Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy

Zakładowy układ zbiorowy pracy

Spis postanowień: 1. Postanowienia ogólne (§ 1-5) 2. Nawiązanie stosunku pracy i kształtowanie warunków zatrudnienia (§ 6-10) 3. Czas pracy i miejsce pracy (§ 11-19) 4. Zasady wynagradzania pracowników (§ 20-40) 5. Świadczenia związane z pracą (§ 41-47) 6. Bezpieczeństwo i higiena pracy oraz ochrona przeciwpożarowa w zakładzie (§ 48) 7. Działalność socjalna (§ 49-50) 8. Postanowienia końcowe (§ 51-57)

Zakładowy układ zbiorowy pracy pracowników zakładu Fabryka Mebli "Dąb" w Poznaniu, ul. Polna 12, zawarty w dniu 15 marca 2023 r. w Poznaniu, ul. Polna 12 zwany dalej układem, między pracodawcą Fabryka Mebli "Dąb" w Poznaniu, ul. Polna 12 reprezentowanym przez Jan Kowalski w osobach Anna Nowak,

a działającymi w zakładzie związkami zawodowymi: 1) zakładową organizacją związkową ZZ "Solidarność" w Poznaniu, ul. Kwiatowa 7, reprezentowaną przez Piotr Wiśniewski w osobach Maria Zielińska, zwaną dalej zakładową organizacją nr 1, 2) zakładową organizacją związkową OPZZ "Konfederacja Pracy" w Poznaniu, ul. Słoneczna 3, reprezentowaną przez Tomasz Malinowski w osobach Katarzyna Wójcik, zwaną dalej zakładową organizacją nr 2,

o treści następującej:

1. Postanowienia ogólne

§1

Układ określa warunki, jakim powinna odpowiadać treść stosunków pracy, w tym zasady wynagradzania i nabywania prawa do innych świadczeń związanych z pracą oraz wzajemne zobowiązania stron układu.

§2

1. Postanowienia układu obejmują wszystkich pracowników zakładu Fabryka Mebli "Dąb", zwanego dalej zakładem. 2. Postanowienia układu obejmują także osoby świadczące pracę na innej podstawie niż stosunek pracy, a mianowicie na podstawie umów cywilnoprawnych: umowa zlecenia, umowa o dzieło oraz emerytów i rencistów zakładu, którzy bezpośrednio po ustaniu stosunku pracy z zakładem przeszli na emeryturę lub rentę inwalidzką. 3. Postanowień układu w części dotyczącej zasad wynagradzania nie stosuje wobec następujących pracowników zarządzających zakładem w imieniu pracodawcy (w rozumieniu art. 128 § 2 pkt 2 k.p.) oraz osób zarządzających zakładem pracy na innej podstawie niż stosunek pracy: Jan Kowalski, Anna Nowak.

§3

Układ zawarty jest na czas nieokreślony.

§4

Układ wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2023 r.

§5

Okres wypowiedzenia układu wynosi 3 miesiące i upływa z dniem ostatniego dnia kwartału kalendarzowego.

2. Nawiązanie stosunku pracy i kształtowanie warunków zatrudnienia

§6

1. Zakład zatrudnia pracowników na podstawie umów o pracę. Umowy sporządza się na piśmie z określeniem rodzaju pracy i miejsca jej wykonywania, wynagrodzenia za pracę ze wskazaniem składników wynagrodzenia, wymiaru czasu pracy oraz terminu rozpoczęcia pracy. 2. Wynagrodzenie pracownika ustala się według zasad wynagradzania przewidzianych w układzie. 3. Elementem umowy pracę jest zakres czynności pracownika na zajmowanym stanowisku, który obejmuje szczegółowe obowiązki, uprawnienia oraz zakres odpowiedzialności pracownika.

§7

1. Przed dopuszczeniem do pracy pracodawca jest obowiązany zapewnić przeszkolenie pracownika w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 237⁵ Kodeksu pracy. 2. Odbycie przez pracownika instruktażu ogólnego i instruktażu stanowiskowego powinno być potwierdzone przez pracownika na piśmie oraz odnotowane w aktach osobowych pracownika.

