Decyzja o skierowaniu do domu pomocy społecznej

...................................

(22.08.2023)

.......................................

Ośrodek Pomocy Społecznej w Gdańsku

ul. Marynarki Polskiej 123

80-888 Gdańsk

......................................

Ośrodek Pomocy Społecznej w Gdańsku

ul. Marynarki Polskiej 123

80-888 Gdańsk

DECYZJA

Na podstawie art. 54 ust. 1 i 2, art. 59 ust. 1, art. 60 ust. 1 i 4, art. 61 ust. 1 pkt 1 i 3, art. 61 ust. 2 pkt 1 oraz art. 106 ust. 1 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2023 r. poz. 1461 z późn. zm.), § 8 ust. 1, ust. 2 pkt 2 oraz § 10 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 23 sierpnia 2012 r. w sprawie domów pomocy społecznej (Dz.U. z 2012 r. poz. 964 z późn. zm.), art. 104 § 1, art. 107 § 1, art. 108 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 1257 z późn. zm.), po rozpoznaniu wniosku z dnia 15.07.2023

orzekam

1. skierować Jana Kowalskiego do Domu Pomocy Społecznej w Sopocie, ul. Morska 5 dla Jana Kowalskiego (dalej także "DPS" lub "Dom") na czas nieokreślony;

2. ustalić opłatę za pobyt w Domu Pomocy Społecznej w Sopocie, ul. Morska 5 w miesięcznej wysokości 3500 zł;

3. obciążyć Jana Kowalskiego obowiązkiem opłaty, o której mowa w pkt 2 w miesięcznej wysokości 1750 zł od dnia przyjęcia do przez Dyrektora Domu Pomocy Społecznej w Sopocie, ul. Morska 5; Opłatę za Jana Kowalskiego pobyt w DPS w wysokości różnicy między średnim kosztem utrzymania w Domu Pomocy Społecznej w Sopocie, ul. Morska 5, a opłatami wnoszonymi przez Jana Kowalskiego będzie pokrywała Gmina Gdańsk;

4. nadać niniejszej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności ze względu na wyjątkowo ważny interes strony.

UZASADNIENIE

W dniu 15.07.2023 Jan Kowalski złożył/a w Ośrodku Pomocy Społecznej w Gdańsku (dalej "OPS") wniosek o skierowanie do domu pomocy społecznej. Wniosek uzasadniono stwierdzeniem, że strona jest osobą w wieku 85 lat, nie jest w stanie samodzielnie funkcjonować w domu. Świadczone obecnie usługi opiekuńcze przez OPS w wymiarze 10 godzin tygodniowo nie zabezpieczają jej potrzeb zdrowotnych i egzystencjalnych przez całą dobę. Strona nie posiada żyjących krewnych, zaś zapewnienie jej usług opiekuńczych w miejscu zamieszkania w większym wymiarze niewiele zmieni sytuację, gdyż niezdolność do samodzielnego poruszania się powoduje, że w okresach pomiędzy usługami opiekuńczymi jest w zasadzie bezradna nawet w najprostszych sprawach dnia codziennego. Wnioskodawca pobiera emeryturę w wysokości 3500 zł netto miesięcznie. Z powodu dokuczliwych dolegliwości związanych ze starością pragnie korzystać z usług bytowych i opiekuńczych w jednym ze zlokalizowanych w jej gminie domów pomocy społecznej, którego typ odpowiadałby jej stanowi zdrowia. Do wniosku dołączono odpis decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku z dnia 10.06.2023 nr 123456789 o przyznaniu emerytury, pisemną zgodę na potrącenie przepisanej kwoty opłaty ze świadczenia emerytalnego oraz oświadczenie o wysokości dochodu i stanie rodzinnym. W oświadczeniu strona stwierdziła, pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, że nie ma żadnych członków rodziny, jest osobą samotną, a wysokość jego dochodu jest równa wysokości uzyskiwanej emerytury; nie osiąga żadnych dodatkowych przychodów.

