Postanowienie w sprawie wniosku o przywrócenie terminu

Prawo

administracyjne

Kategoria

postanowienie

Klucze

brak formalny, decyzja, odrzucenie, postadmu, przywrócenie terminu, skarga, sąd administracyjny, wniosek

Postanowienie w sprawie wniosku o przywrócenie terminu jest dokumentem wystawianym w sytuacji, gdy strona wniosła o przywrócenie terminu w postępowaniu. W dokumencie tym zawarte są zazwyczaj ustalenia sądu dotyczące przywrócenia terminu i ewentualnych warunków postawionych stronie. Wskazuje się w nim również datę, do której strona została zobowiązana do uiszczenia opłaty za przywrócenie terminu oraz ewentualne skutki prawne dalszego toku postępowania.

II SA/Wr 234/23

Postanowienie

Dnia 15 marca 2024 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Kowalska

po rozpoznaniu na rozprawie 2 kwietnia 2024 r.

wniosku pełnomocnika Jana Nowaka

o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi

w sprawie ze skargi na decyzję Urzędu Miasta Wrocławia we Wrocławiu

z 1 lutego 2024 r., Nr UM/Wroc/456/2024,

w przedmiocie decyzji o warunkach zabudowy

postanawia

odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi.

Sędzia WSA Anna Kowalska

(podpis)

Uzasadnienie

Pismem z 5 lutego 2024 r. Maria Wiśniewska (zwana dalej: skarżącą) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, za pośrednictwem organu administracji, skargę na decyzję Urzędu Miasta Wrocławia we Wrocławiu, wskazaną w rubrum postanowienia.

Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z 10 lutego 2024 r. skarżąca została wezwana do usunięcia braku formalnego skargi poprzez nadesłanie 3 odpisów skargi w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi (k. 2 i 3 akt sądowych). Ponadto skarżąca została wezwana do uiszczenia wpisu w kwocie 200 zł, również w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi.

W zakreślonym terminie skarżąca złożyła wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata z urzędu, nie uzupełniła natomiast braku formalnego skargi.

Postanowieniem referendarza sądowego z 20 lutego 2024 r. (II SA/Wr 123/24) zostało przyznane skarżącej prawo pomocy w zakresie całkowitym. Z kolei postanowieniem z 28 lutego 2024 r. (II SA/Wr 200/24) Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę z powodu nieuzupełnienia braku formalnego skargi. Odpis orzeczenia został doręczony ustanowionemu pełnomocnikowi skarżącej 2 marca 2024 r. (karta 15).

Pismem z 12 marca 2024 r. (data stempla pocztowego, karta 17) pełnomocnik skarżącej wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi, składając jednocześnie brakujące odpisy skargi. Uzasadniając wniosek, pełnomocnik napisał, że skarżąca była przekonana, iż składając wniosek o przyznanie prawa pomocy, była zwolniona z wykonywania jakichkolwiek innych czynności w postępowaniu. Skarżąca sądziła, że wszelkie dalsze czynności powinien wykonywać ustanowiony pełnomocnik. Pełnomocnik napisał, że dowiedział się o nieuzupełnieniu braku formalnego skargi z postanowienia sądu.

WOJEWÓDZKI SĄD ADMINISTRACYJNY ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:

Zgodnie z treścią art. 86 § 1 PostAdmU, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Stosownie natomiast do art. 87 § 1–2 i 3 PostAdmU pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w okresie 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie. Spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym (art. 88 PostAdmU).

W przywołanych przepisach zostały ustanowione przesłanki przywrócenia terminu, które muszą zostać spełnione łącznie, aby wniosek mógł zostać uwzględniony. Jedną z przesłanek jest dochowanie 7-dniowego terminu do złożenia wniosku, który to termin zaczyna biec dopiero od dnia ustania przeszkody. Wymóg zgłoszenia wniosku o przywrócenie terminu w powyższym 7-dniowym terminie jest warunkiem formalnym rozpoznania wniosku, który sąd ma obowiązek badać w pierwszej kolejności przed dokonaniem jego oceny merytorycznej, a więc przed rozpoznaniem, czy uchybienie terminowi nastąpiło bez winy strony.

W rozpoznawanej sprawie pełnomocnik skarżącej dowiedział się o odrzuceniu skargi Marii Wiśniewskiej, a w tym także o powodach odrzucenia skargi, z postanowienia sądu z 28 lutego 2024 r. Postanowienie zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącej 2 marca 2024 r. Od tego momentu zaczął biec 7-dniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi. Termin ten upłynął 9 marca 2024 r. Tymczasem przedmiotowy wniosek został nadany w urzędzie pocztowym dopiero 12 marca 2024 r., a więc po upływie terminu, który trzeba było przyjąć za termin, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu w niedopełnieniu nakazanej czynności.

Mając na względzie powyższe, sąd, działając na podstawie art. 88 PostAdmU, orzekł jak w sentencji postanowienia.

Sędzia WSA Anna Kowalska

(podpis)

Podsumowując, postanowienie w sprawie wniosku o przywrócenie terminu stanowi ważny dokument procesowy, który reguluje kwestie związane z odzyskaniem utraconego terminu. Jest to decyzja sądu, która ma wpływ na dalszy przebieg postępowania i obowiązki stron postępowania przed sądem. Wskazuje ono na konieczność spełnienia określonych warunków oraz terminy, co ma kluczowe znaczenie dla dalszego kontekstu sprawy.