Postanowienie w przedmiocie wniosku o uchylenie tymczasowego aresztowania

XII K 123/23

Postanowienie

Dnia 2023-10-26

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie XII K 123/23 w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Anna Kowalska

Protokolant: prot. sąd. Jan Nowak

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 2023-10-26

w sprawie Adam Malinowski

oskarżonego o przestępstwo z art. 280 § 1 KK

w przedmiocie wniosku obrońcy oskarżonego o uchylenie stosowania wobec

oskarżonego środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania

na podstawie art. 254 § 1 KPK w zw. z 253 § 1 KPK a contrario

postanawia

nie uwzględnić przedmiotowego wniosku obrońcy oskarżonego Adam Malinowski

o uchylenie wobec tego oskarżonego środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego

aresztowania.

Uzasadnienie

Oskarżony Adam Malinowski został oskarżony o popełnienie przestępstwa

kwalifikowanego z art. 280 § 1 KK.

Postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z 2023-07-15

XII K 123/23 (k. 42–43, tom I) zastosowano wobec oskarżonego środek

zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania na okres 3 miesięcy do 2023-10-15

r., następnie którego stosowanie wobec ww. przedłużono postanowieniem Sądu

Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z 2023-10-10 XII K 123/23 (k. 128–129, tom I) na okres kolejnych 2 miesięcy, do 2023-12-15.

Wnioskiem z dnia 2023-10-20 obrońca oskarżonego wniósł o uchylenie wobec

oskarżonego stosowania tegoż środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztu

(k. 242, tom II). Prokurator nie przychylił się natomiast do tego wniosku, wnosząc o jego

nieuwzględnienie.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W myśl art. 253 § 1 KPK środek zapobiegawczy należy niezwłocznie uchylić lub

zmienić, jeżeli ustaną przyczyny, wskutek których został on zastosowany lub powstaną

przyczyny uzasadniające jego uchylenie albo zmianę.

Zdaniem Sądu, od czasu wydania postanowienia z 2023-10-10 w przedmiocie utrzymania i

dalszego stosowania tymczasowego aresztowania nie zmieniły się żadne okoliczności – nie

ustały przyczyny, wskutek których środek zapobiegawczy wobec oskarżonego został

zastosowany, nie powstały też nowe przyczyny uzasadniające jego uchylenie lub zmianę.

W niniejszej sprawie aktualna pozostaje nadal przesłanka ogólna stosowania środków

zapobiegawczych wobec oskarżonego Adam Malinowski – zachodzi bowiem

wysoki stopień prawdopodobieństwa, że popełnił on zarzucany mu czyn, zgodnie z

brzmieniem art. 249 § 1 KPK, a także przesłanki szczególne, które przemawiają za

koniecznością dalszego stosowania wobec oskarżonego izolacyjnego środka

zapobiegawczego i istnieje konieczność zapewnienia prawidłowego toku postępowania

w niniejszej sprawie.

W dalszym ciągu zachodzi przesłanka ujęta w przepisie art. 258 § 1 pkt 1 KPK w postaci

uzasadnionej obawy ukrycia się oskarżonego przed organami ścigania i wymiaru

sprawiedliwości, bowiem nie posiada on miejsca zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej,

prowadzi wędrowny tryb życia, jak również uzasadniona obawa matactwa procesowego

ze strony ww., podejmowania działań w celu uwiarygodnienia przyjętej przez siebie linii

obrony.

Za koniecznością dalszego stosowania tymczasowego aresztowania przemawia również

przesłanka w postaci grożącej oskarżonemu surowej kary pozbawienia wolności.

Oskarżony stanął pod zarzutem popełnienia przestępstwa zagrożonego karą, której górna

granica wynosi ponad 8 lat. „Ustawodawca w przepisie art. 258 § 2 KPK wprowadził

domniemanie, iż surowość grożącej kary rodzi obawę zakłócenia toku postępowania, a to

z kolei powoduje potrzebę zabezpieczenia jego prawidłowego toku, właśnie poprzez

stosowanie tymczasowego aresztowania. Złożenie wyjaśnień nawet wówczas, gdy

zawierają one przyznanie się do winy, samo w sobie nie wyklucza niebezpieczeństwa

utrudniania postępowania i nie nakazuje uchylenia zastosowanego środka

zapobiegawczego” (post. SA w Krakowie z 2022-05-10, II AKz 123/22). Wymierzenie zatem bezwzględnej, surowej kary pozbawienia wolności,

zważywszy na charakter i okoliczności zarzucanego mu czynu, jego wysoką społeczną

szkodliwość, dotychczasową karalność oskarżonego, w przypadku uznania jego winy –

jest w pełni realne.

Wobec powyższego, może on w sposób bezprawny utrudniać postępowanie karne, czy

też destabilizować jego prawidłowy przebieg.

Nie sposób zgodzić się z argumentacją obrońców, iż sytuacja procesowa oskarżonego

uległa zmianie od 2023-10-10, albowiem kluczowi świadkowie Jan Kowalski i

Piotr Nowak zostali już przesłuchani. Należy zważyć, iż ww. świadkowie zostali

przesłuchani tylko częściowo, a w związku z tym zachodzi konieczność kontynuowania

odbierania od nich zeznań, a ponadto zachodzi konieczność przesłuchania pozostałych

wnioskowanych świadków.

Tym samym jedynie zastosowanie środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego

aresztowania zapewni prawidłowy tok postępowania i zagwarantuje, iż oskarżony będzie

pozostawał do dyspozycji organów prowadzących postępowanie. W chwili obecnej

żaden inny rodzaj środka zapobiegawczego nie jest w stanie spełnić tego zadania, co

eliminuje możliwość zastosowania wobec niego środka zapobiegawczych o charakterze

wolnościowym.

Zarazem podkreślić trzeba, że na obecnym etapie postępowania w niniejszej sprawie nie

zachodzą po stronie oskarżonego żadne okoliczności z art. 259 § 1 KPK.

W sprawie zachodzi konieczność kontynuowania postępowania i przeprowadzenia

czynności procesowych w postaci przesłuchania 3 świadków, uzyskania końcowej

opinii sądowo-psychiatrycznej oskarżonego.

Dlatego też należało orzec jak w sentencji postanowienia.

Zarządzenie:

– odnotować postanowienie;

– odpis postanowienia z pouczeniem, że nie przysługuje na nie zażalenie doręczyć

oskarżonemu za pośrednictwem Aresztu Śledczego w Warszawie, w którym aktualnie przebywa oraz jego

obrońcy z urzędu adw. Maria Wiśniewska i Kancelaria Adwokacka ul. Kwiatowa 1 00-001 Warszawa.