Apelacja od wyroku w sprawie o alimenty

ul. Słoneczna 12, 34-500 Zakopane, dnia 15 marca 2024 r.

Kancelaria Adwokacka "Lex Superior"

Adwokat Anna Kowalska

ul. Krupówki 20, 34-500 Zakopane

NIP: 123-456-78-90, REGON: 123456789

za pośrednictwem

Sąd Okręgowy w Krakowie

ul. Przy Rondzie 5, 31-547 Kraków

NIP: 987-654-32-10, REGON: 987654321

Powódka:

1. Zuzanna Wiśniewska

(ul. Kościeliska 15, 34-500 Zakopane)

2. Julia Wiśniewska

(ul. Kościeliska 15, 34-500 Zakopane)

działające przez przedstawiciela

ustawowego – matkę

Maria Wiśniewska

(ul. Kościeliska 15, 34-500 Zakopane)

Pozwany:

Jan Wiśniewski

(ul. Nowotarska 3, 34-500 Zakopane)

reprezentowany przez

Anna Kowalska

Kancelaria Adwokacka "Lex Superior"

Adwokat

(ul. Krupówki 20, 34-500 Zakopane)

I C 123/23

15.03.2024

Apelacja pełnomocnika pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Zakopanem

wydanego w dniu 15 lutego 2024 r., I C 123/23, doręczonego

pełnomocnikowi pozwanego

w dniu 20 lutego 2024 r.

Działając w imieniu pozwanego na podstawie udzielonego mi pełnomocnictwa (w aktach), wnoszę apelację od wyroku Sądu Rejonowego w Zakopanem wydanego w dniu 15 lutego 2024 r., I C 123/23, doręczonego pełnomocnikowi pozwanego w dniu 20 lutego 2024 r.

I. Na podstawie art. 367 § 1 k.p.c. zaskarżam wskazany wyrok w części, tj.: co do punktu I, w zakresie, w jakim sąd uwzględnił powództwo o zasądzenie alimentów od pozwanego na rzecz powódek ponad kwotę 700 zł miesięcznie na każdą z nich;

II. Na podstawie art. 368 § 1 k.p.c. sądowi pierwszej instancji zarzucam:

1) naruszenie prawa procesowego, tj. art. 233 § 1 k.p.c., przez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na przekroczeniu zasady swobodnej oceny dowodów i dokonaniu tej oceny w sposób dowolny i oczywiście wadliwy z punktu widzenia zasad logiki i doświadczenia życiowego, skutkujące uznaniem, że:

a) koszty utrzymania małoletnich powódek wynoszą miesięcznie po 1500 zł, podczas gdy w rzeczywistości są to koszty na poziomie ok. 750 zł na każdą z nich;

b) pozwany ma wysokie możliwości zarobkowe, podczas gdy pozwanemu nie przedłużono umowy zlecenia w dotychczasowym miejscu zatrudnienia i obecnie nie osiąga on żadnych dochodów;

c) stan zdrowia pozwanego nie stanowi przeszkody w zarobkowaniu, podczas gdy pozwany ma poważne problemy z kręgosłupem i musi przebywać pod stałą opieką specjalisty;

2) naruszenie prawa materialnego, tj. art. 133 § 1 k.r.o., przez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie prowadzące de facto do uznania, że pozwany jest w znacznie większym zakresie obowiązany do pokrywania kosztów utrzymania małoletnich dzieci, mimo że przedstawicielka ustawowa pracuje i osiąga regularne dochody na poziomie podobnym do pozwanego;

3) naruszenie prawa materialnego, tj. art. 135 k.r.o., przez jego niewłaściwe zastosowanie w odniesieniu do ustalenia zakresu osobistych starań każdego z rodziców o wychowanie dzieci;

4) naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 98 k.p.c., przez jego niewłaściwe zastosowanie, co doprowadziło do obciążenia pozwanego kosztami postępowania oraz niezasądzenia na jego rzecz kosztów zastępstwa procesowego.

