Apelacja od wyroku

Warszawa, 15.03.2024

Sąd Okręgowy

w Warszawie

V Wydział Cywilny

za pośrednictwem

Sądu Rejonowego

w Warszawie

XII Wydział Cywilny

Powód: Jan Kowalski

Pozwany:

Adam Nowak

reprezentowany przez

Annę Wiśniewską

ul. Kwiatowa 12, 00-001 Warszawa

XII C 1234/23

wartość przedmiotu zaskarżenia: 10 000 zł (słownie: dziesięć tysięcy złotych)

APELACJA

pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego w Warszawie z 15.01.2024

Działając w imieniu pozwanego, jako ustanowiony w sprawie pełnomocnik, zaskarżam w całości wyrok Sądu Rejonowego w Warszawie z 15.01.2024 wydany w sprawie XII C 1234/23, zarzucając mu:

– naruszenie prawa procesowego, tj. art. 493 § 3 pkt 3 KPC poprzez jego niezastosowanie i uznanie, że w sytuacji, w której pozew oparty jest wyłącznie na zobowiązaniu wekslowym, zaś zarzuty odnoszą się jedynie do istnienia zobowiązania wekslowego, odwołanie się przez powoda do stosunku podstawowego nie stanowi niedopuszczalnej zmiany powództwa.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, wnoszę o:

1) zmianę zaskarżonego orzeczenia w całości poprzez uchylenie nakazu zapłaty i oddalenie powództwa w całości;

2) zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w I instancji według norm przepisanych;

3) zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w II instancji według norm przepisanych.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 15.01.2024 Sąd Rejonowy w Warszawie utrzymał w całości nakaz zapłaty wydany w postępowaniu nakazowym, na podstawie którego nakazano pozwanemu Adamowi Nowakowi zapłatę na rzecz powoda Jana Kowalskiego kwoty 10 000 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie oraz kosztami procesu.

Sąd w uzasadnieniu orzeczenia wskazał, że w istocie zobowiązanie wekslowe uległo przedawnieniu, niemniej jednak roszczenie powoda uznał za uzasadnione na podstawie łączącego strony stosunku podstawowego, jakim była umowa pożyczki. Zdaniem Sądu Rejonowego odwołanie się po złożeniu zarzutów przez powoda do stosunku podstawowego nie stanowiło zmiany powództwa.

Przedmiotowe orzeczenie jest niezasadne z przyczyn wskazanych poniżej.

Zgodnie z treścią art. 485 § 2 zd. 1 KPC „sąd wydaje również nakaz zapłaty przeciwko zobowiązanemu z weksla lub czeku należycie wypełnionego, których prawdziwość i treść nie nasuwają wątpliwości”. Należy zwrócić uwagę na szczególny charakter nakazu zapłaty wydanego na podstawie weksla, który – co do zasady – staje się natychmiast wykonalny po upływie terminu do zaspokojenia roszczenia.

Postępowanie nakazowe przewidziane również dla roszczeń wekslowych jest postępowaniem ściśle sformalizowanym, a jednocześnie uproszczonym, w którym sąd wydaje nakaz zapłaty na posiedzeniu niejawnym, a roszczenie musi być udowodnione dokumentem.

Z uwagi m.in. na powyższe ustawodawca w art. 493 § 3 pkt 3 KPC zawarł zakaz przedmiotowej zmiany powództwa. Jak wskazuje doktryna prawa: „W drugiej fazie postępowania nakazowego sąd ma ocenić zasadność wydanego nakazu zapłaty, dlatego nie jest dopuszczalna w niej przedmiotowa zmiana powództwa prowadząca do rozszerzenia lub zmiany przedmiotu sprawy” (vide: A. Zieliński, Komentarz do Kodeksu postępowania cywilnego, Wydawnictwo Prawnicze 2022).

W przedmiotowym postępowaniu powód oparł swoje żądanie (zakwestionowane skutecznie przez pozwanego) jedynie na zobowiązaniu wekslowym, a do stosunku podstawowego (umowy pożyczki) odwołał się dopiero w odpowiedzi na zarzuty od nakazu zapłaty.

Należy więc zadać pytanie, czy tego rodzaju zmiana objęta jest zakazem, o którym stanowi art. 493 § 3 pkt 3 KPC. W ocenie pozwanego odpowiedź na tak postawione pytanie jest twierdząca z przyczyn następujących.

Zgodnie z treścią przywołanego przepisu „w toku postępowania nie można występować z nowymi roszczeniami zamiast lub obok dotychczasowych”.

W przekonaniu strony pozwanej powód, decydując się na wystąpienie z określonym powództwem, zakreślił jednocześnie jego podstawę faktyczną oraz prawną. Występując pomimo braku zarzutu ze strony pozwanego na późniejszym etapie postępowania ze zmianą w tym zakresie, dokonuje się niedopuszczalna zmiana powództwa, i to niezależnie od tego, czy roszczenie ze stosunku podstawowego nadawałoby się do rozpoznania w postępowaniu nakazowym, czy też nie. Dodatkowo, jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w wyroku z 12.12.2012 (I CSK 254/12, LEX): „powód, na rzecz którego wydano nakaz zapłaty na podstawie weksla, w postępowaniu po wniesieniu zarzutów, podważających jedynie ważność zobowiązania wekslowego, nie może wystąpić z roszczeniem wynikającym ze stosunku podstawowego (art. 495 § 2 zd. pierwsze KPC)”. W obecnym stanie prawnym regulacja zawarta w art. 495 § 2 KPC, do którego odwołał się Sąd Najwyższy w przytoczonym orzeczeniu, została przeniesiona do art. 493 § 3 pkt 3 KPC.

Z uwagi na powyższe apelacja jest oczywiście zasadna, w związku z czym wnoszę jak w petitum.

Anna Wiśniewska

/podpis własnoręczny/

Załączniki:

– odpis apelacji,

– dowód uiszczenia opłaty sądowej w kwocie 100 zł.