Odwołanie od decyzji ZUS

2024-03-15 Warszawa

Sąd Okręgowy w Warszawie

Za pośrednictwem:

Zakładu Ubezpieczeń Społecznych

Oddział w Krakowie

Wnioskodawca: Jan Kowalski

zam. ul. Kwiatowa 12, 00-001 Warszawa

Pozwany: Zakład Ubezpieczeń Społecznych

Oddział w Krakowie

ODWOŁANIE

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych

Nr KR/1234/2023 z dnia 15.02.2023

Działając w imieniu własnym zaskarżam w całości decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Krakowie nr KR/1234/2023 z dnia 15.02.2023. Decyzji wydanej przez organ rentowy zarzucam:

naruszenie art. 114 ust. 1 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, poprzez uznanie, iż w sprawie zaistniały nowe okoliczności uzasadniające obniżenie emerytury,

naruszenie art. 109 ust. 2 ustawy o emerytach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, poprzez błędne obniżenie wysokości świadczenia emerytalnego.

Z uwagi na powyższe wnoszę o:

zmianę zaskarżonej decyzji w całości i pozostawienie świadczenia emerytalnego wnioskodawcy w dotychczasowej wysokości,

zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Uzasadnienie

Pozwany Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Krakowie decyzją Nr KR/1234/2023 z dnia 15.02.2023, przeliczył Janowi Kowalskiemu emeryturę ustalając jej wysokość od dnia 01.03.2023 na kwotę 2500 zł brutto. Pozwany wskazał na konieczność przeliczenia świadczenia, przez wzgląd na ujawnienie się nowych okoliczności mających wpływ na wysokość ustalonej emerytury. Przeliczenie Janowi Kowalskiemu przyznanej emerytury spowodowało faktyczne obniżenie świadczenia. W uzasadnieniu wydanej decyzji Zakład Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie wskazał, iż w pierwotnej decyzji z dnia 15.11.2022 świadczenie emerytalne należne wnioskodawcy zostało błędnie wyliczone poprzez zastosowanie nieprawidłowej kwoty bazowej.

W ocenie Jana Kowalskiego, stanowisko podniesione przez pozwanego, nie zasługuje na uwzględnienie. Pozwany w wydanej decyzji jako przyczynę zmiany decyzji wskazał, ujawnienie się nowych okoliczności mających wpływ na wysokość świadczenia. Zgodnie z art. 114 ust. 1 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, w sprawie zakończonej prawomocną decyzją organ rentowy, na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, uchyla lub zmienia decyzję i ponownie ustala prawo do świadczeń lub ich wysokość, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono nowe okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość.

Przesłankami ponownej oceny uprawnień ubezpieczeniowych są "nowe dowody" lub "ujawnione nowe okoliczności" istniejące przed podjęciem decyzji rentowej i mające wpływ na ustalenie prawa do emerytur i rent lub ich wysokości. Odnosząc się do pierwszej podstawy wznowienia postępowania należy stwierdzić, że o ile organ rentowy nie posiada uprawnień do dokonania odmiennej oceny dowodów, na mocy których wydał decyzję rentową (zob. uchwałę siedmiu sędziów SN z dnia 12.05.2010, III UZP 1/10), o tyle wzruszenie takiego rozstrzygnięcia może być przeprowadzone w sytuacji przedstawienia nowych dowodów podważających wiarygodność uprzednio zgromadzonego materiału dowodowego. Powyższa okoliczność nie znajduje zastosowania w niniejszym stanie faktycznym i prawnym. W sposób swoisty i szeroki ujmowana jest przesłanka ujawnionych okoliczności istniejących przed wydaniem decyzji rentowej. Okoliczności te stanowią nie tylko fakty, na które strony realizacyjnego stosunku prawnego ubezpieczeń społecznych nie mogły się powołać w poprzednim postępowaniu (wtedy ich nie znały), lecz także takie fakty, które powinny być znane przy dołożeniu należytej staranności. W ocenie wnioskodawcy nie zaistniała w niniejszej sprawie także druga z przesłanek warunkująca dopuszczalność wzruszenia decyzji i ponownego ustalenia wysokości świadczenia emerytalnego. Stąd też organ rentowy nie był uprawniony do uchylenia decyzji z dnia 15.11.2022 i wydania zaskarżanej decyzji ponownie ustalającej wysokość świadczenia. W ocenie Jana Kowalskiego nie zaistniała żadna z powyższych okoliczności umożliwiająca organowi rentowemu ponowną weryfikację wysokości przyznanego świadczenia, powyższe nie zostało także w żadnej mierze wykazane przez pozwanego. Powyższe znajduje odzwierciedlenie w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 23.06.2015, sygn. akt I UK 410/14, zgodnie z którym, w sytuacji gdy po uprawomocnieniu się decyzji przyznającej prawo do emerytury, nie przedstawiono nowych dowodów ani nie ujawniono nieuwzględnionych poprzednio okoliczności, a uznane poprzednio za wiarygodne dowody dawały podstawy do przyznania tego prawa, organ rentowy nie może z urzędu wszcząć postępowania o ponowne ustalenie prawa do świadczeń w trybie art. 114 ust. 1 pkt 1ustawy z dnia 17.12.1998 o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

W ocenie wnioskodawcy art. 109 ust. 2 ustawy o emerytach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wprost stanowi, że w przypadku, gdy emerytura na wniosek emeryta ustalana jest na nowo, to przysługuje w wysokości wyższej, pomimo że ponowne ustalenie emerytury daje wartość niższą od pobieranej poprzednio. Wykładnia językowa przemawia za przyznaniem wnioskodawcy emerytury w wysokości ustalonej decyzją z dnia 15.11.2022. Wskazać należy, iż decyzja z dnia 15.11.2022 (decyzja zaliczkowa) została wydana z urzędu. Tymczasem przepis art. 114 ustawy o FUS a contrario stanowi, że organ nie może zmienić świadczenia, jeśli nie wykaże nowych dowodów lub okoliczności istniejących przed wydaniem decyzji. Sąd Apelacyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 10.10.2018, sygn. akt III AUa 123/18 precyzuje, co oznacza "ujawnienie" nowych okoliczności. Zgodnie z powyższym organ rentowy musi powołać się na okoliczności, których nie znał przed wydaniem "błędnej" decyzji, co nie miało miejsca w niniejszym przypadku.

Z uwagi na powyższe odwołanie od decyzji pozwanego jest konieczne.

Jan Kowalski