Sprzeciw od wyroku zaocznego

ul. Kwiatowa 12, 34-500 Zakopane, dnia 15 marca 2024 r.

Sąd Rejonowy w KrakowieVI Wydział Rodzinny i Nieletnichul. Przy Rondzie 730-001 Kraków

Powódka:Anna Kowalska(adres w aktach)działająca przez przedstawicielaustawowego – matkęMaria Kowalska(adres w aktach)reprezentowaną przez:r.pr. Jan NowakKancelaria Radcy Prawnego Jan Nowakul. Słoneczna 2/4(adres w aktach)

Pozwany:Piotr Kowalski(adres w aktach)reprezentowany przez:adw. Katarzyna WiśniewskaKancelaria Adwokacka Katarzyna Wiśniewskaul. Lipowa 1530-002 Kraków

VI RC 1234/233000 zł (1500 zł × 2)

Sprzeciw od wyroku zaocznegodoręczonego pozwanemu w dniu 28 lutego 2024 r.

Działając w imieniu mojego Mocodawcy, na podstawie pełnomocnictwa, które załączam(Załącznik nr 1), niniejszym wnoszę o:

1) uchylenie wyroku zaocznego Sądu Rejonowego w Krakowie z dnia 15 lutego 2024 r., VI RC 1234/23, doręczonego pozwanemu dnia 28 lutego 2024 r., i   oddalenie powództwa w części zasadzającej alimenty na rzecz powódki ponad kwotę   750 zł miesięcznie;

2) zawieszenie rygoru natychmiastowej wykonalności nadanego ww. wyrokowi   zaocznemu w pkt 1;

3) dopuszczenie dowodów z następujących dokumentów prywatnych:   a) Załącznik nr 2 – zwolnienie lekarskie z dnia 15 lutego 2024 r. potwierdzone     przez lekarza sądowego – dla wykazania następującego faktu: braku zawinienia po     stronie pozwanego w niestawiennictwie na terminie rozprawy w dniu 15 lutego     2024 r.;   b) Załącznik nr 3 – zestawienie dokumentów wskazujących na koszty utrzymania     powódki ponoszone przez pozwanego – dla wykazania następującego faktu:     ponoszenia przez pozwanego kosztów utrzymania córki oraz wysokości tych     kosztów;   c) Załącznik nr 4 – zeznanie o wysokości osiągniętego przez pozwanego dochodu w     roku podatkowym 2023 (PIT-37) – dla wykazania następującego faktu: sytuacji     zarobkowej pozwanego;

4) wezwanie na rozprawę i przesłuchanie w charakterze świadka Janiny Kowalskiej   (matka pozwanego, na adres pozwanego) – dla wykazania następujących faktów: braku   zawinienia w niestawiennictwie na terminie rozprawy w dniu 15 lutego 2024 r.,   usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletniej powódki, aktualnej sytuacji   majątkowej pozwanego, chęci utrzymywania kontaktu z powódką, partycypowania w   kosztach utrzymania córki;

5) dopuszczenie dowodu z przesłuchania stron – dla wykazania następujących faktów:   braku zawinienia w niestawiennictwie na terminie rozprawy w dniu 15 lutego 2024 r.,   usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletniej powódki, aktualnej sytuacji   majątkowej pozwanego, chęci utrzymywania kontaktu z powódką, partycypowania w   kosztach utrzymania córki;

6) zwrot na rzecz pozwanego opłaty sądowej od sprzeciwu w wysokości 150 zł;

7) zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów   zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadnienie

Uwagi ogólne. W niniejszej sprawie Sąd Rejonowy w Krakowie w dniu 15 lutego 2024 r. wydał wyrok zaoczny, którym zasądził na rzecz powódki od pozwanego alimenty wkwocie po 1500 zł miesięcznie, poczynając od marca 2024 r.

