Ustosunkowanie się do opinii biegłych

ul. Kwiatowa 12, dnia 22.03.2024 r.

                                      Sąd Okręgowy w Warszawie

                                      I C 1234/23

                                      ul. Marszałkowska 86

                                      00-517 Warszawa

                                      Powód:

                                      Jan Kowalski

                                      (adres w aktach)

                                      Pozwana:

                                      Anna Nowak

                                      (adres w aktach)

Sygn. akt I C 1234/23

Pismo procesowe pozwanej

zawierające ustosunkowanie się do opinii biegłych

Działając w imieniu własnym, w odpowiedzi na zobowiązanie ze strony Sądu co do ustosunkowania się do opinii biegłych, doręczone pozwanej w dniu 15.03.2024 r.:

1) wnoszę o dopuszczenie dowodu z nowej opinii psychologiczno-pedagogicznej na okoliczność predyspozycji stron do wykonywania władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi stron, relacji rodzinnych, stanu emocjonalnego małoletnich dzieci stron, przyczyn tego stanu oraz zaleceń naprawczych, o ile są one konieczne z uwagi na dobro dzieci, zasadności i częstotliwości kontaktów małoletnich z ojcem, ustaleń w zakresie sytuacji życiowej powoda;

2) zgłaszam wobec opinii biegłych z dnia 01.02.2024 r. (data wpływu do sądu) zarzuty sformułowane w sposób szczegółowy w uzasadnieniu.

Uzasadnienie

Uwagi wstępne. Postanowieniem z dnia 15.01.2024 r. Sąd Okręgowy w Warszawie dopuścił dowód z opinii biegłych psychologa i pedagoga „na okoliczność predyspozycji stron do wykonywania władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi stron, relacji rodzinnych, stanu emocjonalnego małoletnich dzieci stron, przyczyn tego stanu oraz zaleceń naprawczych, o ile są one konieczne z uwagi na dobro dzieci, zasadności i częstotliwości kontaktów małoletnich z ojcem, ustaleń w zakresie sytuacji życiowej powoda”.

Opinia łączna biegłych: Maria Zielińska, biegłego w zakresie psychologii i pedagogiki, oraz Piotr Wiśniewski, biegłego w zakresie psychologii, datowana na „31.01.2024 r.” (data wpływu do sądu: 01.02.2024 r.), została sporządzona na podstawie: 1) analizy akt sprawy, 2) wywiadów psychologiczno-pedagogicznych, 3) badań testowych, 4) wypowiedzi indywidualnych każdej ze stron.

Strona pozwana zgłasza wobec ww. opinii następujące zarzuty:

1. Badania będące podstawą opinii zostały przeprowadzone w niewłaściwych warunkach – w pośpiechu, bez dania każdej ze stron równorzędnego czasu do wypowiedzenia się, w warunkach konfrontacji między stronami, nie zaś w spokojnej atmosferze pozwalającej na nieskrępowane wypowiedzi.

2. Oparcie opinii na niewłaściwym stanie faktycznym – co przejawia się w powoływaniu się biegłych w opinii na inne osoby niż podlegające badaniu w niniejszej sprawie („Krystyna”, „Tomasz”, „Zofia”, „Wojciech”).

3. Wewnętrzna sprzeczność opinii – stwierdzenie z jednej strony, że pozwana ogranicza ojcu kontakty z dziećmi, z drugiej zaś przyznanie, że warunki mieszkaniowe powoda wymagają sprawdzenia, a co za tym idzie przyznanie racji pozwanej, która nie wyraża zgody na nocowanie dzieci w nieodpowiednich warunkach.

4. Brak obiektywizmu opinii – przejawiający się w jednoznacznie negatywnym nastawieniu biegłych wobec pozwanej.

Ad 1. Warunki przeprowadzania badań. Badania będące podstawą opinii zostały przeprowadzone w niewłaściwych warunkach: w pośpiechu, bez dania każdej ze stron równorzędnego czasu do wypowiedzenia się, w warunkach konfrontacji między stronami, nie zaś w spokojnej atmosferze pozwalającej na nieskrępowane wypowiedzi. Zgodnie z zasadami opiniowania psychologicznego badania będące podstawą opinii powinny być przeprowadzone w warunkach pozwalających badanym na swobodne wypowiedzi, bez wchodzenia w konfrontację z drugą. Niestety, w realiach niniejszej sprawy tak się nie stało – biegli nie zapewnili stronom komfortu wypowiedzi. Po wykonaniu przez strony testów psychologicznych biegli – mimo że wiedzieli, iż strony są w konflikcie – przeprowadzili z obojgiem małżonków rozmowę jednocześnie, w tym samym pokoju. Skutkowało to tym, że wypowiedzi pozwanej były natychmiast ripostowane przez powoda, przez co pozwana nie mogła spokojnie przedstawić swojego stanowiska. Ponadto rozmowa ze stronami trwała zaledwie 30 minut: biegli komunikowali, że muszą już kończyć z uwagi na inne obowiązki. Sprawiło to, że badanie odbywało się pod presją czasu: pozwana nie mogła rozwinąć żadnej ze swoich wypowiedzi, ponieważ biegli cały czas prosili o skracanie stanowisk.

