Apelacja od postanowienia

24.05.2024, 24.05.2024 r.

Sąd Okręgowy w WarszawieWydział I Cywilnyul. Marszałkowska 8200-517 Warszawa

Wnioskodawca: Firma "Kowalski Sp. z o.o." reprezentowany przezr. pr. Jan Kowalski

Uczestniczka: Firma "Nowak Sp. z o.o." reprezentowana przezr. pr. Anna Nowak

Sygn. akt I C 1234/23

APELACJAod postanowienia Sądu Rejonowego w Warszawiez 15.03.2024 roku w sprawie o sygn. akt I Ns 4321/22

Działając w imieniu wnioskodawcy, powołując się na pełnomocnictwo złożone do akt sprawy, niniejszym wnoszę apelację od postanowienia Sądu Rejonowego w Warszawie z 15.03.2024 roku w sprawie o sygn. akt I Ns 4321/22, zaskarżając je w części tj. w zakresie pkt 4 i zarzucam mu naruszenie prawa materialnego art. 212 § 3 k.c. poprzez jego wadliwe zastosowanie i ustalenie sposobu płatności spłaty sprzecznie z zasadą równych praw stron postępowania.

Wnoszę o zmianę postanowienia w zaskarżonym zakresie poprzez zasądzenie od uczestniczki na rzecz wnioskodawcy spłaty tytułem rozliczenia udziałów stron w majątku wspólnym kwoty 150 000 zł w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia, ewentualnie o uchylenie postanowienia w zaskarżonym zakresie i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Wnoszę ponadto o zasądzenie od uczestniczki na rzecz wnioskodawcy kosztów postępowania odwoławczego w postaci opłaty od apelacji oraz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadnienie

Sąd pierwszej instancji zaskarżonym postanowieniem w pkt 4 zasądził od uczestniczki Anna Nowak na rzecz wnioskodawcy Jan Kowalski kwotę 150 000 zł, płatną w 30 miesięcznych ratach po 5 000 zł każda, płatnych do końca każdego miesiąca, poczynając od miesiąca następującego po uprawomocnieniu się postanowienia wraz z ustawowymi odsetkami w wysokości odsetek za opóźnienie na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.

W ocenie apelującego Sąd pierwszej instancji wydając postanowienie w zaskarżonym zakresie dopuścił się naruszenia art. 212 § 3 k.c.

Zgodnie z art. 212 § 3 k.c. jeżeli ustalone zostały dopłaty lub spłaty, sąd oznaczy termin i sposób ich uiszczenia, wysokość i termin uiszczenia odsetek, a w razie potrzeby także sposób ich zabezpieczenia. W razie rozłożenia dopłat i spłat na raty terminy ich uiszczenia nie mogą łącznie przekraczać lat dziesięciu. W wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie sąd na wniosek dłużnika może odroczyć termin zapłaty rat już wymagalnych.

Po pierwsze, trzeba podkreślić, że rozkładając spłatę na raty sąd powinien baczyć, by terminy uiszczenia rat łącznie nie przekraczały 10 lat. Tymczasem sąd pierwszej instancji spłatę należną wnioskodawcy rozłożył na 30 miesięcznych rat, co daje łącznie 2,5 roku. W sposób oczywisty ta decyzja Sądu Rejonowego jest więc niezgodna z art. 212 § 3 zd. 2 k.c.

Po drugie, należy pamiętać, że zasądzenie spłaty od uczestniczki na rzecz wnioskodawcy było konsekwencją przyznania uczestniczce prawa do lokalu mieszkalnego, do którego tytuł własności wchodził w skład majątku wspólnego stron. W lokalu tym byli małżonkowie wspólnie zamieszkiwali. Obecnie, na skutek wydanego przez Sąd pierwszej instancji rozstrzygnięcia, wnioskodawca tytuł prawny do lokalu mieszkalnego utracił, swoje potrzeby mieszkaniowe musi więc zabezpieczyć w inny sposób. Z tej przyczyny sposób zasądzenia spłaty na rzecz wnioskodawcy winien być ustalony przez sąd tak, by dla wnioskodawcy stało się możliwe w rychłym terminie zaspokojenie tych potrzeb. Dla tego celu wnioskodawcy bezsprzecznie niezbędne są środki pieniężne, w szczególności istotne są te pochodzące ze spłaty uczestniczki. Pozyskanie ich w tak długim okresie jak 2,5 roku de facto uniemożliwia wnioskodawcy zapewnienie sobie lokalu mieszkalnego.

Warto przywołać pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w postanowieniu z 12.12.2023 roku wydanym w sprawie o sygn. akt III CZP 123/23, zgodnie z którym oznaczając wysokość i terminy spłaty rat na podstawie art. 212 § 3 k.c. sąd musi rozważyć ogół aspektów sprawy, dążąc do wszechstronnego wyważenia sytuacji uczestników. Jest jasne, że dokonanie tej oceny stanowi przede wszystkim domenę sądów meriti.

Przywołane powyżej okoliczności w ocenie wnioskodawcy wprost prowadzą do wniosku, że postanowieniem w zaskarżonym zakresie Sąd pierwszej instancji faworyzuje uczestniczkę, godząc w prawa wnioskodawcy. Takie postępowanie jest sprzeczne z art. 212 § 3 k.c.

W ocenie wnioskodawcy jedynie zasądzenie pełnej kwoty spłaty płatnej jednorazowo należycie zabezpieczy interesy wnioskodawcy, a ustalenie odpowiedniego terminu płatności spłaty - przykładowo 6 miesięcy od daty uprawomocnienia się postanowienia, będzie odpowiadać również interesom uczestniczki, zważając na jej aktualną sytuację finansową.

Mając powyższe okoliczności na uwadze wnioski apelacji należy uznać za uzasadnione.

r. pr. Jan Kowalski(podpis)

Załączniki:− dowód uiszczenia opłaty od apelacji− odpis apelacji