III. W związku z powyższym, zgodnie z dyspozycją art. 368 § 1 k.p.c., wnoszę o:

1) zmianę zaskarżonego wyroku z dnia 15 lutego 2024 r. w zaskarżonej części przez:

a) zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletnich dzieci Zuzanny Wiśniewskiej i Julii Wiśniewskiej kwoty po 700 zł miesięcznie na każdą z córek, płatnych do 10 dnia każdego miesiąca do rąk matki, z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat;

b) zasądzenie od powódek na rzecz pozwanego kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych;

2) zasądzenie od powódek na rzecz pozwanego kosztów postępowania za instancję odwoławczą według norm przepisanych;

3) z ostrożności procesowej, gdyby sąd drugiej instancji uznał, iż wydanie orzeczenia wymaga przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości, wnoszę o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi pierwszej instancji.

IV. Na podstawie art. 381 k.p.c. wnoszę o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z:

1) Załącznik nr 1 – zaświadczenie z dnia 1 marca 2024 r. o nieprzedłużeniu pozwanemu umowy zlecenia – dla wykazania następujących faktów: utraty przez pozwanego źródła stałego dochodu;

2) Załącznik nr 2 – zaświadczenie lekarskie z dnia 5 marca 2024 r. – dla wykazania następujących faktów: aktualnej sytuacji zdrowotnej pozwanego.

Uzasadnienie

Uwagi ogólne. Pozwem z dnia 15 grudnia 2023 r., modyfikowanym w kolejnych pismach procesowych, przedstawicielka ustawowa ostatecznie wniosła o zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletnich córek Zuzanny Wiśniewskiej i Julii Wiśniewskiej alimentów w kwocie po 1500 zł miesięcznie oraz zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania.

W odpowiedzi na pozew Jan Wiśniewski uznał powództwo do kwoty po 700 zł miesięcznie na każdą z córek, zaś w pozostałej części wniósł o oddalenie powództwa.

Wyrokiem z dnia 15 lutego 2024 r. Sąd Rejonowy w Zakopanem zasądził od pozwanego na rzecz małoletnich powódek kwotę po 1200 zł miesięcznie na rzecz każdego z dzieci, płatnych do rąk matki małoletnich, zaś w pozostałej części powództwo oddalił.

Z rozstrzygnięciem sądu pierwszej instancji nie sposób się zgodzić. W ocenie strony pozwanej sąd w sposób dalece powierzchowny dokonał oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego. Sąd rejonowy nie uwzględnił licznych dokumentów przedłożonych do akt sprawy oraz zeznań świadków, a w konsekwencji dokonał oceny materiału dowodowego w sposób dowolny, a także naruszył przepisy prawa materialnego. Wobec tego złożenie apelacji stało się konieczne.

Naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. Lektura uzasadnienia zaskarżonego wyroku prowadzi do wniosku, iż sąd pierwszej instancji nie rozważył w sposób wszechstronny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, co doprowadziło do wydania wadliwego rozstrzygnięcia.

Koszty utrzymania małoletnich powódek. Nie sposób zgodzić się z ustaleniem dokonanym przez sąd pierwszej instancji, wg którego koszty utrzymania małoletnich powódek wynoszą miesięcznie po 1500 zł. W ocenie pozwanego koszty te wynoszą w rzeczywistości ok. 750 zł na każdą z córek. Nie można zgodzić się ze stanowiskiem sądu, iż koszty wyżywienia każdej z dziewczynek to kwota 500 zł miesięcznie, skoro dzieci chodzą do szkoły podstawowej nr 2 w Zakopanem, gdzie od poniedziałku do piątku mają zapewnione wyżywienie. Ponadto co drugi weekend dzieci spędzają u ojca, który pokrywa wówczas koszty ich wyżywienia. Nie można również zgodzić się ze stanowiskiem sądu, że udział każdej z małoletnich w kosztach utrzymania mieszkania to kwota 400 zł. Skoro przedstawicielka ustawowa mieszka z dziećmi i swoją matką, to łączny koszt utrzymania mieszkania wynoszący 1600 zł winien zostać podzielony na 4, nie zaś na 3 domowników i w konsekwencji winien wynieść po 400 zł na każdą z córek.

