Zażalenie na postanowienie w przedmiocie zabezpieczenia roszczeń

Prawo

rodzinne

Kategoria

zażalenie

Klucze

alimenty, koszty utrzymania dziecka, postanowienie, przedstawiciel ustawowy, sytuacja zarobkowa, sąd rejonowy, wydatki na dziecko, zabezpieczenie roszczeń, zażalenie

Zażalenie na postanowienie w przedmiocie zabezpieczenia roszczeń to dokument skierowany do sądu w celu wyrażenia sprzeciwu wobec decyzji dotyczącej zabezpieczenia majątkowego. W dokumencie zawarte są argumenty uzasadniające niedopuszczalność lub niewłaściwość podjętej decyzji oraz wnioski o zmianę postanowienia sądu.

2023-10-26

Sąd Rejonowy w WarszawieWydział Rodzinny i Nieletnichul. Marszałkowska 8600-001 Warszawa

Powódka:Anna Kowalska(adres w aktach)zastępowana przez przedstawicielaustawowego – matkę JaninęKowalską(adres w aktach)

Pozwany:Tomasz Nowak(adres w aktach)

Sygn. akt I Nc 1234/23WPZ: 225 zł (25 zł × 9)

Zażaleniena postanowienie w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia roszczeń z dnia 2023-10-10,doręczone pozwanemu wraz z uzasadnieniem w dniu 2023-10-16.

Działając w imieniu własnym, niniejszym:

I. Zaskarżam postanowienie Sądu Rejonowego w Warszawie, Wydział Rodzinny i Nieletnich, z dnia 2023-10-10 w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia alimentów w części zasądzającej alimenty od pozwanego na rzecz małoletniej córki Zuzanny Nowak ponad kwotę po 1500 zł miesięcznie.

II. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucam:

1) naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 233 § 1 k.p.c., przez dowolną, a nie swobodną ocenę części zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, polegającą na:

a) nieuwzględnieniu przez Sąd przejęcia przez przedstawicielkę ustawową środków finansowych stanowiących majątek wspólny rodziców małoletniej powódki, zgromadzonych na wspólnym rachunku bankowym stron, w wysokości 5000 zł;

b) uznaniu przez Sąd, że koszty utrzymania małoletniej to ok. 2500 zł miesięcznie, podczas gdy rzeczywiste koszty utrzymania córki nie przekraczają kwoty 1800 zł miesięcznie;

c) uznaniu przez Sąd, że średnie miesięczne dochody przedstawicielki ustawowej to kwota „ponad 4000 zł”, podczas gdy przedstawicielka ustawowa deklaruje kwotę 4200 zł; ponadto oparcie się Sądu przy ustalaniu sytuacji zarobkowej przedstawicielki ustawowej na nieaktualnych danych pochodzących z I kwartału 2022 r.;

d) uznaniu przez Sąd, że kwota 1500 zł tytułem alimentów na rzecz małoletniej córki stron nie będzie stanowiła nadmiernego obciążenia dla pozwanego, podczas gdy kwota ta stanowi 1/3 zarobków pozwanego po uwzględnieniu jego zobowiązań kredytowych;

e) uznaniu przez Sąd, że zakres osobistych starań matki oraz osobistych starań ojca sprawia, że pozwany powinien ponosić 70% kosztów utrzymania dziecka, pomimo potwierdzenia, iż „wykonuje on część swojego obowiązku alimentacyjnego tak jak matka poprzez osobiste starania o córkę ze względu na szeroki zakres kontaktów”;

f) uznaniu przez Sąd – wbrew zasadom doświadczenia życiowego – że koszty wyżywienia 5-letniej dziewczynki, która jest w pełni zdrowa i nie wymaga specjalistycznej diety oraz ma pełne wyżywienie w przedszkolu, to 700 zł miesięcznie, podczas gdy realny koszt ponoszony z tego tytułu to kwota nie większa niż 400 zł miesięcznie, przy uwzględnieniu, że 1/3 czasu córka spędza u ojca, który w tych okresach w pełni pokrywa koszty jej wyżywienia;

2) naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 7301 § 1 k.p.c., przez uwzględnienie wniosku przedstawicielki ustawowej w całości, pomimo iż Sąd uznał, że przedstawicielka ustawowa jedynie w części należycie uprawdopodobniła swoje roszczenie. Doprowadziło to do zabezpieczenia alimentów w kwocie po 1500 zł miesięcznie, podczas gdy przedstawicielka ustawowa nie uprawdopodobniła w sposób prawidłowy swojej sytuacji zarobkowej, zaniżając swoje przychody, nie wykazała wysokości części kosztów utrzymania dziecka, część zaś tych kosztów znacząco zawyżyła;

3) naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 133 § 1 k.r.o., przez jego niewłaściwe zastosowanie prowadzące do uznania, że zakres osobistych starań pozwanego o utrzymanie i wychowanie małoletniej córki uzasadnia obciążenie pozwanego kosztami jej utrzymania w 70%, podczas gdy obydwoje rodzice małoletniej są aktywni zawodowo, a pozwany poświęca dziecku wiele osobistych starań oraz ponosi szereg dodatkowych wydatków związanych z jego wychowaniem i utrzymaniem.

III. W związku z powyższym wnoszę o zmianę zaskarżonego postanowienia i udzielenie zabezpieczenia przez zobowiązanie pozwanego do łożenia tytułem udziału w kosztach utrzymania małoletniej córki kwoty po 1000 zł miesięcznie, płatnej z góry do 10 dnia każdego miesiąca do rąk przedstawicielki ustawowej, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat.

IV. Wnoszę o dopuszczenie dowodów z dokumentów:

1) Załącznik nr 1 – zestawienie dokumentów dotyczących kosztów utrzymania małoletniej córki stron podczas pobytów u ojca – dla wykazania następujących faktów: kosztów utrzymania małoletniej córki stron ponoszonych przez pozwanego podczas pobytów dziecka w jego miejscu zamieszkania;

2) Załącznik nr 2 – zestawienie dokumentów dotyczących kredytów zaciągniętych przez pozwanego na zaspokojenie potrzeba rodziny – dla wykazania następujących faktów: zobowiązań pozwanego z tytułu kredytów zaciągniętych przez niego na zaspokojenie potrzeb rodziny.

V. Wnoszę o zobowiązanie przedstawicielki ustawowej przez Sąd do przedłożenia aktualnego zaświadczenia o zarobkach za III kwartał 2023 r. z uwzględnieniem wszystkich składników wynagrodzenia oraz z uwzględnieniem informacji, w jakiej wysokości premie uzyskała przedstawicielka ustawowa w 2022 r. i 2023 r.

VI. Wnoszę o zasądzenie kosztów sądowych związanych z postępowaniem zażaleniowym.

Uzasadnienie

Uwagi ogólne. We wniosku o udzielenie zabezpieczenia z dnia 2023-09-20 przedstawicielka ustawowa wniosła o udzielenie zabezpieczenia roszczeń alimentacyjnych przez zobowiązanie pozwanego na czas trwania postępowania do łożenia kwoty 1500 zł miesięcznie tytułem przyczyniania się do kosztów utrzymania małoletniej córki stron, płatnej z góry do 10 dnia każdego miesiąca do rąk przedstawicielki ustawowej, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat. W związku z powyższym Sąd I instancji postanowieniem z dnia 2023-10-10 udzielił zabezpieczenia przez zobowiązanie pozwanego na czas trwania postępowania do łożenia kwoty w wysokości 1500 zł miesięcznie, płatnej z góry do 10 dnia każdego miesiąca do rąk przedstawicielki ustawowej, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, a co za tym idzie – Sąd uwzględnił wniosek przedstawicielki ustawowej w całości. Ani samo merytoryczne rozstrzygnięcie ww. postanowienia, ani argumentacja, na jakiej Sąd oparł się przy jego wydaniu, nie zasługują na aprobatę. Wniosek przedstawicielki ustawowej, na którego twierdzeniach Sąd I instancji oparł swoje rozstrzygnięcie, budzi podstawowe zastrzeżenia co do jego wiarygodności. Strona powodowa, niestety, w konsekwentny sposób wprowadza sąd w błąd, w wyniku czego doszło do wydania wadliwego orzeczenia.

