Odpowiedź na pozew o zapłatę zadośćuczynienia za naruszenie dóbr osobistych

30.08.2024

 

Sąd Rejonowy w Warszawie

I C 1234/24 Wydział I Cywilny

ul. Marszałkowska 82

00-001 Warszawa

 

Powód: Firma "XYZ" Sp. z o.o.

ul. Kwiatowa 1

01-001 Warszawa

reprezentowany przez adw. Jana Kowalskiego

ul. Lipowa 2

02-002 Warszawa

 

Pozwany: Firma "ABC" S.A.

reprezentowany przez r. pr. Annę Nowak

adres do doręczeń:

ul. Słoneczna 3

03-003 Warszawa

mail: [email protected]

tel.: 555 123 456

 

Sygn. akt I C 1234/24

 

ODPOWIEDŹ

na pozew o zapłatę zadośćuczynienia pieniężnego za naruszenie pracowniczych dóbr

osobistych

 

W imieniu pozwanego - Firma "ABC" S.A., którego pełnomocnictwo załączam, wnoszę o:

1. oddalenie powództwa w całości,

2. dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z:

a) przesłuchania stron - na okoliczność przebiegu zdarzeń w dniu 15.07.2024, braku

bezprawności działania pozwanego, zasadności przeprowadzenia kontroli trzeźwości,

sposobu zachowywania się pozwanego wobec powoda;

b) przesłuchania świadka Piotra Wiśniewskiego - doręczenia na adres: ul. Polna 4, 04-004 Warszawa;

c) przesłuchania świadka Marii Zielińskiej - doręczenia na adres: ul. Leśna 5, 05-005 Warszawa;

- obojga na okoliczność przebiegu zdarzeń z dnia 15.07.2024, braku bezprawności

działania pozwanego, zasadności przeprowadzenia kontroli trzeźwości, odpowiedniej

formy zachowania pozwanego względem powoda;

3. zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa

procesowego, według norm przepisanych.

 

UZASADNIENIE

 

Pozwem z dnia 20.07.2024 powód Firma "XYZ" Sp. z o.o. wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty

10 000 zł tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za naruszenie dóbr osobistych.

W ocenie pozwanego, powództwo to nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z dyspozycją art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej

także jako k.c.), ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem, może żądać

zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia może

on także żądać, ażeby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do

usunięcia jego skutków, w szczególności ażeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści

i w odpowiedniej formie. Na zasadach przewidzianych w kodeksie może on również żądać

zadośćuczynienia pieniężnego albo zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel

społeczny.

Z kolei zgodnie z art. 221c § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Prawo pracy (dalej także jako

k.p.), jeżeli jest to niezbędne do zapewnienia ochrony życia i zdrowia pracowników lub innych

osób lub ochrony mienia, pracodawca może wprowadzić kontrolę trzeźwości pracowników.

Kontrola trzeźwości nie może naruszać godności oraz innych dóbr osobistych pracownika.

Kontrola trzeźwości obejmuje badanie przy użyciu metod niewymagających badania

laboratoryjnego za pomocą urządzenia posiadającego ważny dokument potwierdzający jego

kalibrację lub wzorcowanie. Wprowadzenie kontroli trzeźwości, grupę lub grupy pracowników

objętych kontrolą trzeźwości i sposób przeprowadzania kontroli trzeźwości, w tym rodzaj

urządzenia wykorzystywanego do kontroli, czas i częstotliwość jej przeprowadzania, ustala się

w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy albo w obwieszczeniu, jeżeli pracodawca

nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu pracy.

Należy przy tym zauważyć, że badanie, o którym mowa w przepisie, polega na stwierdzeniu braku

obecności alkoholu w organizmie pracownika albo obecności alkoholu wskazującej na stan po

użyciu alkoholu albo stan nietrzeźwości w rozumieniu art. 46 ust. 2 albo 3 ustawy z dnia

26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U.

z 2023 r. poz. 165). Za równoznaczne ze stwierdzeniem braku obecności alkoholu w organizmie

pracownika uznaje się przypadki, w których zawartość alkoholu nie osiąga lub nie prowadzi do

osiągnięcia wartości właściwych dla stanu po użyciu alkoholu.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazywał, iż w dniu 15.07.2024 pracodawca uniemożliwił

mu wykonywanie obowiązków służbowych i zobowiązał go do poddania się badaniu trzeźwości.

Pracodawca przeprowadził badanie zgodnie z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu

Ministra Zdrowia z dnia 16 lutego 2023 r. w sprawie badań na obecność alkoholu lub środków

działających podobnie do alkoholu w organizmie pracownika. W szczególności zachowano

wymogi określone § 3 rozporządzenia, tj. badanie wydychanego powietrza przeprowadzono przy

użyciu urządzenia elektronicznego dokonującego pomiaru stężenia alkoholu w wydychanym

powietrzu, z użyciem ustnika, metodą spektrometrii w podczerwieni. Użyty do badania ustnik, był

nowy, zaś opakowanie ustnika otworzono w obecności osoby badanej. Dokonany pomiar

analizatorem wydechu, wykazał wynik 0,20 mg/dm3, czyli ponad 0,00 mg/dm3, a zatem dokonano

niezwłocznie drugiego pomiaru, który wykazał wynik 0,22 mg/dm3. Z przeprowadzonego badania

sporządzono protokół.

