Sprzeciw od wyroku nakazowego

Jelenia Góra, dnia 24.05.2023 r.

Sąd Rejonowy w WarszawieVI Wydział Karnyul. Marszałkowska 8600-517 Warszawa

Radca prawny Jan Kowalskiobrońca obwinionegoAdam Nowakadres do doręczeń:Kancelaria Radcy Prawnegoul. Kwiatowa 7/1258-500 Jelenia Góra

Sygn. akt: VI W 1234/23

SPRZECIWobwinionego od wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w Warszawie z dnia15.04.2023 r. w sprawie VI W 1234/23, doręczonego dnia 18.04.2023 r.

Działając jako obrońca obwinionego Adam Nowak, powołując się na udzielone mi upoważnienie do obrony, które załączam, na podstawie art. 506 § 1 k.p.k. w zw. z art. 94 § 1 k.p.s.w. wnoszę sprzeciw od wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w Warszawie z dnia 15.04.2023 r. w sprawie VI W 1234/23, który został doręczony obwinionemu dnia 18.04.2023 r. i na podstawie art. 506 § 3 k.p.k. w zw. z art. 94 § 1 k.p.s.w. wnoszę o rozpoznanie sprawy na zasadach ogólnych.

Ponadto wnoszę o:

1) Na podstawie art. 68 § 1 k.p.s.w. – zwrócenie się do Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze – jako Sądu, na obszarze właściwości którego zamieszkuje obwiniony – o przeprowadzenie czynności przesłuchania obwinionego.

2) Dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka Piotr Wiśniewski (na adres: ul. Słoneczna 12, 58-500 Jelenia Góra) na okoliczność:

a) potwierdzenia nabycia przez świadka od obwinionego samochodu opisanego w treści zarzutu w dniu 10.03.2023 r., a tym samym

b) potwierdzenia, iż w dacie czynu obwiniony nie był właścicielem ani posiadaczem ww. samochodu.

UZASADNIENIE

I. Uzasadniając w pierwszej kolejności wniosek dowodowy wskazać należy, iż okoliczności zawarte w tezie dowodowej mają istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie, dowód ten bowiem zmierza wprost do wykazania, iż w sprawie nie doszło do wyczerpania znamion wykroczenia z art. 96 § 3 k.w. Przedmiotowy typ czynu zabronionego jest bowiem wykroczeniem indywidualnym właściwym - jego sprawcą może być wyłącznie osoba, na której ciąży prawny obowiązek udzielenia odpowiedzi na zapytanie uprawnionego organu (w realiach sprawy - Inspekcja Transportu Drogowego w Warszawie), co wprost wynika z treści art. 96 § 3 k.w. Krąg tych - obowiązanych - osób określa natomiast przepis art. 78 ust. 4 ustawy - Prawo o ruchu drogowym (dalej p.r.d.), w świetle którego obowiązek udzielenia informacji o osobie, której powierzyło się pojazd, spoczywa na posiadaczu i właścicielu pojazdu (por. Nowak Adam, Inspekcja Transportu Drogowego, VI W 1234/23). Przepis ten uzupełnia zatem treść znamion wykroczenia z art. 96 § 3 k.w.Tymczasem obwiniony, w dacie popełnienia czynu, nie był ani właścicielem, ani posiadaczem przedmiotowego pojazdu - sprzedał go bowiem w dniu 10.03.2023 r. Piotrowi Wiśniewskiemu. Ponieważ sprzedaż dokonana została w ramach prowadzonej przez obwinionego działalności gospodarczej, jedynym dokumentem ją potwierdzającym była wystawiona przez obwinionego faktura VAT, której w chwili obecnej żaden z przedsiębiorców będących stronami transakcji - z uwagi na upływ 3 miesięcy od daty sprzedaży – już nie posiada. W tym stanie rzeczy zeznania świadka Piotr Wiśniewski są jedynym źródłem dowodowym mogącym wykazać powyższą okoliczność, dlatego też dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z tych zeznań w realiach sprawy jest konieczne i uzasadnione. Podkreślić należy, iż w aktualnym stanie sprawy jedynym dowodem, na podstawie którego przypisano obwinionemu odpowiedzialność za wykroczenie z art. 96 § 3 k.w. jest wskazanie go jako posiadacza przez Inspekcję Transportu Drogowego, na którą pojazd, wskutek zaniechania obwinionego i każdego z kolejnych jego właściciel jest nadal zarejestrowany.

II. Odnosząc się zaś do wniosku z punktu 1. petitum pisma wskazać należy, iż zgodnie z art. 68 § k.p.s.w. jeżeli obwiniony lub świadek mieszka poza miejscowością, w której ma siedzibę właściwy sąd, prezes sądu lub sąd może zwrócić się do sądu, na którego terenie działania mieszkają te osoby, o przesłuchanie ich co do wskazanych okoliczności. Taka sytuacja ma miejsce w przedmiotowej sprawie, w której zarówno obwiniony, jak i wnioskowany przez niego świadek zamieszkują w Jeleniej Górze, a więc w znacznej odległości od siedziby Sądu właściwego. Odległość ta i koszty związane z podróżą uzasadniają, w ocenie obrońcy obwinionego, skorzystanie z instytucji uregulowanej w art. 68 § 1 k.p.s.w.

W tym stanie rzeczy wnoszę jak w petitum pisma.

Radca prawny Jan Kowalski

Załącznik:- Upoważnienie do obrony