Postanowienie o zezwolenie na dokonanie czynności bez zgody współmałżonka

Sygn. akt I Ns 777/23

Postanowienie

Warszawa, dnia 15 marca 2024 r.

Sąd Rejonowy w Warszawie Wydział I Cywilny

w składzie:

przewodniczący: Anna Kowalska

protokolant: Jan Nowak

po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2024 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z wniosku Janiny Wiśniewskiej

z udziałem Andrzeja Wiśniewskiego

o zezwolenie na dokonanie czynności bez zgody współmałżonka

postanawia:

1) zezwolić Janinie Wiśniewskiej, córce Adama i Marii Wiśniewskich, na dokonanie

sprzedaży nieruchomości położonej w miejscowości Jabłonna, dla której Sąd Rejonowy w Legionowie

prowadzi księgę wieczystą Kw Nr WA1L/00012345, stanowiącej grunt rolny o obszarze

1,5 ha, będącej wspólnym majątkiem Janiny i Andrzeja małżonków Wiśniewskich;

2) nakazuje pobrać od uczestnika postępowania, Andrzeja Wiśniewskiego, na rzecz

Skarbu Państwa – kasy Sądu Rejonowego w Warszawie kwotę 100 zł (sto złotych)

tytułem nieuiszczonej opłaty sądowej od wniosku;

3) zasądza od uczestnika postępowania, Andrzeja Wiśniewskiego, na rzecz wnioskodawczyni, Janiny Wiśniewskiej, kwotę 500 zł

(pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Anna Kowalska

Uzasadnienie

Wnioskodawczyni dnia 20 lutego 2024 r. złożyła wniosek o dokonanie sprzedaży nieruchomości

położonej w miejscowości Jabłonna, dla której Sąd Rejonowy w Legionowie prowadzi

księgę wieczystą Kw Nr WA1L/00012345, stanowiącej grunt rolny o obszarze 1,5 ha, będącej wspólnym

majątkiem Janiny i Andrzeja małżonków Wiśniewskich.

Uczestnik dnia 28 lutego 2024 r. wniósł o oddalenie wniosku.

Ze złożonych przez niego na rozprawie wyjaśnień wynika, że jego argumentacja – podana

przez żonę w uzasadnieniu wniosku – jest zgodna z prawdą i uważa on, że ta argumentacja

jest jedynie słuszna.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni i uczestnik pobrali się w dniu 15 maja 1999 r. w Warszawie. Z tego

małżeństwa mają dwie córki: Annę, urodzoną 10 stycznia 2001 r., i Marię, urodzoną 5 kwietnia 2003 r.

W czasie trwania małżeństwa Janina i Andrzej Wiśniewscy z odłożonych oszczędności

kupili jako współwłasność 1,5 ha gruntu w miejscowości Jabłonna, dla którego Sąd Rejonowy w

Legionowie prowadzi księgę wieczystą Kw Nr WA1L/00012345.

Na tym gruncie małżonkowie Wiśniewscy uprawiali ziemniaki i marchew – ze skromnym

zyskiem.

Obecnie wnioskodawczyni pragnie sprzedać tę działkę, a za uzyskane pieniądze kupić dwie

kawalerki w Warszawie dla córek, które są już pełnoletnie i chciałyby się usamodzielnić i

uniezależnić od rodziców.

Nie chcą mieszkać na wsi, chcą się przeprowadzić do miasta.

Aktualnie małżonkowie żyją w separacji faktycznej.

Uczestnik porzucił rodzinę, związał się z inną kobietą, u której zamieszkał w sąsiedniej

miejscowości, tj. w Nowym Dworze Mazowieckim.

Wnioskodawczyni razem z dziećmi pozostała we wspólnym domu stron w Jabłonnie.

Wnioskodawczyni nie jest w stanie samodzielnie doglądać tych upraw, gdyż zajmuje się

gospodarstwem domowym i pracuje zawodowo w szkole w Warszawie jako

nauczycielka.

Uczestnik przestał pracować na roli, nie interesuje się uprawami na spornej nieruchomości.

Uprawy ziemniaków, zarastają chwastami, usychają – nie przynoszą dochodu.

Wnioskodawczyni prosiła męża, żeby sprzedali ten grunt, a pieniądze przeznaczyli na

zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych córek.

Mąż odmawia zgody, twierdząc, że córki mogą mieszkać z matką, do Warszawy jest

blisko, a działki nie sprzeda, bo teraz ziemia jest dużo warta, grunt nie jest zabudowany

i chce poczekać na lepsze czasy, kiedy weźmie lepszą cenę za działkę po jej zabudowaniu

i przekwalifikowaniu na działkę budowlaną.

Wnioskodawczyni podnosi, że córki mają już swoich partnerów i chciałyby założyć

własne rodziny. Jednocześnie wnioskodawczyni uważa, że dom stron w Jabłonnie

jest za mały, aby pomieścić nowych domowników.

Sąd Rejonowy oparł swoje rozstrzygnięcie na podstawie art. 60 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego i uznał, iż wniosek

zasługuje na uwzględnienie.

Nieruchomość rolna uczestników nie przynosi dochodu, leży odłogiem.

Argumentacja uczestnika nie zasługuje na uwzględnienie, ponieważ jego przekonanie o

zasadności sprzedaży ziemi dopiero po jej zabudowaniu jest zdarzeniem przyszłym i

niepewnym.

Jednocześnie potrzeby mieszkaniowe córek stron są realne i nie mogą znaleźć zaspokojenia w

dotychczasowym domu rodzinnym małżonków Wiśniewskich, ponieważ jest on zbyt mały,

aby pomieścić nowe rodziny.

W świetle powyższego Sąd Rejonowy uznał, iż dobro wspólnych dzieci uczestników

postępowania uzasadnia wniosek o zezwolenie na sprzedaż wymienionej wyżej

nieruchomości na podstawie art. 60 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Z tych względów orzeczono jak w sentencji, na podstawie ww. przepisu.

O kosztach rozstrzygnięto na podstawie art. 98 kpc oraz § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności

radców prawnych z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. 2015 poz. 1804).

Anna Kowalska