Sytuacja zawodowa i zarobkowa rodziców małoletnich powódek. Nie można zgodzić się ze stanowiskiem sądu pierwszej instancji, że pozwany ma wysokie możliwości zarobkowe, skoro pozwanemu nie przedłużono umowy zlecenia w dotychczasowym miejscu zatrudnienia i obecnie nie osiąga on żadnych dochodów. Strona pozwana nie widzi logicznego związku między orzeczeniem w punkcie I sentencji wyroku a uzasadnieniem sądu pierwszej instancji. Sąd, oceniając usprawiedliwione potrzeby małoletnich oraz ich finansowanie, stwierdził, że pozwany ma większe możliwości zarobkowe niż przedstawicielka ustawowa, podczas gdy pozwany jest obciążony spłatą kredytu na zakup mieszkania, w którym aktualnie zamieszkuje, co w znaczny sposób wpływa na jego sytuację finansową. W związku z tym niezrozumiały jest sposób, w jaki sąd pierwszej instancji postanowił obciążyć pozwanego kosztami utrzymania dzieci w wysokości aż 80% ich łącznej wartości, pomimo uzyskiwania przez rodziców małoletnich powódek dochodów na podobnym poziomie, spłacania przez pozwanego kredytu mieszkaniowego i wobec większych możliwości zarobkowych przedstawicielki ustawowej.

Dowód: Załącznik nr 1 – zaświadczenie z dnia 1 marca 2024 r. o nieprzedłużeniu pozwanemu umowy zlecenia.

Stan zdrowia pozwanego; możliwości zarobkowe pozwanego. Nie można zgodzić się ze stanowiskiem sądu pierwszej instancji, jakoby stan zdrowia pozwanego nie stanowił przeszkody w jego zarobkowaniu, podczas gdy pozwany ma poważne problemy z kręgosłupem i musi przebywać pod stałą opieką specjalisty, co pozwany wykazał obszerną dokumentacją medyczną złożoną do akt sprawy i dodatkowo potwierdza to aktualnym zaświadczeniem lekarskim, stanowiącym załącznik do niniejszej apelacji.

Dowód: Załącznik nr 2 – zaświadczenie lekarskie z dnia 5 marca 2024 r.

Naruszenie art. 133 § 1 i art. 135 k.r.o. Sąd pierwszej instancji dopuścił się również naruszenia prawa materialnego, tj. art. 133 § 1 i art. 135 k.r.o. Zgodnie z tymi normami rodzice są obowiązani do alimentowania dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samo, a zakres świadczeń alimentacyjnych jest uzależniony od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Ponadto, zgodnie z art. 135 k.r.o., przy ustalaniu zakresu obowiązku alimentacyjnego należy uwzględniać zakres osobistych starań o wychowanie lub utrzymanie małoletniego. W niniejszej sprawie należy podkreślić, że małoletnie co prawda mieszkają na stałe z matką, jednak pozwany utrzymuje z nimi regularne kontakty – dzieci są u ojca w co drugi weekend w miesiącu, ponadto spędzają z ojcem dwa tygodnie wakacji oraz część świąt. Co za tym idzie, udział pozwanego w opiece nad dziećmi i ich wychowaniu jest znaczny, pozwany odciąża przedstawicielkę ustawową w tym zakresie, co powinno przełożyć się na wysokość jego obowiązku alimentacyjnego.

Rozstrzygnięcie o kosztach. W konsekwencji zakresu zaskarżenia wyroku sądu pierwszej instancji oraz sformułowanych wobec niego zarzutów strona pozwana kwestionuje także sposób orzeczenia o kosztach postępowania przez sąd pierwszej instancji.

Nowe dowody. Działając zgodnie z art. 381 k.p.c., strona apelująca wnosi o dopuszczenie dowodów z nowych dokumentów – załączników do niniejszej apelacji dla wykazania takich faktów, jak aktualna sytuacja zawodowa oraz zdrowotna pozwanego. Dokumenty te mają istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, a wniosek o dopuszczenie dowodu z tych dokumentów nie mógł być zgłoszony wcześniej ze względu na ich nieistnienie w momencie orzekania przez sąd pierwszej instancji.

W związku z powyższym apelację uznać należy za w pełni uzasadnioną.

Opłata sądowa od apelacji. Zgodnie z ustawą o kosztach sądowych w sprawach cywilnych strona pozwana wnosi opłatę sądową od niniejszej apelacji w kwocie 500 zł.

................................................................................

(własnoręczny czytelny podpis pełnomocnika pozwanego)

Załączniki:

1) Załącznik nr 1 – zaświadczenie z dnia 1 marca 2024 r. o nieprzedłużeniu pozwanemu umowy zlecenia;

2) Załącznik nr 2 – zaświadczenie lekarskie z dnia 5 marca 2024 r.;

3) Załącznik nr 3 – dowód uiszczenia opłaty sądowej od apelacji (500 zł);

4) odpis apelacji i załączników.