Apelacja od wyroku Sądu Rejonowego

ul. Kwiatowa 12, 15 marca 2023 r.

do Sądu Okręgowego w Warszawie

Wydział I Cywilny

za pośrednictwem

Sądu Rejonowego w Warszawie

Wydział X Cywilny

ul. Miodowa 1a, 00-246 Warszawa

ul. Polna 33/4, 00-614 Warszawa

Powódka: Anna Kowalska

reprezentowana przez pełnomocnika

z urzędu

adw. Jan Nowak

Pozwany: PPHU "Omega" Sp. z o.o.

X C 1234/22

Wartość przedmiotu zaskarżenia: 15000 zł

APELACJA

Niniejszym, działając w imieniu powódki Anny Kowalskiej jako ustanowiony pełnomocnik z urzędu, zaskarżam wyrok Sądu Rejonowego w Warszawie z 10 lutego 2023 r., sygn. akt X C 1234/22, w części, w zakresie pkt 2 sentencji, i wnoszę o:

I. zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie na rzecz powódki Anny Kowalskiej dalszej kwoty 15000 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty;

II. zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powódki zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego w wysokości według norm przepisanych, z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty;

III. przyznanie na rzecz pełnomocnika powódki wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną powódce z urzędu, przy czym oświadczam, że opłata z tego tytułu nie została uiszczona w całości ani w części.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucam:

1) naruszenie przepisów postępowania mające wpływ na treść zaskarżonego wyroku, mianowicie art. 233 k.p.c. poprzez przeprowadzenie błędnej oceny materiału dowodowego w sprawie, a w szczególności opinii biegłego sądowego ds. rekonstrukcji wypadków drogowych, i przyjęcie, że powódce można przypisać współwinę za wypadek drogowy z 1 stycznia 2022 r.;

2) naruszenie przepisów prawa materialnego, mianowicie art. 445 § 1 k.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i nieuzasadnione przyjęcie, że powódka przyczyniła się do szkody w 20%, podczas gdy należało przyjąć, że nie przyczyniła się ona do wypadku w żadnym zakresie;

3) naruszenie przepisów prawa materialnego, mianowicie art. 444 § 1 k.c. poprzez jego błędną wykładnię i nieuzasadnione przyjęcie, że powódce nie przysługuje zwrot pełnych wydatków poniesionych przez nią z tytułu wczasów rehabilitacyjnych w lutym 2022 r.;

4) naruszenie przepisów prawa postępowania mające wpływ na treść zaskarżonego wyroku, mianowicie art. 320 k.p.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że odpowiednią kwotą z tytułu kosztów zakupu leków jest 500 zł, podczas gdy oprócz leków przeciwbólowych i przeciwzakrzepowych, na których skoncentrował się sąd pierwszej instancji, powódka - co jednoznacznie wynika z jej zeznań - kupiła również batony proteinowe, na co wydatkowała dalszą kwotę rzędu 300 zł, a w związku z powyższym kwota odpowiedniego odszkodowania w tym zakresie powinna zostać przyjęta na poziomie co najmniej 800 zł.

Uzasadnienie

Powódka Anna Kowalska w pozwie z 15 stycznia 2022 r. domagała się zasądzenia na swoją rzecz od strony pozwanej PPHU "Omega" Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie, ul. Długa 12, kwoty 30000 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Zaskarżonym wyrokiem z 10 lutego 2023 r., sygn. akt X C 1234/22, Sąd Rejonowy w Warszawie zasądził na rzecz powódki od strony pozwanej kwotę 15000 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od 1 stycznia 2022 r. do dnia zapłaty i oddalił powództwo w pozostałym zakresie.

Powódka częściowo nie zgadza się z zawartym w pkt 2 powyższego wyroku rozstrzygnięciem w przedmiocie oddalenia powództwa.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że w ocenie powódki Sąd Rejonowy nieprawidłowo przyjął, iż przyczyniła się ona do wypadku w 20%. Wymaga podkreślenia, że powódka przechodziła przez ulicę na oznakowanym przejściu dla pieszych. Kierujący pojazdem miał zatem obowiązek ustąpić jej pierwszeństwa. Powódka zachowała należytą ostrożność, a kiedy wchodziła na jezdnię, samochód znajdował się w relatywnie znacznej odległości od przejścia dla pieszych, tj. około 50 m. Znamienne jest, że samochód poruszał się z nadmierną prędkością, a gdyby poruszał się z prędkością dozwoloną, tj. 50 km/h, to do wypadku najprawdopodobniej w ogóle by nie doszło.

Co do zasądzonego zadośćuczynienia powódka ostatecznie nie kwestionuje stanowiska Sądu pierwszej instancji, że adekwatna jest tu kwota 10000 zł, mając na uwadze utrwalony pogląd judykatury, zgodnie z którym "korygowanie przez Sąd drugiej instancji zasądzonego zadośćuczynienia może być aktualne tylko wtedy, gdy przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności sprawy, mających wpływ na jego wysokość, jest ono niewspółmiernie nieodpowiednie, tj. albo rażąco wygórowane, albo rażąco niskie" (por. wyrok Sądu Najwyższego z 12 marca 2010 r., I CSK 396/09, OSNC 2011/1/8). Uwzględniając jednak, że prawidłowe zastosowanie art. 362 k.c. powinno prowadzić do wniosku, że powódka nie przyczyniła się do szkody w żadnym stopniu, kwota zasądzonego na rzecz powódki zadośćuczynienia powinna obejmować 12000 zł (wobec dobrowolnej wypłaty przez stronę pozwaną kwoty 2000 zł na etapie przedprocesowym).

Nadto powódka zarzuca, że zasądzone na jej rzecz odszkodowanie również powinno zostać przyznane w pełnej wysokości, bez pomniejszania o 20% z uwagi na rzekome przyczynienie się powódki do szkody.

Ponadto Sąd Rejonowy błędnie w ocenie powódki przyjął, że z tytułu wydatków na rehabilitację należy się jej kwota 2000 zł, podczas gdy na wczasy rehabilitacyjne wydatkowała ona 2500 zł. Nie budzi wątpliwości, że wyjazd powódki na te wczasy był uzasadniony i celowy dla poprawy jej stanu zdrowia. Stosownie do art. 444 § 1 k.c. odszkodowanie powinno obejmować wszelkie poniesione przez powódkę koszty, a więc całą kwotę wydaną tytułem opłacenia wczasów rehabilitacyjnych.

Powódka domagała się również kwoty rzędu 800 zł z tytułu poniesionych kosztów leków. Sąd Rejonowy, stosując art. 233 k.p.c., uznał za odpowiednią kwotę 500 zł, odwołując się jednak wyłącznie do opinii biegłego dr. Adam Wiśniewski, który wskazywał na koszty zakupu leków przeciwbólowych i przeciwzakrzepowych. Tymczasem z zeznań powódki, które Sąd Rejonowy ocenił jako wiarygodne, wynika, że w okresie rekonwalescencji zakupiła ona batony z dużą zawartością protein i białka, na co wydatkowała kwotę rzędu 300 zł. W ocenie powódki należne z tego tytułu odszkodowanie powinno więc wynieść co najmniej 800 zł.

Reasumując, powódka domaga się, obok należności objętych pkt 1 wyroku Sądu Rejonowego, dalszej kwoty 15000 zł, w tym: kwoty 12000 zł tytułem zadośćuczynienia i kwoty 3000 zł tytułem odszkodowania.

Oświadczam, że opłata sądowa od apelacji została uiszczona bezpośrednio przez powódkę przelewem bankowym.

(podpis)

Załącznik:

- odpis apelacji dla strony przeciwnej.