Koszty utrzymania dziecka. Wbrew twierdzeniu Sądu I instancji koszty utrzymania małoletniej powódki nie wynoszą kwoty 2500 zł miesięcznie. Co więcej, należy uznać je za znacząco zawyżone. Jest to kwota zdecydowanie nieadekwatna do realiów – zarówno w kontekście poziomu życia w Polsce, jak i poziomu życia rodziny stron. Należy w tym miejscu podkreślić, że wydając zaskarżone postanowienie, Sąd I instancji wykazał się niekonsekwencją, z jednej strony bowiem twierdzi, że „przedstawicielka ustawowa jedynie w części uprawdopodobniła koszty utrzymania małoletniego dziecka”, z drugiej zaś uwzględnił wniosek przedstawicielki ustawowej w całości, a tym samym de facto zasądził ponad żądanie.

Wyżywienie dziecka. Wskazane w postanowieniu Sądu I instancji koszty wyżywienia zostały znacząco zawyżone. Przede wszystkim nie jest możliwe, by koszt wyżywienia 5-letniej dziewczynki, w pełni zdrowej, a więc niewymagającej specjalistycznej diety, wynosił 700 zł miesięcznie, w sytuacji gdy od poniedziałku do piątku dziewczynka przebywa w przedszkolu, gdzie ma zapewnione całodzienne wyżywienie, ponadto zaś ok. 1/3 czasu spędza z ojcem, który wówczas pokrywa w pełnym zakresie jej koszty utrzymania, w tym wyżywienia. W domu matki córka zjada jedynie śniadanie i kolację (poza wtorkiem, kiedy jest u ojca) oraz żywi się w co drugi weekend, kiedy to nie przebywa u ojca. Szacując koszty wyżywienia dziecka, należy mieć na względzie, że córka spędza u ojca średnio 1/3 czasu w skali roku. Ponadto spędza z ojcem połowę ferii i wakacji oraz część świąt i długich weekendów. W okresach tych koszt wyżywienia córki w całości obciąża pozwanego. Zatem miesięczny koszt wyżywienia małoletniej to nie więcej niż 400 zł.

Wydatki pozwanego na utrzymanie córki. Pozwany regularnie partycypuje w kosztach utrzymania córki. Ponadto ponosi koszty jej utrzymania podczas pobytów dziecka u niego (ok. 100 dni w skali roku), a także kupuje jej ubrania, zabawki i inne akcesoria. Ojciec zapewnia dziecku również dodatkowe atrakcje podczas kontaktów weekendowych. Ponadto pokrywa koszty wyjazdów wakacyjnych. Wydatki pozwanego na dziecko były już dokumentowane w toku niniejszego postępowania (załączniki do pism procesowych z dnia 2023-09-20 oraz z dnia 2023-10-05).

Dowód:

1) zestawienie dokumentów dotyczących kosztów utrzymania dziecka ponoszonych przez pozwanego (faktury, bilety, paragony, inne) (Załącznik nr 3 do pisma procesowego strony powodowej z dnia 2023-09-20);

2) Załącznik nr 1 – zestawienie dokumentów dotyczących kosztów utrzymania małoletniej córki stron podczas pobytów u ojca.

Osobiste starania pozwanego o opiekę nad córką i jej wychowanie. Zakres osobistych starań matki oraz osobistych starań ojca o wychowanie i utrzymanie córki jest porównywalny, a co za tym idzie – nie można zgodzić się z rozstrzygnięciem Sądu I instancji opierającym się na założeniu, że pozwany powinien ponosić 70% kosztów utrzymania dziecka. Pozwany w szerokim zakresie opiekuje się małoletnią. W wymiarze całorocznym jest to łącznie ok. 120 dni w roku, czyli 1/3 roku. W tym czasie pozwany ponosi koszty utrzymania córki. Pozwany poświęca dziecku wiele uwagi, tak często, jak tylko jest to możliwe, bierze córkę do siebie, jest w stałym kontakcie z przedszkolem, angażuje się w zapewnianie dziecku opieki medycznej oraz czyni szereg innych osobistych starań na rzecz utrzymania i wychowania córki. W aktach sprawy znajdują się liczne dokumenty wskazujące na zakres osobistych starań pozwanego o wychowanie i utrzymanie dziecka, m.in. dokumentujące fakt przebywania przez pozwanego na zwolnieniu lekarskim w związku ze sprawowaniem nad córką opieki w chorobie.