Brak zawinienia pozwanego w niestawiennictwie na terminie rozprawy. Należy wskazać,iż niestawiennictwo pozwanego na rozprawie w dniu 15 lutego 2024 r. było przez niegoniezawinione, z uwagi na stan zdrowia nie był on bowiem w stanie uczestniczyć w rozprawie.   Dowód:   1) Załącznik nr 2 – zwolnienie lekarskie z dnia 15 lutego 2024 r. potwierdzone przez     lekarza sądowego;   2) zeznania świadka;   3) przesłuchanie pozwanego.

Wątpliwości co do okoliczności faktycznych przytoczonych w pozwie. Nadto należy z całąstanowczością podkreślić, iż twierdzenia powódki o okolicznościach faktycznychprzytoczonych w pozwie budzą uzasadnione wątpliwości w rozumieniu art. 233 § 1 k.p.c.Powyższa myśl zostanie rozwinięta w dalszej części pisma.

Koszty utrzymania powódki. Przy ocenie, które z potrzeb uprawnionego powinny byćuznane za potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwościzobowiązanego, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb. Powyżej wykazano, iż zakres i rodzajpotrzeb, które zostały zgłoszone w pozwie, wykluczają przyjęcie, iż są to potrzebyusprawiedliwione. Pozwany kwestionuje zarówno wysokość wydatków na potrzeby powódki,jak i ich zasadność. Zgodnie z utrwaloną w orzecznictwie zasadą dzieci mają prawo dorównej stopy życiowej z rodzicami, i to zarówno wtedy, gdy żyją z nimi wspólnie, jak iwtedy, gdy żyją oddzielnie. Oznacza to, że rodzice powinni zapewnić dziecku warunkimaterialne odpowiadające tym, w jakich żyją sami. Nie będzie to jednak dotyczyło potrzebbędących przejawem zbytku. W świetle powyższego uznać należy, iż żądana kwotaalimentów wynosząca 1500 zł miesięcznie jest stanowczo wygórowana. Kwota ta w żadensposób nie koresponduje z poziomem ani dotychczasowego życia rodziny Kowalskich, aniaktualnego życia pozwanego. Pozwany kwestionuje podane w pozwie koszty utrzymaniapowódki. Mając świadomość, na jakim poziomie kształtowały się ww. koszty w okresie, gdyrodzice małoletniej powódki mieszkali razem, nie sposób dać wiarę wyliczeniuprzedstawionemu przez przedstawicielkę ustawową i jej pełnomocnika, zwłaszcza że rodzicemałoletniej nie mieszkają razem zaledwie od stycznia 2024 r. Nadto żądane w pozwie kwotynie zostały w żaden sposób uprawdopodobnione przez stronę powodową, stanowiąc tymsamym jedynie oświadczenie niemające waloru dowodowego.Przedstawicielka ustawowa żąda kwoty 1500 zł miesięcznie tytułem alimentów na rzeczmałoletniej powódki. Oznacza to, że przedstawicielka ustawowa szacuje koszty utrzymaniacórki na łączną kwotę 3000 zł miesięcznie, koszty te bowiem ciążą proporcjonalnie na obojgurodzicach. Zasądzając wyrokiem zaocznym kwotę 1500 zł, sąd uznał, że koszty utrzymaniapowódki wynoszą 3000 zł. Kwota ta, biorąc pod uwagę okoliczności faktyczne niniejszejsprawy, tj. zarównouzasadnione potrzeby powódki, jak i możliwości majątkowe pozwanego,jest dalece zawyżona.Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokojone, wyznacza treść art. 96 k.r.o., według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwójdziecka i przygotować je należycie – odpowiednio do jego uzdolnień – do pracy dla dobraspołeczeństwa. Stosownie do tej dyrektywy rodzice w zależności od swych możliwości sąobowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych(wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak iduchowych (kulturalnych), także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego)według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku.Zdaniem pozwanego, biorąc za podstawę poziom wydatków, jakie były ponoszone nausprawiedliwione potrzeby powódki w czasie, gdy pozwany zamieszkiwał z żoną i dzieckiem(do grudnia 2023 r.), miesięczny koszt utrzymania powódki nie przekracza kwoty 1000 zł.Dlatego też pozwany wyraża wolę partycypowania w kosztach utrzymania córki do kwoty750 zł, kwota ta jest bowiem adekwatna zarówno do uzasadnionych potrzeb powódki, jak iaktualnych możliwości zarobkowych pozwanego. Z uwagi zaś na fakt, iż powódkazamieszkuje z matką, obowiązek alimentacyjny matki kształtuje się odpowiednio na niższympoziomie, tj. 250 zł.

