyjaśnień dotyczących wypłaty należności za wykonane roboty, a także do przedłożenia potwierdzenia przelewu i umowy o roboty budowlane. W odpowiedzi inwestor Marek Nowakowski wyjaśnił, że wynagrodzenie dla firmy Adama Kowalskiego wypłacił przelewem w całości na konto wskazane w umowie, a należące do Jana Kowalskiego. Inwestor przesłał umowę o roboty budowlane oraz potwierdzenie przelewu bankowego, z którego wynika, że całość wynagrodzenia została przelana na rachunek bankowy Jana Kowalskiego.

Pismem z dnia 28 lutego 2023 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego wezwał Jana Kowalskiego do przedłożenia umów wiążących go z Adamem Kowalskim w latach 2021-2022 oraz jego wyciągów z rachunków bankowych.

Jan Kowalski w piśmie z dnia 7 marca 2023 r. wyjaśnił, że od 2020 r. wiązała go z synem Adamem Kowalskim umowa o pracę z wynagrodzeniem w wysokości 4 000 zł brutto miesięcznie. Jednakże z uwagi na to, że syn w znacznym stopniu przejął na siebie obowiązki w firmie, całe wynagrodzenie za prace wykonywane u Marka Nowakowskiego przy budowie Domu Jednorodzinnego zostało przelane na jego rachunek bankowy. Na potwierdzenie powyższego przy ww. piśmie zostały przedłożone: umowa o pracę, wyciągi z rachunku bankowego za okres od stycznia 2022 r. do lutego 2023 r.

W dniu 10 marca 2023 r. przesłuchano Jana Kowalskiego (co zostało udokumentowane w protokole z zeznań), który potwierdził, że Adam Kowalski otrzymał całe wynagrodzenie za prace wykonane na rzecz Marka Nowakowskiego. Wyjaśnił, że według niego z uwagi na zaangażowanie syna w firmie to on powinien był otrzymać całe wynagrodzenie za prace budowlane. Jan Kowalski zeznał również, że jego dzieci są dorosłe i nie ma wobec nich żadnych obowiązków alimentacyjnych, a zwłaszcza nie ma żadnych orzeczeń sądowych, które zobowiązywałyby go do obowiązku alimentacyjnego na rzecz syna – Adama Kowalskiego.

Ponadto w aktach sprawy zgromadzono odpis deklaracji podatkowej Adama Kowalskiego w podatku od towarów i usług za styczeń 2022 r., a także odpis akt postępowania egzekucyjnego prowadzonego przeciwko Adamowi Kowalskiemu.

Postanowieniem z dnia 13 marca 2023 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego wyznaczył stronie 3 dni termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego materiału dowodowego w sprawie. Jan Kowalski w odpowiedzi na to postanowienie stwierdził, że nie zachodzą przesłanki do przypisania mu odpowiedzialności za zobowiązania swojego ojca. Według Jana Kowalskiego zobowiązanie powinien uiścić jego ojciec, gdyż z uwagi na jego zaangażowanie w firmie pieniądze te należały mu się w całości. Wyjaśnił też, że z otrzymanej kwoty 15 000 zł musiał opłacić dostawców materiałów budowlanych; na ten cel przeznaczył kwotę 5 000 zł, na dowód czego przedłożył wyciąg z rachunku bankowego i faktury VAT.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Poznaniu zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 107 § 1 i 2 o.p. w przypadkach i w zakresie przewidzianych w dziale III rozdziale 15 „Odpowiedzialność podatkowa osób trzecich” ordynacji podatkowej za zaległości podatkowe podatnika odpowiadają całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem również osoby trzecie. Dotyczy to także odpowiedzialności za:

1) podatki niepobrane oraz pobrane, a niewpłacone przez płatników lub inkasentów;

2) odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych;

3) niezwrócone w terminie zaliczki naliczonego podatku od towarów i usług oraz za oprocentowanie tych zaliczek;

4) koszty postępowania egzekucyjnego.

O odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej organ podatkowy orzeka w drodze decyzji (art. 108 § 1 o.p.). Jednakże stosownie do art. 108 § 2 pkt 3 i § 3 o.p. postępowanie w sprawie odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej może zostać wszczęte bez wydawania decyzji wymiarowej, m.in. jeżeli wystawiono tytuł wykonawczy na podstawie deklaracji, na zasadach przewidzianych w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, i wszczęto postępowanie egzekucyjne.

Zgodnie z art. 111 § 1 o.p. członek rodziny podatnika odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą za zaległości podatkowe wynikające z tej działalności i powstałe w okresie, w którym stale współdziałał z podatnikiem w jej wykonywaniu, osiągając korzyści z prowadzonej przez niego działalności. Odpowiedzialność ta nie dotyczy osób, które w okresie stałego współdziałania z podatnikiem były osobami, wobec których na podatniku ciążył obowiązek alimentacyjny – w zakresie wynikającym z obowiązku alimentacyjnego (art. 111 § 2 o.p.). Odpowiedzialność ta dotyczy członków rodziny podatnika, za których uważa się zstępnych, wstępnych, rodzeństwo, małżonków zstępnych, osobę pozostającą w stosunku przysposobienia oraz pozostającą z podatnikiem w faktycznym pożyciu (art. 111 § 3 o.p.). Odpowiedzialność członków rodziny ograniczona jest do wysokości uzyskanych korzyści i nie obejmuje niepobranych należności wymienionych w art. 107 § 2 pkt 1 o.p., z wyjątkiem należności, które nie zostały pobrane od osób wymienionych w art. 111 § 3 i 4 o.p. (art. 111 § 5 o.p.).