 

Dowód: protokół badania analizatorem wydechu z dnia 15.07.2024

W związku z uzyskanym wynikiem powód twierdzi, że pozwany zakwestionował możliwość

powoda do wykonywania zawodu, podważył jego kompetencje, a także zniszczył dobrą opinię,

jaką powód cieszył się w miejscu pracy. Powód podniósł również, że działania pozwanego miały

charakter szykan. Według powoda z powyższego wynika, iż pozwany naruszył jego godność

osobistą.

W pierwszej kolejności podkreślić należy, że polecenie przeprowadzenia badania trzeźwości

związane było z otrzymaniem przez pracodawcę informacji o możliwości spożywania przez

powoda alkoholu w miejscu pracy. Wiadomość ta pochodziła od pracownika bezpośrednio

podległego powodowi. Po udaniu się przez pracodawcę do biura, w którym powód wykonywał

swoje obowiązki, pozwany zauważył, że na biurku powoda znajduje się otwarta butelka alkoholu.

Nienaturalne zachowanie powoda, który miał problemy z wysławianiem się oraz poruszaniem,

a także woń alkoholu wzmogły podejrzenia pozwanego dotyczące możliwości spożywania przez

pracownika alkoholu. Po krótkiej rozmowie, w toku której powód stanowczo zaprzeczył

spożywaniu alkoholu, pozwany poprosił powoda o wykonanie badania stężenia alkoholu

w wydychanym powietrzu. Wobec treści protokołu pomiaru, z którego wynika, iż stężenie

alkoholu we krwi powoda wynosiło 0,20 mg/dm3 w pierwszej próbie i 0,22

mg/dm3 w drugiej, powód stwierdził, że nie był on w stanie nietrzeźwości i działania pozwanego

miały na celu zdyskredytowanie go w oczach innych pracowników. Widząc zaistniały stan rzeczy

pozwany zaproponował powodowi, że udzieli mu urlopu, na co powód przystał wskazując, że całe

zdarzenie miało na niego zły wpływ i będzie dobrze, jeśli uda się do domu, po czym opuścił

miejsce pracy.

Dowód:

- przesłuchanie pozwanego;

- przesłuchanie świadka Piotra Wiśniewskiego;

- przesłuchanie świadka Marii Zielińskiej;

- protokół badania analizatorem wydechu z dnia 15.07.2024

Podkreślić należy, że wnosząc o zasądzenie zadośćuczynienia, powód powinien wskazać,

jakie jego dobro osobiste zostało naruszone i jakim zachowaniem pozwanego. Powód powinien

również wskazać stosowne dowody na poparcie swoich tez. To na powodzie spoczywa ciężar

udowodnienia, że w ogóle doszło do zdarzenia, które może być przedmiotem procesu. Powód we

wnioskach dowodowych powołuje się jedynie na swoje twierdzenia, które pozostają gołosłowne

wobec treści protokołu pomiaru. Ponadto podkreślenia należy, iż zachowanie pracodawcy nie

miało charakteru bezprawnego. Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości

i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, kierownik zakładu pracy lub osoba przez niego upoważniona

mają obowiązek niedopuszczenia do pracy pracownika, jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie,

że stawił się on do pracy w stanie po użyciu alkoholu albo spożywał alkohol w czasie pracy.

Ponadto art. 17 ust. 3 ww. ustawy daje możliwość skierowania pracownika na badanie stanu

trzeźwości. W związku z tym zachowanie pozwanego było zgodne z prawem.

Nie można również podnieść, że pozwany zachował się w sposób naruszający zasady

współżycia społecznego lub że jego działania przybrały nieodpowiednią formę. Pozwany

w kulturalny sposób poprosił powoda o przeprowadzenie badania trzeźwości, kierując się troską

o życie i zdrowie powoda.

Odnosząc się do obecności osób trzecich podczas zdarzenia, podkreślić należy, iż miało ono

miejsce w zakładzie pracy - obecność innych pracowników nie była więc niczym zaskakującym.

Ponadto, to sam powód bardzo nalegał na to, by osoby trzecie były świadkami zdarzenia. Powód

pozostawał w miejscu pracy pod wpływem alkoholu, a zatem przeprowadzenie badania trzeźwości

było uzasadnione i wynikało z bezprawnego i zawinionego postępowania powoda, a nie

pozwanego.

W ocenie pozwanego powód nie wykazał okoliczności uzasadniających uwzględnienie

roszczenia wywodzonego z normy prawnej stanowiącej podstawę powództwa, stąd winno ono

zostać oddalone w całości.

Oświadczam, że odpis pisma został nadany do pełnomocnika powoda za pośrednictwem

operatora, o którym mowa w art. 165 § 2 k.p.c.

 

Anna Nowak

podpis pełnomocnika

 

Załączniki:

- pełnomocnictwo wraz dowodem uiszczenia opłaty skarbowej w kwocie 17 zł

- protokół badania analizatorem wydechu z dnia 15.07.2024