Wyjazdy wypoczynkowe. Przedstawicielka ustawowa podnosi, że miesięczny kosztwyjazdów (także wakacyjnych) dziecka wynosi średniomiesięcznie 200 zł, co daje w skaliroku aż 2400 zł. Niewątpliwie sfinansowanie wakacyjnego wypoczynku 16-letniej osoby,uwzględniając ww. fakty dotyczące stanu majątkowego rodziny Kowalskich, nie znajdujeżadnego oparcia w rzeczywistej sytuacji majątkowej jej rodziny.

Kosmetyki i środki czystości. Wątpliwości budzi także zaproponowana kwota 150 zł jakowydatek na „usprawiedliwione” potrzeby powódki związane z zakupem środków czystości ikosmetyków. W skali roku wydatki te wynosiłyby zatem aż 1800 zł. Biorąc pod uwagędotychczasowy standard życia stron, wydatki roczne związane ze środkami czystości ikosmetykami można oszacować na kwotę nie większą niż 500–700 zł rocznie na osobę, codaje ok. 40–60 zł miesięcznie. Kupując bowiem np. szampon lub żel pod prysznic w jednym miesiącu,należy mieć na uwadze, iż produkt ten może być używany przez co najmniej 2 miesiące i niezachodzi potrzeba kupowania w każdym miesiącu nowego opakowania.

Odzież. Również kwota 250 zł na odzież (3000 zł rocznie) nie znajduje żadnegouzasadnienia, rodziny Kowalskich nigdy bowiem nie było stać na ponoszenie ww. kosztóww takim zakresie na jednego członka rodziny. Powódka jest osobą 16-letnią, w związku zczym w stosunku do niej nie zachodzi potrzeba częstego kupowania nowych ubrań, wprzeciwieństwie bowiem do małych dzieci nie wyrasta z nich. Chcąc ubierać się w drogie,markowe ubrania, powódka powinna liczyć się z tym, iż są to już nieuzasadnione wydatki,będące przejawem zbytku.

Fryzjer i kosmetyczka. Także wydatki 100 zł miesięcznie na fryzjera i kosmetyczkę sąnieuzasadnione, osoba w tak młodym wieku nie wymaga bowiem stałej obsługi ze stronysalonów kosmetyczno-fryzjerskich. Powódka jest licealistką i jako uczennica liceum powinnaskupić się na nauce i swoim dalszym kształceniu, a nie na wyglądzie zewnętrznym –ubieraniu się w drogie rzeczy i wizytach u fryzjera czy kosmetyczki. Dlatego też za daleceniewychowawcze należy uznać zachowanie prowadzące do akceptacji każdej zachciankimłodej osoby, zwłaszcza gdy ma ona trudności z uzyskaniem promocji do kolejnej klasy(powódka po raz drugi uczęszcza do drugiej klasy Liceum Ogólnokształcącego nr 5 w Krakowie z uwagi na to, że nie przeszła zklasy do klasy). Z całą stanowczością trzeba podkreślić, iż obowiązek rodziców dostarczaniaśrodków utrzymania nie polega na zaspokajaniu wszystkich potrzeb dziecka, lecz jedynie tychusprawiedliwionych stosownie do wieku dziecka.   Dowód:   1) zeznania świadka;   2) przesłuchanie stron.