Na podstawie powyższego stanu faktycznego i prawnego Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że zaszły przesłanki do przypisania solidarnej odpowiedzialności Jana Kowalskiego jako członkowi rodziny stale współpracującemu z podatnikiem Adamem Kowalskim w wykonywaniu działalności gospodarczej i osiągającemu korzyści z prowadzonej przez Adama Kowalskiego działalności.

W sprawie bezsporne jest, że Jan Kowalski jest synem Adama Kowalskiego, jest zatrudniony w jego firmie i stale z nim współpracuje. Niesporne jest też, że na podatniku Adamie Kowalskim na dzień wydania niniejszej decyzji ciąży zaległość podatkowa w podatku od towarów i usług za styczeń 2022 r. w kwocie 15 000 zł, odsetki za zwłokę od tej zaległości w kwocie 1 500 zł, koszty egzekucyjne w kwocie 500 zł. Należności te związane są z działalnością gospodarczą Adama Kowalskiego, w której prowadzeniu współpracował Jan Kowalski. Egzekucja przeciwko podatnikowi Adamowi Kowalskiemu okazała się całkowicie bezskuteczna, nie ustalano bowiem, aby istniał jakikolwiek majątek, z którego możliwe byłoby zaspokojenie należności Skarbu Państwa z tytułu podatku od towarów i usług za styczeń 2022 r. Ponadto ustalono, że Jan Kowalski uzyskał z prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej korzyści, które po uwzględnieniu poniesionych przez niego za Adama Kowalskiego wydatków wyniosły 10 000 zł.

Na Adama Kowalskiego nie ciążył obowiązek alimentacyjny na rzecz pełnoletniego syna Jana Kowalskiego. W okresie stałej współpracy powstały zaległości, odsetki i koszty postępowania egzekucyjnego, co wynika z informacji referatu rachunkowości na dzień 1 marca 2023 r. i 20 marca 2023 r. (dzień wydania decyzji), deklaracji podatkowej VAT-7 i postanowienia w sprawie umorzenia postępowania egzekucyjnego, odpowiednio w wysokości:

1) 15 000 zł – zaległość podatkowa z tytułu podatku od towarów i usług za styczeń 2022 r.,

2) 1 500 zł – odsetki za zwłokę od tej zaległości naliczone do dnia 1 marca 2023 r.,

3) 500 zł – koszty egzekucyjne.

Poniższa tabela przedstawia wyliczenie odsetek do dnia 1 marca 2023 r. od zaległości podatkowej z tytułu podatku od towarów i usług za styczeń 2022 r. w kwocie 15 000 zł.

Lp. | Okres od | do | [OKRES] | [PROCENT] | [KWOTA] 1. | 1 lutego 2022 r. | 31 grudnia 2022 r. | 334 dni | 8% | 1 002 zł 2. | 1 stycznia 2023 r. | 1 marca 2023 r. | 59 dni | 11,5% | 498 zł Razem po zaokrągleniu 1 500 zł

Mając powyższe na względzie, Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że zachodzą przesłanki do przypisania Janowi Kowalskiemu odpowiedzialności podatkowej za zaległości podatkowe Adama Kowalskiego. Jan Kowalski w okresie 2020-2022 współpracował ze swoim ojcem Adamem Kowalskim przy wykonywaniu przez niego działalności gospodarczej.

Ustalone powyżej zobowiązanie należy wpłacić, stosownie do art. 47 § 1 o.p., w terminie 14 dni od dnia doręczenia niniejszej decyzji na rachunek bankowy Urzędu Skarbowego w Poznaniu 12345678901234567890123456. Po upływie tego terminu zaległości podatkowej naliczane są odsetki, które podatnik ma obowiązek samodzielnie wyliczyć i wpłacić na konto urzędu skarbowego.

POUCZENIE

Stosownie do art. 210 § 2a o.p. podatnik ponosi odpowiedzialność karną za usunięcie, ukrycie, zbycie, darowanie, zniszczenie, rzeczywiste lub pozorne obciążenie albo uszkodzenie składników majątku strony, mające na celu udaremnienie egzekucji obowiązku wynikającego z tej decyzji.

Niniejsza decyzja jest nieostateczna w administracyjnym toku instancji i nie podlega wykonaniu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, o ile nie zostanie jej nadany stosownie do art. 239a o.p. rygor natychmiastowej wykonalności.

Od niniejszej decyzji służy stronie prawo do wniesienia odwołania do Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu w terminie 14 dni od daty jej doręczenia. Odwołanie należy wnieść za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Poznaniu.

Zgodnie z art. 222 o.p. odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.

Z upoważnienia NaczelnikaUrzędu Skarbowego w PoznaniuAnna NowakKierownik Działu Windykacji

Otrzymują:1. Jan Kowalski;2. aa.

Podsumowując, decyzja w sprawie odpowiedzialności członka rodziny stanowi ważne narzędzie w zarządzaniu postępowaniami mającymi na celu określenie, kto ponosi odpowiedzialność za konkretne działania lub zaniedbania. Poprzez jasne określenie zasad i procedur dokument ten przyczynia się do skutecznego rozstrzygania kwestii dotyczących odpowiedzialności członków rodziny.