§8

Pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku.

§9

Pracownicy zwolnieni z pracy z przyczyn nieleżących po ich stronie mają prawo pierwszeństwa do zatrudnienia w zakładzie przy ponownym zatrudnianiu pracowników w zakładzie na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

§ 10

Szczegółową organizację i porządek pracy oraz związane z tym prawa i obowiązki pracowników i pracodawcy określone są w obowiązującym regulaminie pracy.

3. Czas pracy i miejsce pracy

§ 11

1. Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy w zakładzie lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy. 2. Obowiązkiem pracownika jest w pełni efektywnie wykorzystać czas pracy na realizację obowiązków pracowniczych. 3. Miejsce wykonywania pracy wynika z treści umowy o pracę, a stanowisko pracy wyznacza pracownikowi kierownik komórki organizacyjnej lub bezpośredni przełożony.

§ 12

1. Czas pracy nie może przekraczać przeciętnie 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy, z zastrzeżeniem odstępstw przewidzianych w przepisach Kodeksu pracy regulujących system równoważnego czasu pracy, system przerywanego czasu pracy, czas pracy w ruchu ciągłym, czas pracy przy dozorze urządzeń, lub pozostawaniem w pogotowiu pracy, czas pracy przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób. 2. Praca w granicach nieprzekraczających łącznie 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w tygodniu w przyjętym okresie rozliczeniowym nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych. 3. Dopuszcza się stosowanie okresu rozliczeniowego nieprzekraczającego 6 miesięcy, z ograniczeniami, o których mowa w art. 129 § 2 zd. 2 Kodeksu pracy.

§ 13

Dopuszcza się szczególne rozkłady czasu pracy z przyczyn następujących: wzmożona produkcja w okresie letnim, w których dopuszczalne jest przedłużenie czasu pracy do 12 godzin na dobę, lecz czas pracy nie może przekroczyć przeciętnie 40 godzin w tygodniu w przyjętym okresie rozliczeniowym, który nie może przekroczyć jednego miesiąca.

§ 14

1. Pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których następuje przekroczenie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia, oraz pracownic w ciąży i pracownic (oraz pracowników) opiekujących się dzieckiem w wieku do 4 lat bez ich zgody nie można zatrudniać w godzinach nadliczbowych. Pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas nieprzepracowany w związku ze zmniejszeniem jego czasu pracy z podanych wyżej przyczyn. 2. Dla pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych lub szczególnie szkodliwych dla zdrowia dopuszcza się skrócenie ich czasu pracy przez ustanowienie przerw w pracy wliczanych do czasu pracy wynoszących 15 minut lub obniżenie norm czasu pracy do 7 godzin na dobę i do 140 godzin przeciętnie w miesiącu. 3. Wykaz stanowisk pracy objętych skróconym czasem pracy na czas trwania warunków szczególnie uciążliwych lub szczególnie szkodliwych dla zdrowia określa się w załączniku nr 1 do układu.

§ 15

Dopuszcza się stosowanie czasu pracy w ruchu ciągłym na zasadach przewidzianych w art. 138 k.p.

§ 16

Na stanowiskach pracy wymienionych w załączniku nr 2 do układu (gdy jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją), wprowadza się system przerywanego czasu pracy według z góry ustalonego rozkładu przewidującego nie więcej niż jedną przerwę w pracy w ciągu doby, trwającą nie dłużej niż 5 godzin. Przerwy tej nie wlicza się do czasu pracy, jednakże za czas tej przerwy pracownikowi przysługuje prawo do wynagrodzenia w wysokości połowy wynagrodzenia należnego za czas przestoju.

§ 17

1. Czas pracy pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustalają strony stosunku pracy w umowie o pracę. 2. Dopuszczalną liczbę godzin pracy ponad określony w umowie wymiar czasu pracy pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy, których przekroczenie uprawnia pracownika, oprócz normalnego wynagrodzenia, do dodatku do wynagrodzenia, o którym mowa w art. 151¹ § 1 Kodeksu pracy jest ustalana przez strony w umowie o pracę.