Koszty utrzymania córki ponoszone przez pozwanego. Pozwany ponosi część kosztówutrzymania córki, m.in. opłaca jej rachunki za telefon. Chcąc utrzymywać stały kontakt zcórką, pozwany zakupił powódce smartfon. Opłaty abonamentowe łącznie zdodatkowymi połączeniami wynoszą ok. 100 zł miesięcznie. Dlatego też wskazana w pozwiekwota 150 zł jako wydatek na telefon budzi uzasadnione wątpliwości, w tymtakże co do prawdziwości twierdzenia, że powódka ponosi jakiekolwiek wydatki w tymzakresie. Ponadto pozwany ponosi dodatkowe opłaty związane z wykupieniem powódcedostępu do Internetu. Miesięczne koszty utrzymania połączenia wynoszą50 zł. Wykupując powyższy pakiet, pozwany podarował powódce również laptop. Wzwiązku z powyższym niczym nieuzasadniony jest także wskazany wydatek w kwocie 200 złmiesięcznie na „telefon, Internet”. Uwzględnienie tego wydatku w spisie kosztówutrzymania powódki po raz kolejny budzi wątpliwości co do prawdziwości twierdzeń stronypowodowej.   Dowód:   1) Załącznik nr 3 – zestawienie dokumentów wskazujących na koszty utrzymania     powódki ponoszone przez pozwanego;   2) zeznania świadka;   3) przesłuchanie stron.

Stosunek córki do ojca; styl życia powódki. Pozwany podnosi, że nie stanowią właściwejformy wykonywania obowiązku alimentacyjnego w postaci osobistych starań o utrzymanie iwychowanie dziecka (w rozumieniu art. 141 k.r.o.) brak należytego nadzoru ze stronymatki powódki oraz nieracjonalne decyzje związane z wychowaniem córki, np. wyrażeniezgody na wakacyjny wyjazd do Hiszpanii, podczas gdy powódka nie uzyskała promocji dokolejnej klasy Liceum (po wakacjach miała przystąpić do egzaminu poprawkowego, ale zamiastskoncentrować się przed tym egzaminem na nauce, wyjechała do Hiszpanii). Należy takżewskazać, iż dzieci winny okazywać szacunek swoim rodzicom. Elementarne zasady dobregowychowania nakazują odnoszenie się do rodziców z poszanowaniem ich godności osobistej.W niniejszej sprawie niczym nieuzasadnione zachowanie córki wobec ojca, m.in.krzyki, wyzwiska, wręcz przedmiotowe traktowanie, w tymwulgarne zwroty adresowane do ojca, wskazuje na brak szacunku w stosunku do niego.Pomimo iż ojciec wykazuje chęć utrzymywania stałego kontaktu z córką, powódka odrzucawszelką jego inicjatywę, nie bacząc tym samym na jego ojcowskie uczucia. Działania te zestrony córki najpewniej są wynikiem nieuprawnionego i nieuzasadnionego okolicznościamipodburzania dziecka przez matkę, jednak jako osoba już niemal dorosła powódka powinnazachować właściwy ogląd sytuacji, w tym narastającego od kilku lat konfliktu międzyrodzicami.Należy ponadto podnieść, że powódka prowadzi trudny do zaakceptowania styl życia – jestnastawiona roszczeniowo, nie wykonuje należycie swoich obowiązków związanych z nauką,czas woli spędzać w centrach handlowych do późnych godzin nocnych niż nad książkami, przedkładarozrywkę nad naukę. Niestety, przedstawicielka ustawowa nie ma zastrzeżeń dotakiego stylu życia córki i go akceptuje.   Dowód:   1) zeznania świadka;   2) przesłuchanie stron.

