Odpowiedź na pozew

Warszawa, dnia 20.03.2024

Sąd Rejonowy w Warszawie

Wydział I Cywilny

ul. Marszałkowska 86

00-001 Warszawa

Powód: Jan Kowalski

Pozwana: Anna Nowak

                      reprezentowana przez pełnomocnika

                      adwokata Piotr Wiśniewski

                      prowadzącą kancelarię adwokacką

                      w Warszawie przy ulicy Nowy Świat 12

I C 1234/23

ODPOWIEDŹ NA POZEW

Działając w imieniu pozwanej, z powołaniem na załączone do pisma pełnomocnictwo, w odpowiedzi na pozew z dnia 15.02.2024, doręczony w dniu 18.02.2024, wnoszę o:

- oddalenie powództwa w całości,

- rozpoznanie sprawy pod nieobecność pozwanej,

- zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej kosztów procesu wg norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 15.02.2024 powódka domagała się zasądzenia od pozwanej kary umownej w kwocie 5000 zł.

W uzasadnieniu pozwu wskazała, że strony łączyła umowa przewozu zgodnie z którą, powódka zobowiązała się do dokonania przewozu 10 samochodów osobowych z Warszawy do Gdańska, a pozwana zobowiązana była do zapłaty powódce frachtu w kwocie 20 000 zł.

Należność ta miała być płatna w terminie 7 dni od dnia dostarczenia pozwanej potwierdzonego przez odbiorcę listu przewozowego.

W umowie przewozu strony przewidziały, że w przypadku opóźnienia w płatności wynagrodzenia, pozwana zapłaci powódce karę umowną w kwocie 500 zł za każdy dzień opóźnienia.

Pozwana przyznaje, że strony łączyła umowa przewozu o treści wskazanej w uzasadnieniu pozwu w tym, że zawierała ona postanowienia uprawniające powódkę do naliczenia kary umownej za opóźnienie w płatności frachtu.

Pozwana potwierdza także fakt wykonania umowy przez powódkę i dostarczenia pozwanej w dniu 01.03.2024 potwierdzonego przez odbiorcę listu przewozowego.

Zgodnie z postanowieniami umowy należność z tytułu frachtu miała być przez pozwaną zapłacona do dnia 08.03.2024.

Pozwana z przyczyn finansowych nie wywiązała się z tego terminu i zapłaciła powódce całość przewoźnego w dniu 15.03.2024.

W ocenie pozwanej, mimo powstania opóźnienia w płatności, powództwo jest bezzasadne i powinno zostać oddalone.

Zgodnie z art. 483 § 1 k.c. można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy.

Z analizy treści powyższego przepisu wyraźnie wynika, że ustawodawca dopuścił wprawdzie możliwość zastrzeżenia w umowie kary umownej lecz ograniczył ją tylko do przypadków niewykonania zobowiązań niepieniężnych.

Przytoczony wyżej przepis art. 483 § 1 k.c. ma przy tym charakter normy bezwzględnie obowiązującej, co powoduje, że strony nie mogą umówić się, że kara umowna będzie przysługiwała wierzycielowi także w przypadku niewykonania w terminie zobowiązania pieniężnego.

Takie zastrzeżenie umowne jako sprzeczne z prawem jest zgodnie z art. 58 § 1 k.c. nieważne.

Z uwagi na powyższe powódka nie może skutecznie domagać się od pozwanej zapłaty kary umownej za nieterminowe uiszczenie frachtu z umowy przewozu.

adw. Piotr Wiśniewski

Załączniki:

1. Odpis odpowiedzi na pozew,

2. Pełnomocnictwo procesowe,

3. Dowód uiszczenia opłaty skarbowej od pełnomocnictwa,