§ 18

1. Pracownicy, których dobowy wymiar czasu pracy wynosi co najmniej 6 godzin, korzystają z 15-minutowej przerwy w pracy (śniadaniowej), którą wlicza się do czasu pracy. Czas rozpoczęcia i zakończenia tej przerwy ustala pracodawca lub kierownicy poszczególnych komórek organizacyjnych. 2. Wprowadza się przerwę obiadową trwającą 30 minut, która nie jest wliczana do czasu pracy.

§ 19

1. Pora nocna obejmuje 8 godzin pracy w czasie od godziny 22:00 do godziny 6:00. 2. Za pracę w niedziele i święta uważa się pracę wykonywaną pomiędzy godziną 6:00 w tym dniu a godziną 6:00 następnego dnia.

4. Zasady wynagradzania pracowników

§ 20

W zakładzie stosuje się następujące systemy wynagradzania pracowników (czasowe, wynikowe - akordowe, prowizyjne, premiowy).

§ 21

Wynagrodzenie za pracę ustala się w wysokości odpowiadającej rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom pracownika wymaganym przy jej wykonywaniu, a także z uwzględnieniem ilości i jakości wykonanej pracy.

§ 22

Wynagrodzenie za pracę w pełnym wymiarze czasu pracy nie może być niższe od minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 6 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2020 r. poz. 2207).

§ 23

Pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy przysługuje wynagrodzenie zasadnicze i inne składniki wynagrodzenia w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu wykonywanej pracy, ustalonego w umowie o pracę.

§ 24

Stawki godzinowe oblicza się dzieląc kwotę miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego, przysługującego za pełny wymiar czasu pracy w miesiącu, przez nominalny czas pracy w danym miesiącu.

§ 25

1. Pracownikowi z tytułu wykonywanej pracy w zakładzie przysługują następujące składniki wynagrodzenia i dodatki do płac: 1) wynagrodzenie zasadnicze, 2) dodatek funkcyjny, 3) dodatek za wysługę lat (za staż pracy), 4) dodatek za pracę wykonywaną w warunkach uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia, 5) dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych oraz w niedziele lub święta, 6) wynagrodzenie za czas dyżuru pełnionego przez pracownika poza godzinami pracy, 7) dodatkowe wynagrodzenie za pracę w porze nocnej, 8) wynagrodzenie za czas przestoju niezawinionego przez pracownika, 9) premie, 10) wynagrodzenie akordowe, 11) wynagrodzenie prowizyjne. 2. Świadczenia związane z pracą: 1) jednorazowa odprawa pieniężna w związku z przejściem pracownika na rentę lub emeryturę, 2) odprawa pośmiertna dla członków rodziny zmarłego pracownika, 3) wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy pracownika wskutek choroby, 4) nagrody jubileuszowe, 5) diety i inne należności z tytułu podróży służbowej, 6) pieniężne świadczenie urlopowe.

§ 26

1. Wynagrodzenie zasadnicze pracownika ustala się według kategorii osobistego zaszeregowania pracownika w oparciu o taryfikator kwalifikacyjny (wykaz stanowisk) i tabele stawek tego wynagrodzenia (tabela płac) określone w załączniku nr 3 i 4 do układu. 2. Podwyższenie wysokości wynagrodzenia zasadniczego następuje w wyniku zmiany stawek płac zasadniczych w tabeli płac.

§ 27

Pracownikom zatrudnionym na stanowiskach kierowniczych lub samodzielnych przysługuje dodatek funkcyjny określony w załączniku nr 5 do układu.