Aktualna sytuacja zarobkowa i majątkowa pozwanego. Odnosząc się do możliwościzarobkowych i majątkowych pozwanego, należy wskazać, iż aktualna materialna sytuacjapozwanego uniemożliwia mu partycypowanie w kosztach utrzymania powódki na poziomiekwoty zasądzonej wyrokiem zaocznym. Wbrew twierdzeniom pełnomocnika powódkipozwany nie jest człowiekiem bogatym, nie prowadzi tym samym „luksusowego trybużycia”, nie „przepuszcza pieniędzy w kasynach”. Tego typu sformułowania użyte w pozwie, z uwagina niepoparcie ich żadnymi dowodami, uznać należy za daleko idące nadużycie.Jest prawdą, iż pozwany prowadzi działalność gospodarczą pod firmą "Kowalski-Bud".Jednakże – wbrew twierdzeniom pozwu – pozwany nie osiąga żadnych innych dochodówpoza ww. działalnością gospodarczą. Nie jest on także pracownikiem – w rozumieniuart. 2 k.p. – w żadnej jednostce organizacyjnej. Pozwany w roku podatkowym 2023osiągnął dochód w kwocie 24000 zł, co w skali jednego miesiąca daje średni dochód napoziomie ok. 2000 zł.   Dowód:   1) Załącznik nr 4 – zeznanie o wysokości osiągniętego przez pozwanego dochodu w     roku podatkowym 2023 (PIT-37);   2) zeznania świadka;   3) przesłuchanie stron.

Zawieszenie rygoru natychmiastowej wykonalności. Zgodnie z brzmieniem art. 344 § 1 k.p.c.sąd zawiesi rygor natychmiastowej wykonalności nadany wyrokowi zaocznemu, jeżeli wyrokten został wydany z naruszeniem przepisów o dopuszczalności jego wydania albo jeżelipozwany uprawdopodobni, że jego niestawiennictwo było niezawinione, a przedstawione wsprzeciwie okoliczności wywołują wątpliwości co do zasadności wyroku zaocznego. Należywskazać, iż pozwany ze względów zdrowotnych nie mógł być obecny na terminie rozprawyw dniu 15 lutego 2024 r., na co wskazuje dołączone do sprzeciwu zaświadczenie lekarskie.Ponadto przedstawione w pozwie okoliczności faktyczne sprawy budzą daleko idącewątpliwości co do zasadności wyroku zaocznego. W związku z powyższym należy uznać, żezostały spełnione przesłanki niezbędne do wydania przez sąd postanowienia w przedmiociezawieszenia rygoru natychmiastowej wykonalności.

Opłata sądowa od sprzeciwu od wyroku zaocznego. Zgodnie z dyspozycją art. 13 ustawyniniejszy sprzeciw od wyroku zaocznego podlega opłaciesądowej w wysokości 150 zł (5% wartości przedmiotu zaskarżenia).

Zwrot opłaty sądowej od sprzeciwu. Należy ponadto podnieść, iż z uwagi na treść art. 102 k.p.c.koszty rozprawy zaocznej i sprzeciwu w sytuacji, gdy – tak jak w rzeczonej sprawie –niestawiennictwo pozwanego było niezawinione, nie ciążą na pozwanym. Dlatego też sądpowinien orzec o kosztach rozprawy zaocznej i sprzeciwu w myśl zasad ogólnych i obciążyćnimi stronę, która przegra sprawę. Za nieobciążaniem pozwanego ww. kosztami przemawiająwzględy słuszności.

Doręczenie pełnomocnikowi strony przeciwnej. Zgodnie z art. 132 k.p.c. norma § 1tego artykułu, nakładająca na pełnomocników zawodowych obowiązek bezpośredniegodoręczania sobie wszelkich pism procesowych w sprawie, nie dotyczy doręczania pomiędzypełnomocnikami zawodowymi m.in. pism zawierających środki zaskarżenia takie jak m.in.sprzeciw od wyroku zaocznego.

W związku z powyższym wnoszę jak na wstępie.

....................................................................(własnoręczny podpis pełnomocnika pozwanego)

Załączniki:1) Załącznik nr 1 – pełnomocnictwo wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej (17 zł);2) Załącznik nr 2 – zwolnienie lekarskie z dnia 15 lutego 2024 r. potwierdzone przez   lekarza sądowego;3) Załącznik nr 3 – zestawienie dokumentów wskazujących na koszty utrzymania   powódki ponoszone przez pozwanego;4) Załącznik nr 4 – zeznanie o wysokości osiągniętego przez pozwanego dochodu w   roku podatkowym 2023 (PIT-37);5) Załącznik nr 5 – dowód uiszczenia opłaty sądowej od sprzeciwu (150 zł);6) odpis pisma i załącznika.