Zażalenie na postanowienie o stwierdzeniu sprzeczności interesów

Warszawa, 15.03.2024

adw. Jan Kowalski

Kancelaria Adwokacka "Lex"

ul. Marszałkowska 123

tel. 555 444 333, e-mail: [email protected]

obrońca Adama Nowaka

oskarżonych z art. 280 § 1 k.k.

II K 123/23

Sąd Okręgowy

II Wydział Karny

w Warszawie

za pośrednictwem

Sądu Rejonowego

II Wydział Karny

w Krakowie

Zażalenie

na postanowienie Sądu Rejonowego w Krakowie z 10.02.2024 r. o stwierdzeniu

sprzeczności interesów oskarżonych Adama Nowaka a Piotra Wiśniewskiego i zakreśleniu terminu do ustanowienia

innych obrońców

Na podstawie art. 85 § 2 w zw. z art. 425 § 1-3 i art. 438 pkt 3 k.p.k.:

1. zaskarżam powyższe postanowienie w całości;

2. zaskarżonemu postanowieniu zarzucam błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za

jego podstawę, a mogący mieć wpływ na jego treść, polegający na błędnym przyjęciu,

że zachodzi sprzeczność interesów pomiędzy oskarżonymi Adamem Nowakiem a Piotrem Wiśniewskim, która wynika z

tego, iż między ich wyjaśnieniami zachodzą różnice co do przebiegu przestępstwa,

podczas gdy właściwa ich ocena prowadzi do wniosku, że różnice te są nieistotne,

stanowią następstwo indywidualnej oceny sytuacji i nie są ze sobą sprzeczne;

3. wnoszę o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Uzasadnienie

Adam Nowak i Piotr Wiśniewski zostali oskarżeni o popełnienie przestępstwa z art. 280 § 1 k.k. W toku

postępowania przygotowawczego oskarżeni nie przyznali się do popełnienia zarzucanego im

czynu i odmówili składania wyjaśnień. Przed sądem oskarżeni przyznali się częściowo do

popełnienia tego przestępstwa i złożyli wyjaśnienia.

Postanowieniem z 10.02.2024 r. Sąd Rejonowy w Krakowie stwierdził

sprzeczności w interesach oskarżonych, co wyklucza możliwość ich obrony przez aktualnego

obrońcę, i zakreślił termin do ustanowienia innych obrońców.

Postanowienie Sądu jest błędne i nie powinno się ostać.

Sąd Rejonowy dopuścił się błędu w ustaleniach faktycznych, który mógł mieć wpływ na

treść postanowienia, albowiem zbyt dużą wagę nadał odmiennościom w ich wyjaśnieniach.

Nie mają one jednak charakteru sprzeczności, które powodowałyby kolizję interesów

oskarżonych. Żaden z oskarżonych w swoich wyjaśnieniach nie pomawia współoskarżonego,

nie stara się umniejszać zakresu swojej odpowiedzialności kosztem drugiego, lecz różnice

wynikają wyłącznie z odmiennych spostrzeżeń ich samych na temat inkryminowanego

zdarzenia oraz możliwości czynienia obserwacji co do zachowania współoskarżonego.

Wskazać należy, że Adam Nowak nie przyznał się do uderzenia pokrzywdzonego, co wcale nie

wskazuje, aby pomawiał o takie zachowanie Piotra Wiśniewskiego. Ten ostatni również zaprzeczył, aby

uderzył pokrzywdzonego. Wskazał jedynie, że pokrzywdzony miał obrażenia twarzy, co

przecież nie musi oznaczać, że powstały one wskutek zachowania Adama Nowaka. Mogły one być

bowiem efektem np. oddziaływania na pokrzywdzonego innych osób w innym czasie.

Różnice w wyjaśnieniach oskarżonych co do wzajemnej aktywności nie są też rezultatem

sprzeczności, lecz efektem obserwacji przy słabym oświetleniu w porze nocnej,

dynamicznego przebiegu zdarzenia oraz wpływu alkoholu na organizmy obu oskarżonych.

Wobec powyższego nie zostały spełnione przesłanki z art. 85 § 2 k.p.k., które

uzasadniałyby konieczność zmiany obrońcy w zakreślonym przez sąd terminie, dlatego

wnoszę jak w petitum.

adw. Jan Kowalski