W sprawie został przeprowadzony wywiad środowiskowy w trybie § 8 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 23 sierpnia 2012 r. w sprawie domów pomocy społecznej, dalej "r.d.p.s." Jego ustalenia wskazują, że strona mieszka samotnie w domu jednorodzinnym o pow. 60 m2 (składającym się z 2 izb, toalety-łazienki, kuchni i spiżarni) na działce nr 123/4 w Gdańsku, ul. Kwiatowa 7 o pow. 400 m2. Nie ma żadnych krewnych ani powinowatych. Strona nie zgłosiła żadnych osób zainteresowanych partycypacją w kosztach, jakie będą stanowić opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej. Stwierdzono ponadto, że stan zdrowia Jana Kowalskiego jest zły (zaświadczenie lekarskie z dnia 01.07.2023 nr 987654321). Podstawową trudność stanowią ogólne osłabienia uniemożliwiające poruszanie się, będące następstwem przemęczenia związanego z podeszłym wiekiem. Opieka, jakiej wymaga powinna być opieką całodobową, gdyż nawet ponawiane codziennie usługi bytowe w ramach usług opiekuńczych nie są w stanie zaspokoić niedoborów siły fizycznej, które napotykają go nawet nocą.

Zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, dalej "u.p.s." osobie wymagającej całodobowej opieki z powodu wieku, niemogącej samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, której nie można zapewnić niezbędnej pomocy w formie usług opiekuńczych, przysługuje prawo do umieszczenia w domu pomocy społecznej. Osobę, która jest uprawniona do umieszczenia w domu pomocy społeczne kieruje się do domu pomocy społecznej odpowiedniego typu, zlokalizowanego jak najbliżej jej miejsca zamieszkania, po uzyskaniu jej zgody na umieszczenie w domu pomocy społecznej (art. 54 ust. 2 u.p.s.). W ramach typów domów pomocy społecznej, w zależności od tego, dla kogo są przeznaczone, wyodrębniono m.in. domy dla osób w podeszłym wieku (art. 56 pkt 1 u.p.s.). Decyzję o skierowaniu do domu pomocy społecznej wydaje organ gminy właściwej dla osoby w dniu jej skierowania do domu. Decyzję o skierowaniu do domu pomocy społecznej wydaje ośrodek pomocy społecznej (§ 8 ust. 4 r.d.p.s.). Decyzję tę wydaje się na podstawie: pisemnego wniosku osoby ubiegającej się złożonego do ośrodka pomocy społecznej (do którego załącza się pisemną zgodę na ponoszenie opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej, decyzję organu emerytalno-rentowego ustalającą wysokość emerytury oraz oświadczenie o wysokości dochodu osoby lub rodziny) i rodzinnego wywiadu środowiskowego (art. 59 ust. 1 u.p.s., § 8 ust. 1 i 2 r.d.p.s.). Skierowanie do domu pomocy społecznej następuje na czas nieokreślony, chyba że we wniosku wystąpiono o skierowanie na czas określony.

Zgodnie z art. 60 ust. 1 u.p.s. pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania, który w przypadku domu o zasięgu gminnym ustalany jest przez wójta. Ogłoszenie wójta o ustaleniu tego kosztu stanowi podstawę ustalenia odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej (art. 60 ust. 4 u.p.s.). Decyzję ustalającą opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wydaje organ gminy właściwej dla osoby w dniu jej skierowania do domu (art. 59 ust. 1 u.p.s.). Podmiotem obowiązanym do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej jest w pierwszej kolejności mieszkaniec domu (nieposiadający małżonka, zstępnych ani wstępnych), a jeżeli nie ponosi on pełnej odpłatności – gmina (art. 61 ust. 1 u.p.s.). Opłata ponoszona przez mieszkańca domu nie może być wyższa od 70% jego dochodu, a wysokość opłaty wnoszonej przez gminę jest równa różnicy wysokości między średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej a opłatami wnoszonymi przez mieszkańca (względnie mieszkańca wraz z legitymowanymi krewnymi). Rada Gminy Gdańsk nie podjęła dotychczas uchwały w sprawie ustalania opłat za pobyt w domu pomocy społecznej oraz zwalniania z tych opłat na podstawie art. 66 u.p.s.