§ 28

1. Pracownikowi przysługuje dodatek za wysługę lat (za wieloletnią pracę) w następującej wysokości: 5% wynagrodzenia zasadniczego za każdy rok przepracowany w zakładzie, licząc od pierwszego roku pracy w zakładzie (tzw. staż zakładowy). 3% wynagrodzenia zasadniczego za każdy rok przepracowany w poprzednich zakładach pracy, liczony od pierwszego roku do osiągnięcia 20% wynagrodzenia zasadniczego (tzw. staż pozazakładowy). 2. Wysokość łącznego dodatku nie może przekroczyć 20% wynagrodzenia zasadniczego. 3. Dodatek przysługuje pracownikowi za okres, za który zachowuje prawo do wynagrodzenia, w tym także za okres nieobecności w pracy, gdy z mocy przepisów prawa pracy zachowuje prawo do wynagrodzenia. 4. Dodatek jest wypłacany w terminie wypłaty wynagrodzenia za pracę i przysługuje: 1) od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do dodatku lub prawo do wyższej stawki dodatku, jeżeli nabycie prawa nastąpiło w ciągu miesiąca, 2) za dany miesiąc, jeżeli nabycie prawa do dodatku lub prawa do wyższej stawki dodatku nastąpiło od pierwszego dnia miesiąca.

§ 29

Pracownikowi przysługuje dodatek za prace wykonywane w warunkach uciążliwych i szkodliwych dla zdrowia w wysokości 200 zł miesięcznie. Wykaz prac oraz zasady przyznawania dodatku określa załącznik nr 6 do układu.

§ 30

1. Za pracę w godzinach nadliczbowych, oprócz normalnego wynagrodzenia, przysługuje dodatek w wysokości: 1) 100 % wynagrodzenia - za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających: a) w nocy, b) w niedziele i święta niebędące dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, c) w dniu wolnym od pracy udzielonym pracownikowi w zamian za pracę w niedzielę lub w święto, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, 2) 50 % wynagrodzenia - za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w każdym innym dniu niż określony w pkt 1. 2. Dodatek w wysokości określonej w ust. 1 pkt 1 przysługuje także za każdą godzinę pracy nadliczbowej z tytułu przekroczenia przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym, chyba że przekroczenie tej normy nastąpiło w wyniku pracy w godzinach nadliczbowych, za które pracownikowi przysługuje prawo do dodatku w wysokości określonej w ust. 1. 3. Pracownikowi, który ze względu na okoliczności przewidziane w art. 151 § 1 Kodeksu pracy wykonywał pracę w dniu wolnym od pracy wynikającym z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, przysługuje w zamian inny dzień wolny od pracy udzielony pracownikowi do końca okresu rozliczeniowego, w terminie z nim uzgodnionym. 4. Pracownicy zarządzający w imieniu pracodawcy zakładem pracy i kierownicy wyodrębnionych komórek organizacyjnych wykonują, w razie konieczności, pracę poza normalnymi godzinami pracy bez prawa do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Kierownikom wyodrębnionych komórek organizacyjnych za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w niedzielę i święto przysługuje prawo do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych w wysokości określonej w ust. 1, jeżeli w zamian za pracę w takim dniu nie otrzymali innego dnia wolnego od pracy. 6. Wykaz pracowników zajmujących kierownicze stanowiska pracy w zakładzie określa załącznik nr 7 do układu. 7. Prawo do dodatku wymienionego w ust. 1 nie przysługuje pracownikowi, którego czas pracy został określony wymiarem jego zadań. Wykaz pracowników, których czas pracy jest określony wymiarem ich zadań, jest określony w załączniku nr 8 do układu.

§ 31

Pracownikowi nie przysługuje dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych, gdy: a) w zamian za czas przepracowany w godzinach nadliczbowych pracodawca, na pisemny wniosek pracownika, udzielił mu w tym samym wymiarze czasu wolnego od pracy, b) pracodawca udzielił czasu wolnego w zamian za czas przepracowany w godzinach nadliczbowych bez wniosku pracownika, jeśli udzielono czasu wolnego od pracy, najpóźniej do końca okresu rozliczeniowego, w wymiarze o połowę wyższym niż liczba przepracowanych godzin nadliczbowych.

