Apelacja od wyroku Sądu Okręgowego

Warszawa, 15.03.2024 r.

Sąd Apelacyjny w WarszawieWydział I Cywilny

za pośrednictwem

Sąd Okręgowy w WarszawieWydział V Cywilny

Powód:Jan Kowalskireprezentowany przezAnna NowakKancelaria Adwokacka "Lex"ul. Marszałkowska 15, 00-100 Warszawa

Pozwani:1) Piotr Wiśniewski2) Maria Wiśniewska3) Krzysztof Wiśniewskireprezentowani przezTomasz ZielińskiKancelaria Radcy Prawnego "Ius"ul. Nowogrodzka 22, 00-511 Warszawa

V C 1234/23wartość przedmiotu zaskarżenia: 50 000 zł (słownie: pięćdziesiąt tysięcy złotych)

APELACJApowoda od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie V Wydział Cywilny z 15.01.2024 r.w sprawie V C 1234/23

W imieniu powoda, pełnomocnictwo w aktach sprawy, na zasadzie art. 367 § 1 i 2 w zw. z art. 368 § 1 KPC, zaskarżam w całości wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie V Wydział Cywilny z 15.01.2024 r. w sprawie V C 1234/23 (doręczony wraz z uzasadnieniem pełnomocnikowi powoda 20.02.2024 r.).

W oparciu o art. 368 § 1 pkt 2 KPC zaskarżonemu wyrokowi zarzucam:

1) naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy, tj. art. 233 § 1 KPC, polegające na przekroczeniu granic swobodnej oceny dowodów poprzez dokonanie jednostronnej oceny dowodów w postaci zeznań pozwanej Marii Wiśniewskiej oraz oświadczeń pozwanych dotyczących uznania roszczenia powoda;

2) naruszenie prawa materialnego, tj. art. 390 § 2 KC w zw. z art. 60 KC, polegające na błędnym przyjęciu, że Piotr Wiśniewski oraz Krzysztof Wiśniewski nie wyrazili zgody na zbycie udziałów swoich oraz Marii Wiśniewskiej, mimo że złożone przez nich oświadczenie woli w formie aktu notarialnego w sposób wyraźny wskazuje na zamiar sprzedaży należących do nich udziałów;

3) naruszenie prawa materialnego, tj. art. 1036 KC, polegające na błędnym jego zastosowaniu i uznaniu, że Piotr Wiśniewski oraz Krzysztof Wiśniewski nie wyrazili zgody na zbycie udziałów należących do Marii Wiśniewskiej, podczas gdy z treści umowy przedwstępnej nie wynika brak takiej zgody.

Wobec powyższego, na podstawie art. 368 § 1 pkt 5 w zw. z art. 386 § 1 i 4 KPC, wnoszę o:

1) zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zobowiązanie pozwanych do złożenia oświadczeń woli o zawarciu umowy przyrzeczonej;

2) zasądzenie od pozwanych solidarnie na rzecz powoda zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego, według norm w tym zakresie przepisanych; ewentualnie o

3) uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w Warszawie celem ponownego rozpoznania wraz z rozstrzygnięciem o kosztach instancji odwoławczej i zasądzenie od pozwanych na rzecz powoda zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm w tym zakresie przepisanych.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Okręgowy w Warszawie oddalił powództwo o nakazanie pozwanym złożenia oświadczenia woli zawarcia umowy przyrzeczonej sprzedaży nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości Ząbki.

Powód nie zgadza się z tym rozstrzygnięciem. W jego ocenie sąd I instancji nie wyjaśnił wszystkich okoliczności faktycznych, a poczynione ustalenia nie znajdują oparcia w zebranym materiale dowodowym.