Dowód:

1) potwierdzenie przebywania pozwanego na zwolnieniu lekarskim z powodu opieki nad dzieckiem w październiku 2022 r. (Załącznik nr 5 do pisma procesowego strony powodowej z dnia 2023-09-20);

2) zestawienie dokumentów dotyczących kosztów utrzymania dziecka ponoszonych przez pozwanego (faktury, bilety, paragony, inne) (Załącznik nr 3 do pisma procesowego strony powodowej z dnia 2023-09-20).

Sytuacja zawodowa i finansowa przedstawicielki ustawowej. Przedstawicielka ustawowa pracuje obecnie zawodowo w pełnym wymiarze czasu pracy w firmie "XYZ" i zyskuje zarobki w wysokości ok. 4200 zł netto miesięcznie (zgodnie z deklaracją przedstawicielki ustawowej we wniosku o zabezpieczenie). Notabene w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia czytamy, iż przedstawicielka ustawowa dysponuje kwotą „ponad 4000 zł miesięcznie” (str. 2 uzasadnienia postanowienia), co należy uznać za brak precyzji rzutujący na ocenę sytuacji finansowej stron. Przedstawicielka ustawowa we wniosku o zabezpieczenie nie udokumentowała swoich dochodów, Sąd zaś, wydając zaskarżone postanowienie z 2023-10-10, oparł się jedynie na danych wynikających z dokumentów w postaci historii rachunków bankowych, dołączonych do pozwu z 2023-09-01. Tym samym nie wiadomo, jaka jest aktualnie sytuacja zarobkowa przedstawicielki ustawowej, w jakiej wysokości premię uzyskała za 2022 r. i 2023 r.

Dowód: zaświadczenie o zarobkach przedstawicielki ustawowej za III kwartał 2023 r. z uwzględnieniem wszystkich składników wynagrodzenia oraz z uwzględnieniem informacji, w jakiej wysokości premie uzyskała przedstawicielka ustawowa w 2022 r. i 2023 r. (o którego dostarczenie przez przedstawicielkę ustawową wnosi się)

Zobowiązania kredytowe pozwanego. Sąd, wydając zaskarżone postanowienie, nie uwzględnił faktu, iż pozwany spłaca zobowiązania kredytowe zaciągnięte na zaspokojenie potrzeb rodziny: zakup mebli do salonu oraz do pokoju córki, zakup samochodu oraz sukienki przedstawicielki ustawowej z jedwabiu. Z tego tytułu pozwany co miesiąc płaci raty w łącznej wysokości 1200 zł.

Dowód: Załącznik nr 2 – zestawienie dokumentów dotyczących kredytów zaciągniętych przez pozwanego na zaspokojenie potrzeb rodziny.

Opłata sądowa od zażalenia. Zgodnie z dyspozycją art. 19 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych niniejsze zażalenie podlega stałej opłacie sądowej w wysokości 225 zł. Na poczet tej opłaty należy zaliczyć – zgodnie z art. 25 ww. ustawy – opłatę od wniosku o doręczenie orzeczenia z uzasadnieniem (25 zł), co w efekcie oznacza, że od niniejszego pisma zostaje uiszczona opłata w kwocie 200 zł.

W związku z powyższym wnoszę jak na wstępie.

Jan Kowalski

Załączniki:

1) Załącznik nr 1 – zestawienie dokumentów dotyczących kosztów utrzymania małoletniej córki stron podczas pobytów u ojca;

2) Załącznik nr 2 – zestawienie dokumentów dotyczących kredytów zaciągniętych przez pozwanego na zaspokojenie potrzeb rodziny;

3) Załącznik nr 3 – dowód uiszczenia opłaty sądowej od zażalenia (200 zł);

4) odpis pisma i załączników.

Podsumowując, zawarcie zażalenia na postanowienie w przedmiocie zabezpieczenia roszczeń ma na celu kwestionowanie decyzji sądu i dążenie do zmiany jej treści w interesie stron postępowania.