Apelacja od wyroku

ul. Kwiatowa 12, 02-200 Warszawa, 2023-10-26

Sąd Okręgowy w Warszawie

Wydział I Cywilny

za pośrednictwem

Sądu Rejonowego

w Warszawie

Powódka: Anna Kowalska

Pozwani:

1) Jan Nowak

2) Piotr Nowak

3) Maria Nowak

reprezentowani przez

Katarzyna Zielińska

z Kancelarii Adwokackiej "Lex" w Warszawie

ul. Marszałkowska 100, 00-001 Warszawa

pl. Defilad 1, 00-901 Warszawa

I C 1234/23

wartość przedmiotu zaskarżenia: 10 000 zł (słownie: dziesięć tysięcy złotych)

APELACJA

pozwanych od wyroku Sądu Rejonowego w Warszawie z 2023-09-15

wydanego w sprawie I C 1234/23

Działając w imieniu pozwanych, pełnomocnictwo w załączeniu, zaskarżam w całości wyrok Sądu Rejonowego w Warszawie z 2023-09-15 wydany w sprawie I C 1234/23, zarzucając mu:

‒ sprzeczność istotnych ustaleń sądu z treścią zebranego materiału dowodowego, w szczególności z zeznaniami pozwanych Jana i Marii Nowak oraz treścią oświadczenia pisemnego powódki polegającą na niezasadnym przyjęciu, że pozwanym nie przysługuje prawo do posiadania spornego lokalu skuteczne wobec powódki.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, wnoszę o:

1) zmianę zaskarżonego orzeczenia w całości poprzez oddalenie powództwa w całości;

2) zasądzenie od powódki solidarnie na rzecz pozwanych zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w I instancji, według norm przepisanych;

3) zasądzenie od powódki solidarnie na rzecz pozwanych zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w II instancji, według norm przepisanych.

Ponadto w trybie art. 380 KPC wnoszę o:

1) rozpoznanie postanowienia sądu I instancji z 2023-09-10 w przedmiocie pominięcia dowodu z dokumentu dotyczącego rozwiązania porozumienia pozasądowego upoważniającego powódkę do zamieszkiwania w spornym lokalu (wniosek złożony na ostatniej rozprawie), co do którego pozwani wnieśli zastrzeżenie na zasadzie art. 162 KPC;

2) zmianę powyższego postanowienia poprzez dopuszczenie w postępowaniu dowodowym przed sądem II instancji dowodu ze wskazanego wyżej dokumentu na okoliczność utraty przez powódkę prawa zamieszkiwania w spornym lokalu, albowiem jego przeprowadzenie ma istotny wpływ na prawidłowe ustalenie stanu faktycznego przedmiotowej sprawy, a jego przedłożenie na ostatniej rozprawie nie spowodowało zwłoki w postępowaniu.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 2023-09-15 Sąd Rejonowy w Warszawie nakazał pozwanym opuszczenie i opróżnienie lokalu nr 10 położonego w Warszawie przy ul. Polnej 12 wraz z przynależną komórką lokatorską.

W zakresie ustaleń dotyczących stanu faktycznego sprawy był on niesporny między stronami co do podstawowych faktów, również w zakresie obecnego składu właścicielskiego spornego lokalu oraz informacji o chęci jego opuszczenia przez powódkę przekazanej pozwanej Marii Nowak oraz pozwanemu Janowi Nowak.

Powyższe orzeczenie w ocenie skarżącego nie jest słuszne.

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, że w ocenie strony pozwanej, powódce nie przysługiwało skuteczne względem pozwanych uprawnienie do władania spornym lokalem.

Wskazać należy, że owszem w ugodzie pozasądowej zawarto uprawnienie powódki do dalszego zajmowania lokalu, niemniej jednak poprzez jego opuszczenie dobrowolnie uprawnienia tego się zrzekła, o czym poinformowała pozwaną Marię Nowak, złożywszy ponadto stosowne oświadczenie w formie pisemnej pozwanemu Janowi Nowak.

Z kolei pozwany, odsyłając powódce podpisany jeden z egzemplarzy opatrzony sformułowaniem „wyrażam zgodę”, w sensie prawnym zawarł z powódką porozumienie rozwiązujące ugodę pozasądową. W przekonaniu strony pozwanej zachowanie powódki porównać można do zachowania najemcy, który poprzez wyraźne oświadczenie rozwiązuje stosunek najmu, na co wynajmujący wyraża zgodę, pozbawiając się tym samym skutecznej ochrony przeciwko uprawnionemu. Tym samym żądanie pozwu, choćby z tej przyczyny, nie zasługiwało na uwzględnienie.

W zakresie powyższego kluczowe dla sprawy było przeprowadzenie dowodu z oświadczenia przekazanego pozwanemu Janowi Nowak przez powódkę. W tym zakresie i uzasadniając wniosek złożony w trybie art. 380 KPC, strona pozwana ma świadomość, że został on złożony na ostatniej rozprawie, niemniej jednak dowód ten powinien być przeprowadzony, albowiem ma on zasadniczą wagę dla rozstrzygnięcia, a ponadto jego przeprowadzenie (dowód z dokumentu) nie spowodowałoby zwłoki w rozpoznaniu sprawy.

Przeprowadzenie powyższego dowodu w sposób istotny pozwoliłoby na poczynienie prawidłowych ustaleń i przyczyniłoby się do wydania prawidłowego orzeczenia. Tym samym rozstrzygnięcie sądu narusza dyspozycję art. 2352 § 1 pkt 5 KPC.

Niezależnie od powyższego z daleko posuniętej ostrożności procesowej pozwani podkreślają, co zauważył także sąd I instancji, że uprawnioną do połowy spornego lokalu jest jego obecna żona Anna Nowak. W związku z tym bezsporne jest, że powódce w stosunku do tej osoby oraz Piotra Nowak skuteczne prawo do władania lokalem nie przysługiwało. Skoro bowiem pozwana Anna Nowak wywodzi swoje prawo do władania lokalem z faktu bycia współuprawnioną, nie może ona odpowiadać za ewentualne zobowiązania pozwanego małżonka.

Na marginesie, wydaje się, że żądanie powódki, wbrew stanowisku zawartemu w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia, stanowi również nadużycie prawa podmiotowego, skoro dobrowolnie opuszczając lokal, wystąpiła z żądaniem eksmisji osób posiadających do niego prawo, które w ten sposób zaspokoiły swoje potrzeby lokalowe.

Mając na uwadze wszystkie wyżej wskazane okoliczności, wnoszę jak na wstępie.

Katarzyna Zielińska

/podpis własnoręczny/

Załączniki:

‒ pełnomocnictwo wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej,

‒ dowód uiszczenia opłaty sądowej w kwocie 100 zł,

‒ odpis apelacji wraz z załącznikami.