Przede wszystkim Sąd Okręgowy błędnie ustalił, że jedynie Maria Wiśniewska miała zamiar sprzedaży nieruchomości gruntowej, zaś Piotr Wiśniewski i Krzysztof Wiśniewski pozostawali w błędzie co do treści czynności prawnej, sądząc że w istocie chodzi o umowę pożyczki zabezpieczoną umową sprzedaży nieruchomości. Przeciwne stanowisko nie koresponduje z zebranym w sprawie materiałem dowodowym. Na uwagę zasługuje fakt, że umowa, którą podpisali Maria Wiśniewska, Piotr Wiśniewski i Krzysztof Wiśniewski, została sporządzona przez notariusza i odczytana stronom przed jej podpisaniem. Brak w niej jakiejkolwiek wzmianki o pożyczce czy o zabezpieczeniu. Umowa była jednoznaczna w swojej treści, a pozwani świadomi jej postanowień. Nie sposób zatem przyjąć w świetle zasad wykładni z art. 60 KC, że pozwani Piotr Wiśniewski oraz Krzysztof Wiśniewski nie wyrazili zgody na zbycie udziałów należących do Marii Wiśniewskiej. Powyższe znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie SN, zgodnie z którym: „artykuł 60 KC wyraża zasadę swobody formy, wedle której wola osoby skierowana na wywołanie zamierzonego skutku prawnego związanego z dokonywaną czynnością prawną może być uzewnętrzniona w każdy dowolny sposób ujawniający ją tak, że staje się dostatecznie zrozumiała dla adresata. W konsekwencji ujawnienie woli osoby dokonującej czynności prawnej może nastąpić także w sposób dorozumiany, przez jakiekolwiek zachowanie się, uzewnętrzniające tę wolę w sposób obiektywnie zrozumiały, które wyraża wolę wywołania skutków prawnych, objętych treścią czynności prawnej. Złożenie oświadczenia może być zarówno jednostkową czynnością, jak i całym procesem zachowań podmiotu składającego to oświadczenie, o ile w oparciu o całokształt okoliczności można podmiotowi składającemu oświadczenie przypisać zamiar wywołania określonych skutków prawnych, czyli gdy zachowanie to niesie za sobą określony komunikat mający wywołać skutki prawne” (vide: I CSK 123/15).

W tych okolicznościach nie sposób przyjąć, że strony tej umowy mogły myśleć, iż podpisują jedynie zabezpieczenie umowy pożyczki. Co więcej, powyższe ustalenia są sprzeczne z jednoznacznymi zeznaniami pozwanej Marii Wiśniewskiej, która przyznała, że byli umówieni z powodem na sprzedaż nieruchomości i że jej mąż był tego świadomy. Podobnie zeznała Maria Wiśniewska, która ostatecznie przyznała, że otrzymana od powoda kwota stanowiła zapłatę na nieruchomość. Zatem stosownie do brzmienia art. 60 KC wola pozwanych zawarcia umowy sprzedaży spornej nieruchomości została przez nich wyrażona w sposób dostateczny i niebudzący wątpliwości co do faktycznych intencji. Umowa przedwstępna wyraża trzy zobowiązania do zbycia wszystkich przypadających danej osobie udziałów we współwłasności.

Pozwani na podstawie umowy przedwstępnej zobowiązali się zbyć na rzecz powoda całość swoich udziałów we współwłasności spornej nieruchomości. Zaś w przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy współwłaściciel może swobodnie rozporządzać swoim udziałem, nie było zatem podstaw do rozważania stanu faktycznego w oparciu o art. 1036 KC – jak to uczynił Sąd Okręgowy.

Podkreślić należy, że skoro do umowy przedwstępnej przystąpili wszyscy współwłaściciele nieruchomości, to oznacza to, że wszyscy zobowiązali się zbyć sporną nieruchomość – działkę i brak jest podstaw do przyjęcia odmiennego stanowiska.

Wobec powyższego apelacja jest zasadna i wnosi się o jej uwzględnienie.

Anna Nowak/podpis własnoręczny/

Załączniki:‒ odpis apelacji wraz z załącznikami,‒ dowód uiszczenia opłaty od apelacji w wysokości 500 zł.