Jak ustalono z urzędu, koszt średniego miesięcznego kosztu utrzymania mieszkańca domu pomocy społecznej o zasięgu powiatowym Pomorskie wynosi 3500 zł. (Dz. Urz. Województwa Pomorskie Nr 123, poz. 456).

Biorąc pod uwagę powyższy stan faktyczny i prawny organ uznał, że wniosek strony z dnia 15.07.2023 zasługuje na uwzględnienie.

Wnioskodawca spełnia warunki skierowania do domu pomocy społecznej typu właściwego dla osób w podeszłym wieku. Stan faktyczny sprawy ustalono na podstawie prawidłowo złożonego wniosku ubiegającego się (wraz z załącznikami) oraz wywiadu środowiskowego przeprowadzonego w mieszkaniu zainteresowanego w dniu 18.07.2023. Wnioskodawca ma aktualnie 85 lata i wskutek zaawansowanego wieku wymaga całodobowej opieki, jej brak zaś powoduje, że nie jest w stanie samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu. W szczególności nie może sam dbać o własne potrzeby bytowe (związane z zapewnieniem żywności, odzieży, opału oraz samoobsługi). Jest osobą samotną. Nie ma żadnej rodziny (wstępnych ani zstępnych). Ma okresowe trudności z poruszaniem się, związane z bólami stawów oraz ogólnym zmęczeniem. Jej stan ulega tylko czasowej poprawie, po czym znów się pogarsza, nie wyłączając okresu nocnego. Z tych względów nie jest celowe udzielanie wnioskodawcy świadczenia w postaci usług opiekuńczych, gdyż również poza wyznaczonymi porami pracy pracownika socjalnego w mieszkaniu wnioskodawcy wymaga ona opieki i pomocy. Wnioskodawca jest zatem osobą, która nabyła prawo do umieszczenia w domu pomocy społecznej typu przeznaczonego dla osób w podeszłym wieku w rozumieniu art. 54 ust. 1 u.p.s. Zasługuje więc na skierowanie go, zgodnie z art. 54 ust. 2 u.p.s., do domu pomocy społecznej typu odpowiedniego ze względu na podeszły wiek, zlokalizowanego jak najbliżej jego miejsca zamieszkania. Zgodnie z art. 54 ust. 2 i art. 55 ust. 1 u.p.s. oraz § 5 ust. 1 pkt 1 i 2 r.d.p.s. dom pomocy społecznej powinien zaspokajać potrzeby bytowe (zapewnienie miejsca zamieszkania, wyżywienie, odzież i obuwie, utrzymanie czystości) i opiekuńcze (pomoc w czynnościach życiowych, pielęgnacja, pomoc w sprawach osobistych), którym zainteresowany nie jest w stanie uczynić zadość samodzielnie. Domem pomocy społecznej spełniającym obydwa kryteria jest Dom Pomocy Społecznej w Sopocie, ul. Morska 5, gdyż zgodnie z zezwoleniem Wojewody Pomorskiego z dnia 20.05.2020 nr 789456123 jest on domem typu właściwego dla osób w podeszłym wieku oraz jest domem (danego typu), którego siedziba została zlokalizowana w możliwie najmniejszej odległości od miejsca zamieszkania wnioskodawcy.