§ 32

Pracownikowi za czas dyżuru pełnionego poza normalnymi godzinami pracy w zakładzie lub w innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę, który nie otrzymał w zamian za ten dyżur czasu wolnego, przysługuje wynagrodzenie wynikające z osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania - 60% wynagrodzenia. Nie dotyczy to dyżurów pełnionych przez pracownika w domu.

§ 33

Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatkowe wynagrodzenie za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w § 22 układu.

§ 34

1. Pracownikowi za czas niewykonywania pracy, jeżeli był gotów do jej wykonywania, a doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy, przysługuje wynagrodzenie wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania - 60% wynagrodzenia. W każdym przypadku wynagrodzenie to nie może być jednak niższe od wysokości minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w § 22 układu. 2. Jeżeli przestój nastąpił z winy pracownika, wynagrodzenie pracownikowi nie przysługuje. 3. Pracodawca na czas przestoju może powierzyć pracownikowi wykonanie innej odpowiedniej pracy, za którą przysługuje wynagrodzenie przewidziane za tę pracę, nie niższe jednak niż wynagrodzenie określone w ust. 1. 4. W razie powierzenia pracownikowi na czas zawinionego przez niego przestoju innej odpowiedniej pracy, pracownikowi przysługuje wyłącznie wynagrodzenie przewidziane za wykonaną pracę. 5. Za czas przestoju spowodowany warunkami atmosferycznymi pracownikowi zatrudnionemu przy pracach uzależnionych od tych warunków przysługuje wynagrodzenie w wysokości 80%. 6. W przypadku powierzenia pracownikowi innej pracy na czas przestoju wymienionego w ust. 5 pracownikowi przysługuje wynagrodzenie w następującej wysokości 100%, nie niższe jednak niż określone w ust. 1.

§ 35

Za czas przerwy, o której mowa w § 17 układu, pracownikowi przysługuje prawo do wynagrodzenia w wysokości połowy wynagrodzenia należnego za czas przestoju.

§ 36

Pracownikowi przysługuje prawo do premii regulaminowej. Szczegółowe warunki przyznawania premii, jej wysokość i wypłatę określa regulamin premiowania stanowiący załącznik nr 9 do układu.

§ 37

Pracownikowi zatrudnionemu bezpośrednio przy produkcji przysługuje wynagrodzenie akordowe liczone według stawki akordowej za wykonanie jednej sztuki wyrobu gotowego 5 zł (lub wynagrodzenie zasadnicze wraz ze stawką akordową liczoną od przekroczenia ustalonej liczby wyrobów lub normy pracy 2 zł). Zasady ustalania i wypłacania wynagrodzenia w systemie akordowym ustala załącznik nr 10 do układu.

§ 38

1. Pracownikowi zatrudnionemu w handlu przysługuje prowizja w wysokości uzależnionej od obrotów lub pozyskanych zamówień i zleceń na rzecz zakładu. 2. Zasady ustalania, wysokość stawek prowizyjnych i wypłatę prowizji określa załącznik nr 11 do układu.

§ 39

1. Pracownikowi, który przez wzorowe wypełnianie swoich obowiązków, przejawianie inicjatywy w pracy i podnoszenie jej wydajności oraz jakości przyczynia się szczególnie do wykonywania zadań zakładu, może być przyznana nagroda. 2. Nagrodę przyznaje pracodawca. 3. Odpis zawiadomienia o przyznaniu nagrody składa się do akt osobowych pracownika.

§ 40

Wysokość i zasady przyznawania innych składników wynagrodzenia oraz świadczeń związanych z pracą zostaną ustalone dodatkowo w obowiązującym trybie w protokole dodatkowym do układu.

5. Świadczenia związane z pracą

§ 41

Pracownikowi, którego stosunek pracy ustał w związku z jego przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub emeryturę, przysługuje jednorazowa odprawa pieniężna w wysokości dwumiesięcznego wynagrodzenia.

§ 43

1. W razie śmierci pracownika w czasie trwania stosunku pracy lub w czasie pobierania, po jego rozwiązaniu zasiłku z tytułu niezdolności do pracy wskutek choroby, rodzinie przysługuje od pracodawcy odprawa pośmiertna. 2. Wysokość tej odprawy jest uzależniona od okresu zatrudnienia pracownika w zakładzie; jej wysokość i zasady podziału między członków rodziny reguluje art. 93 § 2-6 Kodeksu pracy.