Ad 2. Oparcie opinii na niewłaściwym stanie faktycznym. Strona pozwana ze zdumieniem stwierdza, że opinia została oparta na niewłaściwym stanie faktycznym, co przejawia się w powoływaniu się przez biegłych w opinii na inne osoby niż podlegające badaniu w niniejszej sprawie („Krystyna”, „Tomasz”, „Zofia”, „Wojciech”). Świadczy to o tym, iż biegli, przygotowując opinię, stosowali technikę „kopiuj, wklej”, a co za tym idzie zastosowali w niniejszej sprawie gotowe sformułowania i wnioski, nie kierując się indywidualnymi aspektami występującymi w realiach niniejszej sprawy. Jest to niezwykle smutna konstatacja, świadczy bowiem o nieprofesjonalnym, pobieżnym i naznaczonym chaosem i pośpiechem podejściu biegłych do opiniowania, a co za tym idzie podważa wiarygodność opinii jako nieopartej na rzetelnie przeprowadzonych badaniach osadzonych w realiach konkretnej sprawy.

Ad 3. Wewnętrzna sprzeczność opinii. Biegli stwierdzają z jednej strony, że pozwana ogranicza ojcu kontakty z dziećmi, z drugiej zaś przyznają, że dotychczasowa postawa opiekuńczo-wychowawcza ojca wymaga korekty (s. 7 opinii), a co za tym idzie przyznają rację pozwanej, która nie wyraża zgody na zabieranie dzieci przez ojca do jego miejsca zamieszkania z uwagi na to, że powód nadużywa alkoholu, a w jego mieszkaniu często odbywają się libacje alkoholowe. Z akt sądowych wynika, że pozwana jak najbardziej jest nastawiona na realizację kontaktów ojca z dziećmi, z tym jedynie zastrzeżeniem, by odbywały się one w bezpiecznych dla dzieci warunkach, tj. w jej miejscu zamieszkania, ewentualnie w obecności kuratora sądowego. Nie znajduje zatem potwierdzenia w faktach konkluzja biegłych, jakoby pozwana ograniczała mężowi kontakt z potomstwem. Wydaje się, że jedynym źródłem informacji, na którym biegli oparli swoje przekonanie o rzekomym utrudnianiu przez pozwaną kontaktów ojca z dziećmi, były jednostronne twierdzenia powoda. Tym samym podważa to rzetelność opinii oraz jej obiektywizm.

Ad 4. Brak obiektywizmu opinii. Z opinii wybrzmiewa jednoznacznie negatywne nastawienie biegłych wobec pozwanej. Przejawia się to zarówno w warstwie leksykalnej: przez stosowanie przez biegłych sformułowań wykraczających poza granice zwykłej, przyjętej w opiniach psychologiczno-pedagogicznych, krytyki („wskazany jest nadzór nad matką”, „zachowanie matki ocenione jest jako naganne”, „zauważalne jest manipulowanie dziećmi przez matkę” – s. 8 opinii), jak i w warstwie merytorycznej: przez oparcie opinii w znacznej mierze na jednostronnych, mających charakter pomówień deklaracjach powoda. Opiniowanie przez biegłych powinno charakteryzować się obiektywizmem: oparciem wniosków na faktach, nie zaś na deklaracjach jednej bądź obydwu stron, szczególnie w sytuacji, gdy jedna ze stron w sposób nadmierny atakuje drugą, dając wyraz agresji wobec niej (szczególnie że biegli już podczas przeprowadzania badań mieli możliwość obserwowania agresywnych zachowań powoda wobec żony, a nawet sami je tonowali). W razie wątpliwości co do faktów zadaniem biegłych jest weryfikowanie ich. Niestety, w niniejszej sprawie biegli nie dokonali takiej weryfikacji. Opinię biegłych należy uznać za stronniczą: biegli nie odnieśli się do większości zarzutów i skarg pozwanej na postawę i zachowania męża.

Konkluzje. Reasumując powyższe wyjaśnienia, strona pozwana stwierdza, że jako wysoce naganną należy określić nie postawę pozwanej, której biegli niesłusznie przypisują rzekome manipulowanie dziećmi i ich separowanie od ojca, ale postawę biegłych przejawiającą się w: a) traktowaniu sprawy pobieżnie, b) myleniu spraw przez biegłych, c) odnoszeniu się do wygłaszanych przez powoda pomówień, a nie co do faktów, d) traktowaniu tych pomówień jako prawdy, co przejawia się w jednoznacznie negatywnym nastawieniu biegłych do pozwanej, a tym samym poddaje w wątpliwość obiektywizm opinii. Wobec opisanych powyżej wątpliwości i zastrzeżeń strony pozwanej wobec opinii jest nie tylko wskazane, ale i konieczne dopuszczenie dowodu z nowej opinii psychologiczno-pedagogicznej co do okoliczności wskazanych w petitum niniejszego pisma.

..........................................................

(własnoręczny podpis pozwanej)

Załącznik:

odpis pisma i załączników.