Jak postanowiono w art. 60 ust. 1 i art. 59 ust. 1 u.p.s., pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny i opłatę za ten pobyt ustala w drodze decyzji organ gminy właściwy do skierowania do domu, którym z mocy art. 59 ust. 1 u.p.s. i § 8 ust. 4 r.d.p.s. jest wójt działający przy pomocy ośrodka pomocy społecznej. Tytułem powodującym odpłatność jest pobyt w domu, a więc stan faktyczny istniejący po dniu umieszczenia w tym domu (w drodze decyzji określonej w art. 59 ust. 2 u.p.s.), po przystąpieniu do wykonywania decyzji umieszczającej w domu, tj. stan, jaki zaistnieje od dnia wydania aktu przyjęcia do domu pomocy społecznej, o jakim mowa w § 12 ust. 2 r.d.p.s. Z tych względów początkowa data ponoszenia odpłatności powinna przypadać na dzień przyjęcia do domu. Strona nie uzyskuje dochodu pozwalającego na całkowite pokrycie kosztu swojego pobytu w domu w wymiarze odpowiadającym średniemu miesięcznemu kosztowi utrzymania mieszkańca domu w powiecie Pomorskie. Skoro art. 60 ust. 1 u.p.s. określa wysokość łącznej odpłatności w maksymalnej wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania, który w powiecie Pomorskie wynosi 3500 zł, a nie zachodzą żadne okoliczności uzasadniające pomniejszenie tej wysokości (zwłaszcza w postaci uchwały rady gminy wydanej na podstawie art. 66 u.p.s.), łączną miesięczną odpłatność ustalono w wysokości 3500 zł. Maksymalną wysokość kwoty odpłatności ustalanej od mieszkańca art. 61 ust. 2 pkt 1 u.p.s. określa na 70% dochodu mieszkańca, tj. – w realiach badanej sprawy – 2450 zł. Pozostałą część odpłatności w wysokości 1050 zł muszą ponieść podmioty określone w art. 61 ust. 1 pkt 2 i 3 u.p.s. Strona nie posiada małżonka, zstępnych lub wstępnych (art. 61 ust. 1 pkt 2 u.p.s.) ani też innych osób, które wyraziłyby wolę partycypowania w kosztach jego pobytu w domu (art. 61 ust. 2a u.p.s.), a zatem podmiotem uzupełniającym niedobór opłaty jest Gmina Gdańsk, która nie może – na obecnym etapie postępowania – zostać obciążona odpłatnością w niniejszej decyzji. Z tych względów miesięczną wysokość opłaty wnoszonej przez mieszkańca, należnej od dnia przyjęcia mieszkańca przez Dyrektora Domu Pomocy Społecznej w Sopocie, ul. Morska 5, ustalono na 1750 zł.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji służy stronie prawo wniesienia odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku za pośrednictwem tutejszego organu Ośrodek Pomocy Społecznej w Gdańsku w terminie 14 dni od daty jej doręczenia stronie. W trakcie biegu terminu do wniesienia odwołania strona może zrzec się prawa do wniesienia odwołania wobec tutejszego organu, tj. organu administracji publicznej, który wydał decyzję. Z dniem doręczenia organowi administracji publicznej oświadczenia o zrzeczeniu się prawa do wniesienia odwołania przez ostatnią ze stron postępowania, decyzja staje się ostateczna i prawomocna.

Na podstawie art. 109 u.p.s. świadczeniobiorca (osoba skierowana do domu pomocy społecznej) ma obowiązek poinformować organ, który skierował go do domu, o każdej zmianie w swojej sytuacji osobistej, dochodowej i majątkowej, która wiąże się z podstawą wydania decyzji ustalającej katalog osób zobowiązanych do uiszczania opłaty za pobyt mieszkańca w domu pomocy społecznej oraz ustalającej wysokość opłaty i zakres obciążenia każdego ze zobowiązanych. Obowiązku poinformowania organu należy dopełnić pisemnie w terminie 14 dni od powzięcia wiadomości o zdarzeniu, które spowodowało zmianę sytuacji świadczeniobiorcy.

............................................................

Anna Nowak

Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w Gdańsku

Otrzymują:

1) Jan Kowalski,

2) Dyrektor Domu Pomocy Społecznej w Sopocie, ul. Morska 5