§ 44

1. Za czas okresowej niezdolności pracownika do pracy wskutek: 1) choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, trwającą łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, pracownik zachowuje prawo do 80% wynagrodzenia, 2) wypadku przy pracy, wypadku w drodze do pracy lub z pracy, choroby zawodowej lub choroby przypadającej w czasie ciąży w okresie wskazanym wyżej w pkt 1, pracownik zachowuje prawo do 100% wynagrodzenia. 2. Wynagrodzenie wymienione w ust. 1 oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego i wypłaca za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy.

§ 45

1. Pracownikowi przysługuje nagroda jubileuszowa w następującej wysokości: 1) po 10 latach pracy w wysokości 75% wynagrodzenia miesięcznego, 2) po 20 latach pracy w wysokości 100% wynagrodzenia miesięcznego, 3) po 30 latach pracy w wysokości 150% wynagrodzenia miesięcznego. 2. Do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się następujące okresy okresy zatrudnienia w poprzednich zakładach pracy. 3. Prawo do pierwszej nagrody jubileuszowej przysługuje pracownikowi po przepracowaniu w zakładzie co najmniej 10 lat. 4. Podstawę wymiaru nagrody stanowi zasadnicze wynagrodzenie pracownika wypłacane w dniu nabycia prawa do nagrody jubileuszowej. 5. Zasady zaliczania okresów pracy i innych okresów uprawniających do nagrody, udokumentowania i ustalania wysokości i wypłacania nagrody określa załącznik nr 12 do układu.

§ 46

Pracownikowi za czas podróży służbowej w kraju i poza jego granicami przysługuje dieta i inne należności według stawek ustalonych w powszechnie obowiązujących przepisach.

§ 47

1. W razie nieutworzenia w zakładzie zakładowego funduszu świadczeń socjalnych pracownikowi może być przyznane pieniężne świadczenie urlopowe w wysokości równej odpisowi podstawowemu na ten fundusz i proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy pracownika. 2. Świadczenie urlopowe wypłaca się raz w roku każdemu pracownikowi korzystającemu w danym roku kalendarzowym z urlopu wypoczynkowego w wymiarze wynoszącym co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych. 3. Wypłata świadczenia urlopowego następuje nie później niż w ostatnim dniu poprzedzającym rozpoczęcie urlopu wypoczynkowego.

6. Bezpieczeństwo i higiena pracy oraz ochrona przeciwpożarowa w zakładzie

§ 48

Pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników poprzez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. Szczegółowe zasady dotyczące zapewnienia tych warunków oraz przestrzegania przepisów i zasad bhp i ochrony życia i zdrowia pracowników oraz zapewnienie ochrony przeciwpożarowej są zamieszczone w regulaminie pracy.

7. Działalność socjalna

§ 49

Działalność socjalna jest prowadzona w zakładzie w oparciu o roczny plan sporządzony przez pracodawcę w porozumieniu z zakładową organizacją związkową związku zawodowego ZZ "Solidarność" i jest finansowana z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

§ 50

1. Pracodawca tworzy w zakładzie zakładowy fundusz świadczeń socjalnych z corocznego podstawowego odpisu naliczonego w stosunku do przeciętnego limitu zatrudnionych pracowników w wysokości 37,5% podstawy jego naliczenia. 2. Zasady udzielania świadczeń i pomocy z zakładowego funduszu oraz uprawnienia osób do korzystania z funduszu reguluje regulamin Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

8. Postanowienia końcowe

§ 51

W związku z wejściem w życie układu pracodawca jest obowiązany: 1) zawiadomić pracowników o wejściu w życie układu, o jego zmianach wprowadzonych w protokołach dodatkowych oraz o jego wypowiedzeniu i rozwiązaniu, 2) dostarczyć każdej zakładowej organizacji związkowej, działającej w zakładzie,